-Ηλίθιος καιρός,
μουρμούρισε ο Λαγός.
Δεν έβγαινε το τελικό πέταλο
"μ'αγαπά"
όλο έλεγε
"Δεν"
-Τα πιστεύεις αυτά;
τον είχε ρωτήσει η Αλίκη
-Όχι μα δεν σημαίνει ότι δεν θέλω
να βγει το τελευταίο " μ'αγαπάς"
-2 αρνήσεις,
μία κατάφαση.
-Είναι σαν να με ρωτάς αν πιστεύω στα όνειρα
συνέχισε και έκλεισε τα μάτια του
(σίγουρα θα με ρωτήσει τώρα
αυτή)
-Πιστεύεις στα όνειρα Λαγέ;
-Στην ερμηνεία που τους δίνουμε
μόνο.
'Οχι στα προφητικά όνειρα
αυτά είναι σαν κόλπα
του μυαλού.
-Ταχυδακτυλουργικά;
"Θα βγάλω ένα Λαγό από το καπέλο μου,
Ενώ θέλω να τον βγάλω
από το μυαλό μου"
"Εγειρε στον Κορμό του Δένδρου
του έγδαρε την πλάτη
-Αν ήταν όνειρο τώρα
θα κοιτούσα κάτω και θα έβλεπα κάτι παράξενο
Κοίταξε τα πόδια του-
ήταν γεμάτα
κίτρινα χαρτάκια.
-Σαν πέταλα σκέφτηκε
'Ανοιξε ένα που έλεγε
"Φεύγα"άρχισε να τρέχει
μα δεν έφευγε
έμεινε εκεί.
Όταν πέρασε
ξανά με το αυτοκίνητο
το ασημί,
τον είδε
ακίνητο.
Λίγο πριν
Εκείνος
από τον καθρέφτη της
εξαφανιστεί.