Mία γυναίκα από το Μιζούρι που φέρεται να άφησε τον φίλο της να της ρουφήξει το αίμα, επειδή ο τελευταίος είχε εμμονή με τους βρυκόλακες, κατηγορείται για επίθεση με μαχαίρι εις βάρος του. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Russian Today, η Βικτόρια Βανάττερ, από το Σπρίνγκφιλντ στο Μιζούρι κρατείται στη φυλακή Green Country με εγγύηση, ύψους 150.000 δολαρίων καθώς βαρύνεται με την κατηγορία της ενδοοικογενειακής κακοποίησης.
Mία γυναίκα από το Μιζούρι που φέρεται να άφησε τον φίλο της να της ρουφήξει το αίμα, επειδή ο τελευταίος είχε εμμονή με τους βρυκόλακες, κατηγορείται για επίθεση με μαχαίρι εις βάρος του.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Russian Today, η Βικτόρια Βανάττερ, από το Σπρίνγκφιλντ στο Μιζούρι κρατείται στη φυλακή Green Country με εγγύηση, ύψους 150.000 δολαρίων καθώς βαρύνεται με την κατηγορία της ενδοοικογενειακής κακοποίησης.
Η 19χρονη φιλοδοξούσε να μαχαιρώσει τον σύντροφό της από τις 23 Νοεμβρίου, όταν μετά από μία συζήτηση που είχαν οι δυο τους για βρικόλακες, η κοπέλα δέχτηκε να της ρουφήξει το αίμα ο φίλος της, όπως αναφέρει το KYTV.
Σύμφωνα με έγγραφα που δόθηκαν στο δικαστήριο του Σπρίνγκφιλντ, η ασυνήθιστη αυτή κίνηση του συντρόφου της οδήγησε το ζευγάρι σε έναν έντονο καβγά μεταξύ τους και λίγο αργότερα η Βανάττερ, φέρεται να άρπαξε το μαχαίρι και να επιτέθηκε τουλάχιστον τρεις φορές μ΄αυτό στον φίλο της.
Τα έγγραφα επίσης των αστυνομικών που έφτασαν στο σπίτι του ζευγαριού κάνουν λόγο για μία παράξενη σκηνή, καθώς στον τοίχο της οικίας τους υπήρχε μία ζωγραφισμένη με αίμα καρδιά και η λέξη «λυπάμαι».
Ο σύντροφος της Βανάττερ, τα στοιχεία του οποίου δεν αποκαλύπτονται στην έκθεση των αστυνομικών επέζησε από την επίθεση και μάλιστα φέρεται να προσπάθησε να καλύψει τη σύντροφό του, λέγοντας ότι επρόκειτο γι' απλό αυτοτραυματισμό.
Πάντως η Βανάττερ εξακολουθεί να παραμένει υπό κράτηση, με την αστυνομία να μην αποκλείει το ενδεχόμενο να πρόκειται για μία κατά συρροήν δολοφόνο.
-Η πρώτη γεύση που θες να έχεις το πρωί;
-τη δική σου - στην αριστερή σου κλείδα εκεί που κόπηκες και αιμορραγεί.
Βικτώρια
Όταν έφτασε η αστυνομία είχε στεγνώσει στον τοίχο η καρδιά
και εσύ ήσουν με επιφανειακές μαχαιριές
στα πλευρά.
Μετρούσα τα κόκαλά του, είπα στον αστυνόμο
είναι αδύνατος
Φυσικά και ήσουν
-Έτσι είναι οι βρυκόλακες μου έλεγες
ισχνοί και χλωμοί
με μακριά σκιά.
-Είσαι ο πιο όμορφος εδώ μέσα, σου είπα στο μπαρ
Ήμασταν σ'ένα καμμένο μπαρ γεμάτο αγόρια με πουκάμισα καρό και μάτια γαλανά
Εσύ έχεις μαύρα.
Σου άφησα με το μαχαίρι σημάδια στα πλευρά.
"Πέρασα θάλασσες χρόνου για να σε βρω, της είπε
εκείνη έπινε μπλάντι μέρι
και κάπνιζε νευρικά.
Πέρασαν μαζί το βράδυ και αυτός ήθελε όλα τα παράθυρα
να μένουν κλειστά"
Τώρα που άλλαξε η καρδιά σου κι έναν άλλο αγαπάς
απορείς μου λεν ακόμη η δική μου πως χτυπά
μήπως τάχα σαν κι εμένα δεν είν’ άνθρωποι πολλοί
από μέσα πεθαμένοι και απόξω ζωντανοί*
Εκείνος
Κλειστά παράθυρα, ανοιχτή καρδιά.
Τους έβαλα να ορκιστούν στην αστυνομία ότι
δεν θα έλεγαν το όνομά μου στους δημοσιογράφους
που περίμεναν με τα φλας ανοιχτά.
Δεν με πόνεσε το μαχαίρι της όσο
ότι μου είπε ότι
δεν της άρεσε η πιο καλή μου δαγκωνιά
Διψάω πάλι και ξανά
Λίγο από το αίμα της
στα χείλη μου που είναι στεγνά.
*Από μέσα πεθαμένος και απέξω ζωντανός, Αττίκ