Η φωτογραφία Περιπέτειας ή Adventure Photography, είναι ένα πραγματικά ιδιαίτερο είδος φωτογραφίας το οποίο ξεκίνησε από την ανάγκη απεικόνισης και αναμετάδοσης των δρώμενων σε αθλήματα “περιπέτειας” όπως η ορειβασία, αλπικό σκι, μοτοσικλετισμός περιπέτειας, θαλάσσιο surf και πολλά άλλα.
Βασική διαφορά με κάθε άλλο είδος φωτογραφίας είναι ότι ο φωτογράφος είναι σχεδόν πάντα και ο ίδιος αθλητής στο άθλημα που αποφασίζει να απεικονίσει. Μόνο ένας ορειβάτης μπορεί να ανέβει στην κορυφή του Έβερεστ για να βγάλει φωτογραφία τους ορειβάτες που μόλις κατέκτησαν την κορυφή. Ο φωτογράφος είναι ο κρυφός ήρωας ο οποίος έχει πολλές φορές να εκτελέσει μεγαλύτερο έργο από τους συμμετέχοντες, καθώς πρέπει σωματικά να εκτελέσει το ίδιο έργο, κουβαλώντας όμως και τον πανάκριβο και πολύ βαρύ εξοπλισμό του μαζί.
Σχεδόν κανείς φωτογράφος περιπέτειας δεν έχει σπουδάσει σε κάποια σχολή, αλλά λόγω της διαρκούς τριβής με το αντικείμενο και της μοναδικής ματιάς που έχει μόνο ένας αθλητής του θέματος προς φωτογράφιση, καταφέρνουν να παράγουν υλικό που κανένας άλλος θεωρητικός της φωτογραφίας δεν θα μπορούσε να φέρει.
Ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίπτωση του ορειβάτη, φωτογράφου και κινηματογραφιστή Jimmy Chin, θρύλου πλέον στους ορειβατικούς κύκλους, με υλικό που παρουσιάζεται σε περιοδικά παγκόσμιου βεληνεκούς όπως το National Georgaphic.
Η ενασχόληση με τη φωτογραφία περιπέτειας, ερασιτεχνικά ή επαγγελματικά, χρειάζεται μεν σχετικά ακριβό εξοπλισμό (γεγονός που θα αναλύσουμε σε επόμενο άρθρο) αλλά δεν χρειάζεται ειδικές σπουδές. Χρειάζεται κυρίως γνώση του τεχνικού εξοπλισμού που χρησιμοποιείται και βασικές γνώσεις περί φωτογραφικής σύνθεσης. Αυτό όμως που απαιτεί ιδιαιτέρως είναι μεγάλη αγάπη, αφοσίωση και πολύ χρόνο εξάσκησης στο άθλημα/χόμπι που αποφασίζουμε να φωτογραφίσουμε.