Μια νέα σειρά φωτογραφιών που τραβήχτηκε εξ ολοκλήρου από το σπίτι της κατά την καραντίνα (2020-2021) σηματοδοτεί μια επιστροφή στο πιο γνωστό έργο της Goldin. Το θέμα αυτών των πορτρέτων, η συγγραφέας Thora Siemsen, ενέπνευσε τη Goldin να πάρει τη φωτογραφική της μηχανή και να τεκμηριώσει ξανά την προσωπική της ζωή. Κατά τη μετατόπιση του παραδείγματος μεταξύ όσων γνωρίζουμε και μιας νέας πραγματικότητας που είναι ακόμη άγνωστη, η Γκόλντιν έκανε ένα διαχρονικό πορτρέτο της φίλης της και του σπιτιού της. Μέσα στους φόβους και τους περιορισμούς της παγκόσμιας πανδημίας, η Γκόλντιν τοποθετείται σε ένα μέρος όπου ο χρόνος κρυσταλλώνεται από την παρουσία, την ηρεμία και την οικειότητα.
Για να φωτογραφίσω κάποιον πρέπει να αισθάνομαι μεγάλη οικειότητα. Να αισθάνομαι μια βαθιά σύνδεση, και αυτό μπορεί να γίνει βαθύτερο μέσω της διαδικασίας. Όταν βλέπω κάποιον που είναι όμορφος και δεν το γνωρίζει, νιώθω την υποχρέωση να τον δείξω στον εαυτό του, δηλώνει η ίδια στους New York Times
Τεκμηριώνοντας μια ζωή ταυτόχρονα γνωστή και αναδιατυπωμένη, στο Memory Lost (2019-2021) οι πρόσφατα ανακαλυφθείσες αρχειοθετημένες εικόνες επεξεργάζονται για να απεικονίζουν τη μνήμη ως ζωντανή, αλλοιωμένη και χαμένη μέσω του εθισμού στα ναρκωτικά. Μια ομάδα φωτογραφιών από το Memory Lost, παρουσιάζεται εδώ ως έγχρωμες εκτυπώσεις σε αλουμίνιο για πρώτη φορά στην καριέρα της Goldin, συγκεντρώνει δουλειά από μια περίοδο που το αποτέλεσμα μιας φωτογραφίας ήταν απρόβλεπτο.
Η Nan Goldin γεννήθηκε στην Ουάσιγκτον το 1953. Ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη. Μία από τις πιο σημαντικές και επιδραστικές προσωπικότητες της τέχνης της γενιάς της, η Goldin έχει φέρει επανάσταση στην φωτογραφία μέσω της ειλικρινής και εσωτερικής της προσωπογραφίας. Τα τελευταία 45 χρόνια η Goldin δημιούργησε μερικές από τις πιο ανεξίτηλες εικόνες του 20ου και του 21ου αιώνα. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 η δουλειά της διερευνά έννοιες για το φύλο και τους ορισμούς της κανονικότητας. Με την τεκμηρίωση της ζωής της και της ζωής των φίλων που την περιβάλλουν, η Goldin δίνει μια φωνή, ένα βήμα στις κοινότητές της. Το 2017 η Goldin δημιούργησε την ακτιβιστική ομάδα P.A.I.N. (Prescription Addiction Intervention Now) που διοργανώνει διαμαρτυρίες σε μουσεία για τις φαρμακευτικές εταιρείες που πυροδότησαν την κρίση των οπιοειδών.
Η έκθεση Memory Lost της Goldin προβάλλεται στο Marian Goodman Gallery στη Νέα Υόρκη έως τις 12 Ιουνίου 2021.
https://www.ifocus.gr/magazine/news/3128-nan-goldin#sigProId8e1f63c504
Το Memory Lost είναι η πρώτη μας έκθεση στη Νέα Υόρκη με την Nan Goldin, η οποία συμμετείχε στη γκαλερί τον Σεπτέμβριο του 2018.
Αυτή η μεγάλη έκθεση, που διαρκεί έως τις 12 Ιουνίου, είναι η πρώτη ατομική παρουσία από την φωτογράφο στη Νέα Υόρκη εδώ και πέντε χρόνια και παρουσιάζει μια σημαντική γκάμα ιστορικών έργων μαζί με δύο νέα κομμάτια βίντεο και το ντεμπούτο δύο νέων σειρών φωτογραφιών.
Το Memory Lost (2019-2021), ένα σημαντικό, νέο ψηφιακό slideshow, αφηγείται μια ζωή που ζούσε μέσα από τον εθισμό στα ναρκωτικά. Αυτό το συναρπαστικό, όμορφο και στοιχειωμένο ταξίδι ξεδιπλώνεται μέσα από ένα σύνολο οικείων και προσωπικών εικόνων για να προσφέρει ένα οδυνηρό προβληματισμό για τη μνήμη και το σκοτάδι του εθισμού.
Είναι ένα από τα πιο συγκινητικά, προσωπικά και συγκλονιστικά έργα της καριέρας της Goldin μέχρι σήμερα.
https://www.ifocus.gr/magazine/news/3128-nan-goldin#sigProId3d3a852e73
Σε συνδυασμό με το Memory Lost, μια άλλη νέα δουλειά βίντεο, 'Οι Σειρήνες' (2019-2020), θα παρουσιαστεί στη North Gallery. Αυτή είναι η πρώτη δουλειά της Γκόλντιν που δημιουργήθηκε εξ ολοκλήρου από βιντεοσκοπημένα πλάνα - σκηνές από τριάντα από τις αγαπημένες της ταινίες. Συνοδεύεται από μια νέα σύνθεση από την παραγωγό Mica Levi, με επιπλέον μουσική των CJ Calderwood και Soundwalk Collective, εκμαιεύοντας το μαγευτικό κάλεσμα των σειρήνων από την ελληνική μυθολογία, που δελεάζουν τους ναυτικούς στους πρόωρους θανάτους τους σε βραχώδεις ακτές, αυτό το υπνωτικό έργο προσελκύει τον θεατή στον αισθησιασμό και την έκσταση.
https://www.ifocus.gr/magazine/news/3128-nan-goldin#sigProIda18d558031
Σε έναν παρακείμενο χώρο, μια νέα σειρά φωτογραφιών που τραβήχτηκαν εξ ολοκλήρου από το σπίτι της κατά τη διάρκεια της καραντίνας (2020-2021) σηματοδοτεί μια επιστροφή στο πιο γνωστό έργο της Goldin. Το θέμα αυτών των πορτρέτων, η συγγραφέας Thora Siemsen, ενέπνευσε τη Goldin να πάρει τη φωτογραφική της μηχανή και να αποτυπώσει ξανά την προσωπική της ζωή. Κατά τη μετατόπιση του παραδείγματος μεταξύ όσων γνωρίζουμε και μιας νέας πραγματικότητας που είναι ακόμη άγνωστη, η Γκόλντιν έκανε ένα διαχρονικό πορτρέτο της φίλης της και του σπιτιού της. Μέσα στον τρόμο και τους περιορισμούς της παγκόσμιας πανδημίας, η Γκόλντιν φτάνει σε ένα μέρος όπου ο χρόνος αποκρυσταλλώνεται από την παρουσία, την ηρεμία και την οικειότητα.
Στη North Gallery, η Goldin παρουσιάζει μια σειρά από τεράστιους ουρανούς και τοπία που έχουν ληφθεί τα τελευταία τριάντα χρόνια κατά τη διάρκεια των ταξιδιών της ανα τον κόσμο. Η πλούσια τονικότητα και η λεπτότητα αυτών των μεγάλων εικόνων μεταφέρουν μια αιθέρια, αφηρημένη ποιότητα που βρίσκεται σε αντίθεση με την υπόλοιπη έκθεση. Οι ουρανοί της Goldin επιπλέουν, χωρίς πλαίσιο, προκαλώντας το τεράστιο μέγεθος του ουρανού και την επιθυμία της να φωτογραφίσει το κενό.
https://www.ifocus.gr/magazine/news/3128-nan-goldin#sigProId180c4fe6f3
Μια πρόσφατα επεξεργασμένη έκδοση της παρουσίασης, The Other Side (1992-2021), θα παρουσιαστεί στη Γκαλερί Τρίτου Ορόφου ως αναλογικό κομμάτι για πρώτη φορά σε δεκατέσσερα χρόνια. Το Other Side δημιουργήθηκε ως φόρος τιμής στους τρανσέξουαλ φίλους τής φωτογράφου με τους οποίους ζούσε και φωτογράφησε από το 1972 έως το 2010. Το έργο υμνεί την «ευφορία των φύλων» των φίλων της, και τις προσπάθειες τους για υπέρβαση. Στην εισαγωγή της πρώτης έκδοσης του βιβλίου, The Other Side, που εκδόθηκε το 1992, η Goldin έγραψε:
Είναι οι πραγματικοί νικητές της μάχης των φύλων επειδή έχουν βγει στο προσκήνιο.
Οι άνθρωποι σε αυτές τις εικόνες είναι πραγματικά επαναστάτες.
View the embedded image gallery online at:
https://www.ifocus.gr/magazine/news/3128-nan-goldin#sigProId379630784a
Στην ενημερωμένη έκδοση του The Other Side, που εκδόθηκε από τον Steidl το 2019, η Goldin το επιβεβαιώνει ως «ρεκόρ του θάρρους των ανθρώπων που μετέτρεψαν αυτό το τοπίο έτσι ώστε να επιτρέψουν στους trans ανθρώπους την ελευθερία τους τώρα. Το όνειρό μου από τότε που ήμουν παιδί ήταν ένας κόσμος με εντελώς ρευστό φύλο και σεξουαλικότητα, ο οποίος έγινε πραγματικότητα όπως εκδηλώνεται από όλους εκείνους που ζουν δημόσια και δεν συμμορφώνονται. Το αόρατο έχει γίνει ορατό. "
Αναγνωρίζοντας τα κενά στην κατανόηση της τρέχουσας γλώσσας γύρω από την ταυτότητα του φύλου, η Goldin προσθέτει ότι, αν και «δεν μπορεί να περιηγηθεί ελεύθερα στο έδαφος χωρίς να σκοντάψει», αναγνωρίζει τη σημασία της επαναφοράς αυτών των εικόνων στη δημόσια συνείδηση. "Είναι σημαντικό για αυτούς να γνωρίζουν ότι δεν είναι μόνοι και να ξέρουν πώς έφτασαν εδώ." Αφιερώνει τόσο την παρουσίαση όσο και το βιβλίο σε όλες τις τρανς που χάθηκαν από τη βία.
https://www.ifocus.gr/magazine/news/3128-nan-goldin#sigProId7f58f25a62
Η Nan Goldin γεννήθηκε στην Ουάσινγκτον, ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη και το Βερολίνο. Οι επερχόμενες ατομικές εκθέσεις περιλαμβάνουν μια σημαντική αναδρομική περιοδεία που διοργανώνεται από την Εθνική Πινακοθήκη, στο Λονδίνο, η οποία θα ανοίξει στο Moderna Museet, Στοκχόλμη, το φθινόπωρο του 2022, και θα ταξιδέψει στο The National Portrait Gallery, Λονδίνο, το καλοκαίρι του 2023, και σε επιλεγμένους χώρους, μεταγενέστερα.
Η δουλειά της αποτέλεσε αντικείμενο δύο σημαντικών αναδρομικών περιοδικών εκθέσεων: μία που οργανώθηκε το 1996 από το Μουσείο Αμερικανικής Τέχνης Whitney της Νέας Υόρκης και μια άλλη το 2001, από το Κέντρο Πομπιντού, στο Παρίσι, και το Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía, Μαδρίτη , που στη συνέχεια ταξίδεψε στο Λονδίνο, το Πόρτο, το Τορίνο και τη Βαρσοβία.
Το 2019, η Goldin της ανατέθηκε να δημιουργήσει νέο έργο για την έκθεση Palace of Versailles, Versailles - Visible / Invisible. Οι πρόσφατες ατομικές εκθέσεις περιλαμβάνουν Sirens, Marian Goodman Gallery, Λονδίνο, 2019. The Ballad of Sexual Dependence, Tate Modern, Λονδίνο, 2019 Σχέδια Σαββατοκύριακου, Ιρλανδικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Δουβλίνο, 2017; Nan Goldin, Μουσείο Τέχνης του Πόρτλαντ, Πόρτλαντ, 2017; Η Μπαλάντα της Σεξουαλικής Εξάρτησης, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Νέα Υόρκη, 2016.
Η Nan Goldin είναι αποδέκτης πολλών βραβείων, συμπεριλαμβανομένου του Βραβείου Hasselblad το 2007 και διορίστηκε σε Ordre des Arts et des Lettres στη Γαλλία το 2006. Το 2012, η Goldin τιμήθηκε με το διάσημο μετάλλιο Edward MacDowell, για την εξαιρετική συμβολή της στον αμερικανικό πολιτισμό και την τέχνη
Το 2017, η Goldin ξεκίνησε την ακτιβιστική της ομάδα P.A.I.N., που αντιμετωπίζει την κρίση υπερδοσολογίας. Μέσω άμεσης δράσης, κάλεσαν μουσεία που φέρουν το όνομα Sackler και πολεμούν εναντίον της οικογένειας που επωφελήθηκε από την Oxycontin. Το 2020 ξεκίνησαν μια ομάδα που ονομάζεται OxyJustice που συνεχίζει τον αγώνα ενάντια στην οικογένεια Sackler και τη Big Pharma, ενώ το P.A.I.N έχει επεκτείνει τη δράση του στον αγώνα για προοδευτική πολιτική για τα ναρκωτικά και υγειονομική περίθαλψη.
Μια νέα περιορισμένη έκδοση Tote bag θα κυκλοφορήσει με σκοπό να συμπέσει χρονικά με το άνοιγμα της έκθεσης, με όλα τα κέρδη να πηγαίνουν στο P.A.I.N.
Πηγή: Marian Goodman.com