-Βλέπουμε πάντα όνειρα
μα δεν τα θυμόμαστε, είπε ο Γιάνγκ
-εγώ τα γράφω,
μόλις ξυπνήσω
-Και μετά;
-Έχω πάντα όνειρα
να θυμάμαι!
-Βλέπεις ότι πέφτεις;
-Τακτικά
-Πετάω για Παρίσι την επόμενη εβδομάδα
έχω ένα συνέδριο εκεί.
"ήθελε να ρωτήσει αν θα ήταν και
άλλοι γιατροί
που ασχολούνται με τη μνήμη
αλλά δεν"
-Αεροπλάνο
-Ψηλά
-Όνειρο
-Χαρτιά
-Θα μου λείψεις
-Μακριά.
-Γιατί γεμίζεις τον τόπο χαρτιά μικρά
με λέξεις;
ρώτησε η Αλίκη τον Γουάιλντ.
-Α τίποτα,
είναι λέξεις κλειδιά,
απάντησε αδιάφορος.
"Ηθελα να της πω
κάθε φορά που ξυπνάω
έχω μία ιστορία
ποταμό.
Θυμάμαι όλες τις λεπτομέρειες
των ονείρων.
Σκέφτομαι να γράψω
βιβλίο με
εμένα ονειρευόμενο
χαρακτήρα κεντρικό"
-Διαβάζω ένα βιβλίο τώρα για κάποιον
που ταξιδεύει
στο χρόνο.
-Στ'αλήθεια;
-Ναι, και κάθε τρεις και λίγο
εκείνη που αγαπάει
συναντά.
-Χάνεται ο χρονοταξιδευτής συχνά;
"Πήγα να του πω ότι
χάθηκα
τόσες φορές με το αυτοκίνητο,
όταν
προσπαθούσα
να τον βρω
αλλά δεν"
-Χάνω αρκετά τον προσανατολισμό,
είπε η Αλίκη
μου φαίνεται
θα φτιάξω
προς τιμή
της περιπλάνησης αυτής
ένα ειδικό ποτό.