Ο Edward Weston θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς Αμερικανούς φωτογράφους του 20ού αιώνα. Ένα από τα πιο διάσημα έργα του, με τίτλο “Pepper No. 30”, είναι μια ασπρόμαυρη φωτογραφία μιας πράσινης πιπεριάς με όμορφο, απαλό φωτισμό. Εδώ είναι ένα συναρπαστικό, ελάχιστα γνωστό γεγονός για τη φωτογραφία αυτή: η λήψη έγινε με διάφραγμα f/240 και χρόνο έκθεσης πάνω από 4 ώρες.
Ο φωτογράφος Marc Silber του «Advancing Your Photography» ξεναγήθηκε στο σπίτι του Weston στο Carmel της Καλιφόρνια από τον εγγονό του Edward, φωτογράφο Kim Weston. Ο Kim ενώ συζητούσε για τη ζωή και το έργο του παππού του, μοιράστηκε τις ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες έκθεσης του “Pepper No. 30”. «Ο Edward αντιμετώπισε δυσκολίες κατά τη λήψη φωτογραφιών νεκρής φύσης με την κάμερά του», λέει ο Kim. «Όσο πιο κοντά πλησιάζεις σε ένα θέμα με την φωτογραφική μηχανή, τόσο πιο περιορισμένο είναι το βάθος πεδίου. Για να αποτυπώσει τη σχετικά μικρή πιπεριά εντελώς εστιασμένη από κοντά, ο Edward χρειαζόταν ένα εξαιρετικά μικρό διάφραγμα».
Έτσι, ο Edward έκανε τις δικές του δοκιμές με τον φακό του, καταλήγοντας τελικά σε ένα διάφραγμα f/240 – ουσιαστικά μετατρέποντας την κάμερά του σε pinhole κάμερα. Με τόσο μικρό διάφραγμα, η επαρκής έκθεση του “Pepper No. 30” με φυσικό φως απαιτούσε έναν εξαιρετικά μεγάλο χρόνο έκθεσης περίπου 4-6 ωρών.
Στις 3 Αυγούστου 1927, ο Edward τοποθέτησε τη συγκεκριμένη πιπεριά του “Pepper No. 30” μέσα σε ένα τσίγκινο χωνί, το οποίο επέτρεπε στο φυσικό φως να φωτίσει το λαχανικό με τρισδιάστατο τρόπο. «Πολλά από αυτά τα λαχανικά και αυτή η σειρά ήταν αυτές οι μακροχρόνιες εκθέσεις», λέει η Kim. «Έστηνε τα θέματά του και ζούσε σε ένα ετοιμόρροπο σπίτι. Ένα αυτοκίνητο ή φορτηγό περνούσε και κουνούσε το σπίτι, κατέστρεφε την έκθεση και έπρεπε να ξεκινήσει από την αρχή». Συνολικά έκανε 37 λήψεις για το συγκεκριμένο θέμα.
Άλλες πηγές αναφέρουν ότι ο Edward είπε ότι η φωτογραφία της πιπεριάς ήταν έκθεση 6 λεπτών. Η Wikipedia αναφέρει αυτό το απόσπασμα από τα γραπτά του Weston:
“Ήταν μια φωτεινή ιδέα, ένα ιδανικό σκηνικό για την πιπεριά, προσθέτοντας ανακλαστικό φως σε σημαντικά περιγράμματα. Είχα ακόμα την πιπεριά που μου κόστισε δουλειά μιας εβδομάδας, είχα αποφασίσει ότι δεν μπορούσα να το πάω άλλο, ωστόσο κάτι με εμπόδισε να το πάω στην κουζίνα, το τέλος όλων των καλών πιπεριών. Την τοποθέτησα στο χωνί, εστίασα με τον φακό Zeiss, και γνωρίζοντας μόνο την οπτική γωνία, αναγνωρίζοντας ένα τέλειο φως, έκανα μια έκθεση έξι λεπτών, με λίγες μόνο στιγμές προκαταρκτικής εργασίας. Έχω ένα μεγάλο αρνητικό, ‒ μακράν το καλύτερο!
Είναι ένα κλασικό, απόλυτα ικανοποιητικό απποτέλεσμα, ‒ μια πιπεριά ‒ αλλά πολλά περισσότερο από μια πιπεριά, αφηρημένο, δεδομένου ότι είναι εντελώς εκτός θέματος. Δεν έχει ψυχολογικό υπόβαθρο, δεν διεγείρονται ανθρώπινα συναισθήματα: αυτή η νέα πιπεριά οδηγεί κάποιον πέρα από τον κόσμο που γνωρίζουμε συνειδητά.”
Ο Silber πιστεύει ότι οι πληροφορίες του Kim σχετικά με τη φωτογραφία είναι πιο έγκυρες.
«Σίγουρα θα συμφωνήσω με τον Kim Weston, αφού αναμφίβολα το άκουσε από τον πατέρα του ή τον θείο του, και αυτό είναι πολύ κοντά στην πηγή», λέει ο Silber. «Όσον αφορά το απόσπασμα του ίδιου του Weston, πρέπει να ψάξω στα ημερολόγιά του για να δω αν πρόκειται όντως για την “πιπεριά #30” ή για μία από τις άλλες 37 εκθέσεις, κάτι που πιθανότατα ήταν».
Πηγές: