Χαμένη ανάμεσα στα στενα σόκακα της συνοικίας Γκιόν στο Κιότο, στην Ιαπωνία, είναι μια πέτρα – ενάμιση επί τρία μέτρα, οι διαστάσεις της – καλυμμένη από χαρτάκια. Είναι οι ευχές εκείνων που, πεσμένοι στα τέσσερα, πέρασαν απ’ την τρύπα που είναι στο κέντρο της πέτρας. Είναι μια ιερή πέτρα, τόπος λατρείας από τον 7ο αιώνα. Συχνά, οι Ιάπωνες αναφέρονται στον τόπο προσκυνήματος Yasui Konpira-gu ως πέτρα enkiri (χωρισμού) ή ως πέτρα enmusubi (γάμου). Λέγεται ότι έχει τη δύναμη να διαλύσει σχέσεις ή να ωθήσει σε σχέση.
Για να μπορέσει η πέτρα να δωρίσει τις μαγικές δυνάμεις της, απαιτείται προηγουμένως ένα τελετουργικό.
Αφότου υποβάλεις τα σέβη σου, αγόρασε ένα χαρτί katashiro για ξόρκι και γράψε την ευχή σου. Κρατώντας στο χέρι το χαρτάκι, πέσε στα τέσσερα κι αν θέλεις μια σχέση (ή να ενδυναμώσεις αυτή στην οποία είσαι) πρέπει να συρθείς από το μπροστινό άνοιγμα της οπής στην πέτρα και να βγεις απ’ το πίσω. Αν θέλεις να διαλυθεί η σχέση σου, κάνεις την ανάποδη διαδρομή. Στη διαδρομή, απαγγέλεις την ευχή σου.
Όταν βγεις, κάνεις μια υπόκλιση και μετά ξαναπερνάς κάτω απ’ την πέτρα, αντίστροφα τούτη τη φορά. Και με κόλλα, κολλάς το χαρτάκι με το ξόρκι σου πάνω στην πέτρα.
-Μα είναι η καρδιά σου από πέτρα;
-Πάρε ένα χαρτάκι για ξόρκια και τα βήματά σου μέτρα.
Εκείνος που ήθελε να μείνει - Χιρόσι ο γενναιόδωρος
Έχω ένα πρόβλημα με το γόνατό μου το αριστερό
κλειδώνει συχνά άμα περπατώ.
-Κλείδωσε πάλι σου είπα μια φορά
-Δεν είναι πόρτα, απάντησες περπάτα λίγο πιο γοργά
Έτρεχα πίσω σου σέρνοντας το πόδι
Με κοίταζαν στο σινεμά δύο πιο μεγάλες κυρίες
-Ποιά ταινία παίζει;
"Τη σύντομη συνάντηση" είπε η ταξιθέτρια
-Ασπρόμαυρη ξεφύσηξες
σίγουρα θα βαρεθώ
Με βαρέθηκες και μένα κι έτσι βρέθηκα στα τέσσερα εδώ
στη μαγική πέτρα με το χαρτάκι στο χέρι.
Τι γίνεται όταν τελειώνει ο πόθος ο αληθινός;
Μακάρι να μεσολαβήσει για μένα ο Ουρανός
'Θέλω να ξαναμαγευτείς '
έγραψα το ξόρκι στο χαρτί και σέρνομαι τώρα καταγής.
Εκείνη που ήθελε να φύγει -Καμίκο η μικρή χελώνα
Τι ειρωνεία να έχω αυτό το όνομα και όλο να τρέχω να φύγω μακριά
Θέλω να φύγω από σένα το κατάλαβα όταν είχα βουλιάξει στις βελούδινες καρέκλες του σινεμά.
Έγραψα λοιπόν στο χαρτί:
"όσο ήμασταν μαζί
ήταν καλά μα τώρα όχι πια
έτσι είναι η ζωή
μαζί μου συμφωνουν τα τάρταρα και οι ουρανοί"
Θα συρθώ ανάποδα να φύγω από σένα
δεν σε λυπάμαι
δε θέλω μάτια υγρά και λυπημένα
Θα κοιτάξω αλλού και θα εξαφανιστώ στο πι και φι
φτάνει το ξόρκι να εισακουστεί
"Έπεσαν ο ένας πάνω στον άλλο την ίδια στιγμή
ο Χιρόσι μπροστά και η Καμίκο πίσω
-σε θέλω
-εγώ όχι είναι περίεργη η ζωή
Και έπιασαν τα ξορκια και των δύο
και ξεκίνησε η ιστορία πάλι από την αρχή"