Η είδηση συγκίνησε ολόκληρο τον κόσμο, αλλά αποδείχθηκε εσφαλμένη: Η Μαρία "Τσίτσα" Μαριάνι, μια από τις γυναίκες που είχαν ιδρύσει το κίνημα των "Γιαγιάδων της Πλατείας Μαΐου", δεν είναι τελικά βάσει επίσημων εξετάσεων DNA που έγιναν, συγγενής με τη γυναίκα που παρουσιάστηκε ως η εγγονή της. Ο εκπρόσωπος της 92χρονης σήμερα Μαριάνι παραδέχθηκε χθες "ένα επικοινωνιακό σφάλμα" και διαβεβαίωσε ότι η αναζήτηση της εγγονής της, την οποία είχαν αρπάξει πριν από 39 χρόνια κατά τη διάρκεια της δικτατορίας στην Αργεντινή (1976-1983), συνεχίζεται…
Η είδηση συγκίνησε ολόκληρο τον κόσμο, αλλά αποδείχθηκε εσφαλμένη: Η Μαρία "Τσίτσα" Μαριάνι, μια από τις γυναίκες που είχαν ιδρύσει το κίνημα των "Γιαγιάδων της Πλατείας Μαΐου", δεν είναι τελικά βάσει επίσημων εξετάσεων DNA που έγιναν, συγγενής με τη γυναίκα που παρουσιάστηκε ως η εγγονή της.
Ο εκπρόσωπος της 92χρονης σήμερα Μαριάνι παραδέχθηκε χθες "ένα επικοινωνιακό σφάλμα" και διαβεβαίωσε ότι η αναζήτηση της εγγονής της, την οποία είχαν αρπάξει πριν από 39 χρόνια κατά τη διάρκεια της δικτατορίας στην Αργεντινή (1976-1983), συνεχίζεται "βάσει της αλήθειας και της δικαιοσύνης".
Την παραμονή των Χριστουγέννων, την Πέμπτη, το Ίδρυμα Ανάι, το οποίο ιδρύθηκε το 1989 από την Μαριάνι, ανακοίνωσε ότι η εγγονή της, η Κλάρα Ανάι, βρέθηκε και ότι ο γενετικός δεσμός μεταξύ αυτής και της γιαγιάς της καθορίστηκε "κατά 99,9%" από εξετάσεις DNA που έγιναν.
Η Κλάρα, που είχε εξαφανιστεί στις 24 Νοεμβρίου 1976, παρουσιάστηκε στη συνέχεια ως το 120ο από τα "κλεμμένα παιδιά" της δικτατορίας που αναγνωρίστηκε.
Η μικρή Κλάρα είχε απαχθεί σε ηλικία τριών μηνών από πράκτορες της δικτατορίας που είχαν πάει να συλλάβουν τη μητέρα της, μια αντιφρονούσα, η οποία είχε παντρευτεί τον γιο της Μαριάνι.
Ωστόσο την ημέρα των Χριστουγέννων, την Παρασκευή, οι αρχές της Αργεντινής ανακοίνωσαν ότι δύο άλλες εξετάσεις DNA που έγιναν, επίσημες, έδειξαν ότι δεν υπάρχει γενετικός δεσμός μεταξύ της Μαριάνι και της 39χρονης γυναίκας που παρουσιάστηκε ως η εγγονή της, το όνομα της οποίας δεν δόθηκε στη δημοσιότητα.
-θα με αναγνώριζες αν χανόμασταν για καιρό πολύ, πες μετά από άλλες ζωές, έτη αμέτρητα πολλά;
-Θα σε καταλάβαινα και θα έλυνα τα μαλλιά μου τα λευκά
στους ώμους μου να πέσουν όπως τότε που ήμουν ερωτευμένη για μία και μοναδική φορά.
Μαρία
Να ξαναβρίσκεις είναι σπουδαίο, είπα στον δημοσιογράφο το λέω τώρα και μόνη μου κλαίω.
Είναι σαν να βλέπεις ξανά
Θάμπωσαν τα γυαλιά μου είναι πολυεστιακά.
Έγραψα χίλια γράμματα στις εφημερίδες
-Πόσων ετών είσαι; έχεις καλή δουλειά; Τι είναι εκείνο που ψάχνεις σε μένα
-Θέλω να σε έχω γιαγιά
μου είπε και μου μύρισε τα μαλλιά.
-Μυρίζεις ωραία και άνοιξε τα χέρια της να με πάρει ξανά αγκαλιά.
Δεν ξέρω γιατί έγινε όλο αυτό το ψέμα, εκείνο που ξέρω είναι ότι κακώς μου την ξαναπήραν για δεύτερη φορά.
If I needed you, would you come to me
Would come to me for to ease my pain?
And if you needed me, I would come to you
I would swim the seas for to ease your pain
Well the night's forlorn and the morning's born
And the morning shines with the lights of love
And you will miss sunrise if you close your eyes
And that would break my heart in two*
Κλάρα
Ο ψυχολόγος με επέπληξε και μου το είπε ξανά και ξανά
-Δεν μπορείς να επιστρέψεις κάπου που δεν υπήρχες μόνο και μόνο για να αγαπηθείς δυνατά.
-Και γιατί όχι;
όσοι επιστρέφουν παίρνουν πάντα το πιο καλό κρεβάτι τα πιο νόστιμα φαγητά, του είπα, σκέψου τον άσωτο υιό στη Βίβλο
-Αυτό ήταν ιστορία, εδώ έχουμε να κάνουμε με μία γυναίκα μεγάλη που πονά.
Θυμάμαι τους λεκέδες στα χέρια της
-Είχα όμορφα δάχτυλα
έβγαλα μία κρέμα χεριών που μύριζε πορτοκάλι και άρχισα να της τα τρίβω απαλά.
-Μυρίζει όπως ο κήπος μας την άνοιξη.
Κοίταξα έξω στο δρόμο ήμασταν στον 5 όροφο εργατικής πολυκατοικίας στο κέντρο της πόλης.
Μία σειρήνα ακούστηκε γρήγορα διαπεραστικά.
Όμως
Ο κήπος μας φώναζε και τις δύο.
Παράδεισος: εκεί όπου ο κάθενας σφίγγει το χέρι
εκείνου που αγαπά.
*blue grass band, If I needed you.