Για να βαπτιστεί "ορκισμένη παρθένα" ή "burnesha" (όπως λέγεται σε τοπικές διαλέκτους) μια γυναίκα κόβει τα μαλλιά της, ντύνεται για το υπόλοιπο της ζωής της και για οποιαδήποτε δραστηριότητα αποκλειστικά με αντρικά ρούχα, ενίοτε αλλάζει το όνομά της, υιοθετεί ανδρικές συνήθειες και χειρονομίες. Το κυριότερο, όμως, είναι που παίρνει όρκο τιμής πως θα παραμείνει παρθένα και αγνή για όλη της τη ζωή…
Για να βαπτιστεί "ορκισμένη παρθένα" ή "burnesha" (όπως λέγεται σε τοπικές διαλέκτους) μια γυναίκα κόβει τα μαλλιά της, ντύνεται για το υπόλοιπο της ζωής της και για οποιαδήποτε δραστηριότητα αποκλειστικά με αντρικά ρούχα, ενίοτε αλλάζει το όνομά της, υιοθετεί ανδρικές συνήθειες και χειρονομίες. Το κυριότερο, όμως, είναι που παίρνει όρκο τιμής πως θα παραμείνει παρθένα και αγνή για όλη της τη ζωή. Το έθιμο αυτό είναι πρωτοφανές για την περιοχή της Ευρώπης. Παρόμοιες πρακτικές εφαρμόζονταν σε ορισμένες φυλές ιθαγενών στη Βόρεια Αμερική. To έθιμο κρατά από τον 15ο αιώνα. Από τότε μέχρι και αρκετά πρόσφατα στις περιοχές εκείνες της Βόρειας Αλβανίας και του Κοσόβου η γυναίκα δεν είχε την πολυτέλεια καμιάς ελευθερίας: ακολουθούσε τις προσταγές της οικογένειας στον γάμο, δεν ψήφιζε, δεν οδηγούσε αυτοκίνητο, δεν είχε καμία επαφή με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της οικογένειας, δεν κρατούσε χρήματα. Εννοείται δεν έπινε, δεν κάπνιζε, δεν ξενυχτούσε παρά μόνο για να περιποιηθεί κάποιον. Με τους άντρες να απολαμβάνουν τις όποιες μικρές ή μεγάλες χαρές της ζωής (δεδομένων φυσικά των συνθηκών στην χώρα) οι γυναίκες αυτές ενδεχομένως θεωρούσαν την ένταξή τους στις "burnesha" ως ένα είδος απελευθέρωσης καθώς αυτομάτως τους χορηγούνταν όλα τα δικαιώματα και τα προνόμια του ανδρικού πληθυσμού. Με τον τρόπο αυτό έβγαιναν από την αφόρητη κοινωνική απομόνωση. Για πολλές γυναίκες, επίσης, η ένταξή τους στις παρθένες ήταν ο μόνος τρόπος να αποδεσμευτούν από έναν γάμο που είχαν προαποφασίσει οι γονείς τους από την στιγμή που γεννήθηκαν και μάλιστα χωρίς να διακινδυνεύσουν μια βεντέτα λόγω ατίμωσης της οικογένειας του γαμπρού. Κάποιες άλλες επίσης θεωρούσαν πως αυτός ήταν ο μόνος τρόπος να κληρονομήσουν την οικογενειακή περιουσία. Μια γυναίκα γίνεται "ορκισμένη παρθένα" σε οποιαδήποτε ηλικία με μια ειδική τελετή- ορκωμοσία μπροστά σε μια επιτροπή με πρεσβύτερους 12 χωριών. Από τη στιγμή εκείνη και μετά της επιτρέπεται να ζει ως άνδρας και είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει αρσενικό όνομα, να μεταφέρει όπλο, να καπνίζει, να πίνει αλκοόλ, να εργάζεται, να ενεργεί ως επικεφαλής μιας οικογένειας, να προστατεύει τα γυναικόπαιδα, να παίζει μουσική και τραγουδά και να μιλά ισότιμα με τους άνδρες.
-Ποιό είναι το αγαπημένο σου τραγούδι;
-Μάλλον το Love me tender του Έλβις
-Αυτό είναι παλιό
-Όπως κι εγώ.
Έλβις
Όταν ορκίστηκα διάλεξα και το όνομα μου. Πριν ήταν Λίντα.
-Γιατί Έλβις ; με ρώτησαν
-Θα μπορώ να ακούω μουσική και να χορεύω, είπα αποφασισμένη.
Τώρα είμαι αποφασισμένος. Μπαίνω στο καφενείο και σε βλέπω.
Με πλησίασες καθώς έστριβα τσιγάρο και σε χάζευα πίσω από τα μαύρα μου γυαλιά.
-Είναι ρέιμπαν παλιά
Καθάρισα τον φακό με το μανίκι, οι κινήσεις μου έχουν ένα αέρα ουδέτερο.
Ούτε αρσενικό ούτε θηλυκό
-Ήταν του πατέρα μου, είπα.
Έχω ευαίσθητα μάτια, δακρύζουν στον ήλιο, όταν φυσάει, όταν βρέχει, με καπνό και καταχνιά.
-Είσαι καλά όταν είσαι στη σκιά, μου είπε και μου έπιασε το χέρι.
Ήμουν απροετοίμαστη για άγγιγμα στα ξαφνικά.
Love me tender,
Love me long,
Take me to your heart.
For it's there that I belong,
And we'll never part.
Love me tender,
Love me true
All my dreams fulfilled.
For my darlin I love you,
And I always will.
-'Εχεις απαλό δέρμα είπε παραξενεμένος
-ναι
Δεν ήξερε τι ήμουν και δεν τον ξανάδα στο χωριό.
Ήταν πλασιέ, γυρνούσε με ένα παλιό φoρτηγάκι φολξβάγκεν πορτοκαλί με μπλε και πουλούσε γυναικεία είδη, είδη προικός δαντέλες και σουτιέν σκληρά στο στήθος. Δεν ανασαίνεις με τις μπανέλες.
Σε κάθε χωριό έφτανε και άπλωνε τα εσώρουχα στη σειρά
Θα ήθελα να τον ξαναδώ.
Την επόμενη φορά θα αγοράσω κάτι στα κρυφά.
Δεν το έχω πει σε κανέναν μα
εμένα μου αρέσουν τα λευκά φαρδιά (εκείνα των φαντασμάτων)
τα νυχτικά