"Όταν ήμουν μικρός και έπαιζα κρυφτό
δεν με έβρισκε
κανείς
μέχρι ν' αρχίσει
το παιχνίδι
είχα γίνει άφαντος,
καπνός"
Ο Γουάιλντ περίμενε στο αεροδρόμιο και έφτιαχνε οριγκάμι.
-Μα τι κάνεις με τόσα χαρτάκια στις τσέπες;
του είχε πει η Ραχήλ
-Φτιάχνω φανταστικά ζώα και τα αφήνω
σε διάφορα μέρη που πάω,
σαν ίχνη.
-Θα ήθελα να μου κάνεις ένα μονόκερο.
Και της έφτιαξε έναν
από τσιγαρόχαρτο.
Δεν της τον έδωσε όμως,
τον κράτησε
και δεν τον άφησε πουθενά.
"Ξύπνησε από παράξενο όνειρο
ήταν σ'ένα αεροπλάνο
με τον Γουάιλντ στο διπλανό κάθισμα
και πετούσαν ψηλά,
όταν τον ρώτησε:
-Τι κάνεις εδώ;
- είμαι σπίτι
μα ξεχνάω τις ιστορίες που είχα ετοιμάσει
να σου πω.
-Δεν μπορείς χωρίς ιστορίες;
-Δε θυμάμαι,
αν μπορώ"
Η Ραχήλ
Σηκώθηκε και άναψε το φως
άνοιξε Το βιβλίο των Φανταστικών όντων,
και έπεσε τυχαία στον Μονόκερο.
Χαμογέλασε και θυμήθηκε
-θα σε προστατεύει όταν πετάς,
μουρμούρισε ο Γουάιλντ στην επιβίβαση
-Κάτι μου χρωστάς
είπε από την άλλη πλευρά