Το τοπίο ήταν από τα βασικά θέματα που κέντρισαν το ενδιαφέρον των πρώτων φωτογράφων. Ο Carleton Watkins (1826-1916), ο Timothy O'Sullivan (1840-1882), αλλά και ο Eugene Atget (1857-1927), χωρίς να έχουν κανένα προηγούμενο φωτογραφικό ερέθισμα, μας άφησαν σημαντικές φωτογραφίες τοπίων που ακόμη και σήμερα -ή για να το διατυπώσω καλύτερα: πολύ περισσότερο σήμερα-προκαλούν θαυμασμό όχι μόνο για την τολμηρότητα των συνθέσεων τους, αλλά κυρίως για την ευφυΐα των δημιουργών τους να υπερβούν την φωτογραφιζόμενη πραγματικότητα και να μεταμορφώσουν πνευματικά τα ερεθίσματα των αισθήσεων τους. Μπροστά στα μεγαλειώδη τοπία δεν παρασύρθηκαν από τα εντυπωσιακά εξωτερικά τους στοιχεία, αλλά αφαιρώντας εισχώρησαν στην εσωτερική ισορροπία, στον ρυθμό της φύσης. 

Παρά το γεγονός ότι ο Ansel Adams (1902-1984) γνώριζε το έργο των Watkins και O'Sullivan - τους οποίους μάλιστα θεωρούσε πνευματικούς του πατέρες, και καταπιάστηκε σχεδόν αποκλειστικά με το τοπίο η προσέγγιση του ήταν εντελώς διαφορετική. Ο Adams ο οποίος πέρασε όλη τη ζωή του φωτογραφίζοντας στο απέραντο Εθνικό Δρυμό του Yosemite στη Καλιφόρνια, ήταν τόσο μαγεμένος από την ομορφιά και τη μεγαλοπρέπεια του τοπίου που παγιδεύτηκε σε μια καταδικασμένη από την αρχή απόπειρα μεταφοράς αυτής της φυσικής ομορφιάς στη φωτογραφία. Άριστος γνώστης της τεχνικής, επινόησε και εφάρμοσε τη περίφημη θεωρία του «ζωνικού» συστήματος με την οποία εμπλούτισε και απογείωσε την αναπαραγωγή των γκρίζων τόνων σε φιλμ και φωτογραφικό χαρτί. Όσο όμως ειλικρινείς και φιλότιμες κι αν είναι οι προθέσεις του φωτογράφου, όση εμπειρία κι αν διαθέτει, αν δεν έχει συγκεκριμένη φωτογραφική άποψη, τότε αναπόφευκτα θα οδηγηθεί σε αισθητικά απολαυστικές «ωραίες» μεν, αλλά καλλιτεχνικά «ρηχές» φωτογραφίες, όπως αυτές που βλέπουμε σε καρτ-ποστάλ και ταξιδιωτικά λευκώματα. 

2 Ansel Adams Edward Weston iFocus.gr

Το 1931 ο Ansel Adams μαζί με τους Edward Weston, Imogen Cunningham, Consuelo Kanaga, Henry Swift κ.α ίδρυσε την ομάδα «F.64» με σκοπό να υπηρετήσουν την «καθαρή» (straight) φωτογραφία, σαν αντίδραση στην πικτοριαλιστική σχολή που μιμούταν ως τότε την ζωγραφική. Οι περισσότεροι εξ αυτών ασχολήθηκαν και με το τοπίο σε μια προσπάθεια τέλειας καταγραφής με απεριόριστο βάθος πεδίου χρησιμοποιώντας ως εκ τούτου το κλειστότερο διάφραγμα του φακού τους (f/64), από το οποίο προέκυψε και η ονομασία της ομάδας. Αν και η τεχνική αρτιότητα των φωτογραφιών της ομάδας ουδέποτε αμφισβητήθηκε, εν τούτοις η φήμη που την ακολουθεί είναι μάλλον δυσανάλογη με την ουσιαστική καλλιτεχνική προσφορά της. Ο σημαντικότερος δημιουργός της ομάδας, ο Edward Weston (1886-1958), επέδειξε ιδιαίτερη καλλιτεχνική ωριμότητα στα πορτραίτα και κυρίως στα γυμνά του, τα οποία τα παρουσίασε λιτά, υπαρκτά, συγκινητικά γήινα και καθόλου εξιδανικευμένα. Στα τοπία του όμως δεν απέφυγε την καλλιτεχνίζουσα απεικόνιση, την «πολυτιμοποίηση» τους, καθώς τις περισσότερες φορές τα παρουσίασε σαν μεγαλειώδεις πίνακες ζωγραφικής, πετυχαίνοντας τελικά αυτό στο οποίο θεωρητικά προσπαθούσε να αντιταχθεί. 

3 Sudek iFocus.gr

Την ίδια περίπου περίοδο στην Ευρώπη, ο Τσέχος Jojef Sudek (1896-1976), καταπιάνεται με τα ίδια θέματα με τον Weston – τοπία και νεκρή φύση – αλλά με εντελώς διαφορετική προσέγγιση. Όντας μονόχειρας, καθώς είχε τραυματιστεί σοβαρά στον Α’ παγκόσμιο πόλεμο, περιόρισε το φωτογραφικό του πεδίο εντός του σπιτιού του και στο ευρύτερο περιβάλλον της αγαπημένης του Πράγας. Έχοντας αντιληφθεί ότι όλος ο κόσμος μπορεί να χωρέσει σε μια λεπτομέρειά του, ότι δηλ, το όλον μπορεί να περικλείεται στο επί μέρους, έδωσε μεγαλύτερη σημασία στην φωτογραφική αναζήτηση, από ό,τι στο ίδιο το θέμα. Παρότι οι φωτογραφίες του φλερτάρουν με τον ρομαντισμό και τον εικαστικό αισθητισμό, εντούτοις ο Sudek καταφέρνει να δημιουργήσει εικόνες καθαρές, περιγραφικές και απόλυτα φωτογραφικές. Τα τοπία του δεν πέφτουν στη παγίδα της ωραιοποίησης. Γνωρίζει ότι δεν μπορεί να αναμετρηθεί  με τη μεγαλοπρέπεια της φύσης, δεν μπορεί να την εγκλωβίσει στο περιορισμένο χώρο του κάδρου του και έτσι απομονώνει μια στιγμή ζωής, έναν ψίθυρο της φύσης, κι όχι ένα κομμάτι της. Προσθέτει στα δέντρα κίνηση, αέρα, θόρυβο. Οι κορμοί τους λυγίζουν, τα φυλλώματα πάλλονται, ακούς τον αέρα να σιγοσφυρίζει περνώντας ανάμεσά τους. Ο Sudek με τις φωτογραφίες του μας οδηγεί στο κόσμο της μαγείας και του παραμυθιού, άλλωστε ο ίδιος δήλωνε: "Μ' αρέσει να λέω ιστορίες για την ζωή των άψυχων πραγμάτων, να διηγούμαι κάτι το μυστηριώδες: την έβδομη πλευρά του ζαριού".

4 Giacomelli iFocus.gr

Ο γεννημένος στα παράλια της Αδριατικής Mario Giacomelli (1925-2000) είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση. Τραβάει φωτογραφίες μόνο όταν βλέπει κάτι που βρίσκεται σε συντονισμό με τις εσωτερικές αναζητήσεις του. Όταν όμως η εικόνα που ψάχνει δεν υπάρχει στο απέραντο σκηνικό της πραγματικότητας, ο Giacomelli δεν διστάζει να την πλάσει ο ίδιος. Γιατί αυτό που τον ενδιαφέρει δεν είναι να αποτυπώσει την πραγματικότητα, αλλά να καταστήσει ορατούς τους συλλογισμούς του και τις σκέψεις του. Αυτή η εμμονή στα προσωπικά του οράματα δεν τον αφήνει να ακολουθήσει καμία περπατημένη οδό, παρά μόνο το ένστικτό του. Γι' αυτό ο Giacomelli είναι ο μόνος δάσκαλος του εαυτού του και για τον ίδιο λόγο είναι σχεδόν αδύνατο να αντιγράψει κανείς το στιλ του. Πράγματι, ο Giacomelli δεν έχει μαθητές ούτε οπαδούς που τον μιμούνται, γιατί η τεχνική και το στιλ του δεν διδάσκονται. Για τις εντελώς προσωπικές φωτογραφίες τοπίου που μας έχει αφήσει καλύτερα να διαβάσουμε τα δικά του λόγια:

"Για μένα το τοπίο είναι αυτή η γη που δε βρίσκει ποτέ ησυχία. Το υλικό για τις εικόνες των τοπίων το δημιούργησε ο άνθρωπος με τη δουλειά του. Τα σημάδια που ψάχνω και φωτογραφίζω είναι ο καρπός του ιδρώτα του και της κούρασης του. Αν στις φωτογραφίες μου τοπίων δεν υπάρχει ποτέ ο ουρανός, είναι γιατί από κει πάνω στον χωρικό που δουλεύει τη γη δεν έρχεται τίποτα, κι εκείνο που του λείπει δεν μπορεί να το βρει παρά στη γη. Στο τοπίο αυτά τα μαύρα κι αυτά τα άσπρα είναι σημαντικά: το μαύρο είναι η ζωή του χωρικού, το λευκό είναι ο ήλιος, εκείνη η ελπίδα που δεν μπορεί να πεθάνει. 

Εκείνο το άσπρο κι εκείνο το μαύρο, σχεδόν αναγνώσιμο, καταστρέφει ένα μέρος εκείνου του ρεαλισμού που η φωτογραφική εικόνα μπορεί να δώσει. Στις φωτογραφίες μου δεν υπάρχει τίποτα το αφηρημένο, αλλά μόνο το ουσιαστικό. Στις εικόνες που εγώ πραγματοποίησα αμφιβάλλω αν υπάρχει κάτι τυχαίο. Στη φωτογραφική εικόνα, εκείνη τη στιγμή που σταματάς, βάζεις μέσα όλα τα πράγματα που είχες προηγουμένως αποθηκεύσει με την εμπειρία, τη ζωή". 

5 Ghirri iFocus.gr

Ο επίσης Ιταλός Luigi Ghirri (1943-1991) θεωρείται από τους σπουδαιότερους κολορίστες στην ιστορία της φωτογραφίας, αν και ο πρόωρος θάνατός του μας στέρησε τη δυνατότητα να απολαύσουμε τη συνέχεια ενός πολύ σημαντικού έργου. Επηρεασμένος από το πρώτο του επάγγελμα ως τοπογράφος, θα χρησιμοποιήσει μεταφορές, όπως «ασαφή χαρτογραφία» και «συναισθηματική γεωγραφία» για να περιγράψει την τέχνη του. Περπατούσε πολύ, επισκεπτόταν συνεχώς νέα μέρη. Μελετώντας προσεχτικά τους ανοιχτούς χώρους, δεν ήταν παράξενο που σταδιακά, από την μάλλον εννοιολογική φωτογραφία της νιότης του, στράφηκε σταδιακά στην φωτογράφηση τοπίων. Ο Luigi Ghirri με το έργο του αποστασιοποιήθηκε με επιτυχία από την επιρροή του Ιταλικού Νεορεαλισμού, καθώς και της αντικειμενικής φωτογραφίας, που επικρατούσαν σαν αισθητικά ρεύματα στην εποχή του. Αυτό που είχε σημασία γι’ αυτόν ήταν να “δει καθαρά” και να “κάνει ευδιάκριτα τα ιερογλυφικά που βλέπει γύρω του”. Μέσα από τις φωτογραφίες του προβάλλει το τοπίο της σύγχρονης Ιταλίας, φυσικό και αστικό. Ο Luigi Ghirri το περιγράφει με ηρεμία, μέσα από μια οπτική κομψότητα και συνήθως, με απαλά χρώματα. Καταπιάνεται με τις λεπτές αποχρώσεις της ατμόσφαιρας ή με την αντίθεση που προσφέρει το δυνατό χρώμα σε μια συνηθισμένη σκηνή, που σπάει την αίσθηση της καθημερινότητας, αποκαλύπτει την πρωτοτυπία της και οδηγεί τον θεατή προς το μυστήριο. Οι συνθέσεις του είναι απλές. Φωτογραφίζει μετωπικά τοποθετώντας το θέμα του στο κέντρο του κάδρου με ελάχιστες περιφερειακές πληροφορίες. Δεν ψάχνει ιδιαίτερους χώρους. Είναι βέβαιος πως “…όπου κι αν βρεθείς, αν παρατηρήσεις προσεχτικά γύρω σου, θα βρεις κάτι ενδιαφέρον να ξεπροβάλλει μέσα από το θορυβώδες πλήθος ή το κενό μπροστά σου. Πρέπει όμως να αφοσιωθείς σ΄ αυτό, να δώσεις όλη σου την προσοχή. Επειδή ακριβώς είναι ταπεινό, καθημερινό και ασήμαντο περιμένει κάποιον να του προσδώσει μια ταυτότητα. Τότε και μόνο τότε θα μεταμορφωθεί σε κάτι σπουδαίο και αιώνιο…”

6 Bernard Plossu iFocus.gr

Ο Bernard Plossu (1945-) υπερηφανεύεται ότι δεν διδάχτηκε ποτέ φωτογραφία. Για εκείνον η φωτογραφία δεν διδάσκεται, όπως και δεν μαθαίνεται. Η μοναδική του κουλτούρα είναι κατά βάση κινηματογραφική. Μεγαλωμένος στο Παρίσι το σκάει από τα μαθήματα του λυκείου για να περάσει τα απογεύματά του στη μικρή αίθουσα της Ταινιοθήκης με προβολές των τελευταίων ταινιών της Nouvelle Vague, Truffaut, Chabrol ή Varda, αλλά και κλασικών, Bresson, Bergman, Bunuel ή Mizoguchi. Ένα άλλο γεγονός που διαμόρφωσε τόσο τον χαρακτήρα του, όσο και το προσωπικό φωτογραφικό στυλ του ήταν ένα μεγάλο ταξίδι που έκανε με το παθιασμένο ορεσίβιο πατέρα του στη Βόρεια Αφρική το 1958, σε ηλικία μόλις 13 ετών. Στη διάρκεια αυτής της διαμονής, ο μικρός Bernard τραβάει με μια Brownie Flash ορισμένα καρέ, ερασιτεχνικά αλλά ήδη γοητευτικά, όπου διακρίνονται η έρημος, οι καμήλες, τα φοινικόδεντρα, είσοδοι ξενοδοχείων με υπαινικτικά ονόματα, όπως «Ξενοδοχείο Ογκάρ», πού θα ταίριαζαν σε περιπέτειες του Τεντέν. Η έρημος και το ταξίδι είναι μερικά από τα θέματα πού θα επανέλθουν στη μελλοντική δουλειά του Plossu, είτε φωτογραφίζει στο Μεξικό, είτε στην Αριζόνα, είτε στην Ισπανία, είτε ξανά στην Αφρική, λες και παραμένει μαγνητισμένος από το πατρικό πρότυπο και τις περιπέτειές του. 

Ο Plossu βγάζει φωτογραφίες απλές, πού παρουσιάζουν το πραγματικό με τρόπο ριζικά καινούργιο. Πολλές παίζουν με την εντύπωση της απουσίας, όπως όταν μπαίνουμε σ’ ένα δωμάτιο και ξέρουμε πώς κάποιος έχει μόλις φύγει... To ίδιο απλός είναι και ο εξοπλισμός του. Χρησιμοποιεί έναν 50αρη φακό στερεωμένο πάνω σε μια Nikkormat. Απλή και η παρουσίαση των φωτογραφιών του. Όταν αρχίζει τις λήψεις για τη συλλογή “Κήπος από σκόνη” στο Νέο Μεξικό, αποφασίζει αμέσως ότι θα δώσει το σχήμα της «μινιατούρας» στις εκτυπώσεις τους. Οι «μεγεθύνσεις» αυτές των 11,4x7,6 εκ. έρχονται σε πραγματική αντίθεση προς τις μεγάλες φωτογραφίες, με το ίδιο θέμα, πού τις είχαν επεξεργαστεί στο θάλαμο οι προκάτοχοί του Αμερικανοί συνάδελφοί του, από τα μέσα του 19ου αιώνα. Χάρη στο ιδεώδες αυτό σχήμα της μινιατούρας, ο Plossu διατηρεί τη λεπτότητα των επιμέρους χαρακτηριστικών της λήψης, προκαλώντας έτσι στον θεατή ένα σπάνιο συναίσθημα οικειότητας και ταύτισης με το φωτογραφημένο τοπίο.

7 Robert Adams iFocus.gr

Άφησα για το τέλος τον συνονόματο του Ansel, Robert Adams, ο οποίος γεννήθηκε στο Orange, New Jersey, το 1937. Οι εκλεπτυσμένες ασπρόμαυρες φωτογραφίες του καταγράφουν σκηνές της αμερικανικής δύσης για περισσότερα από πενήντα χρόνια, αποκαλύπτοντας την επίδραση της ανθρώπινης δραστηριότητας στα τελευταία απομεινάρια της φύσης και των ανοιχτών χώρων. Συνήθως φωτογραφίζει τοπία στα όρια των πόλεων. Αν και συχνά δεν εμφανίζονται άνθρωποι στα κάδρα του, εν τούτοις πάντα υπονοείται η ανθρώπινη παρουσία και επέμβαση στο φυσικό τοπίο. Πότε είναι τα οργωμένα χωράφια ή τα συρματοπλέγματα που οριοθετούν τα σύνορα των κτημάτων που υποδηλώνουν τα ίχνη της ανθρώπινης ζωής. Άλλοτε τα καλώδια των ηλεκτρικών στηλών που διαγράφονται στον ουρανό ή τα φώτα μιας πόλης που αχνοφαίνονται  στο βάθος ενός νυχτερινού τοπίου. Πάντοτε όμως οι φωτογραφίες του διακρίνονται για την (φαινομενική) απλότητα και εσωτερικότητά τους, ενώ ταυτόχρονα η άποψη του είναι πεντακάθαρα φωτογραφική, αν και η παρουσία του φωτογράφου διακριτικά εξαφανισμένη.

Έχοντας σπουδάσει (Ph.D) αγγλική φιλολογία ο Robert Adams έχει μεγάλη ευχέρεια στο γραπτό λόγο, η οποία αποτυπώνεται στο πολύ ενδιαφέρον βιβλίο με σκέψεις του για τη φωτογραφία με τίτλο «Beauty in Photography». Μεταφέρω ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

Γιατί η φόρμα είναι ωραία; Επειδή πιστεύω μας βοηθάει να αντιμετωπίσουμε τον χειρότερο φόβο μας, την υποψία ότι η ζωή μπορεί να είναι χάος και ότι κατά συνέπεια τα βάσανα μας δεν έχουν νόημα.

Η Τέχνη είναι αφαιρετική. Η Τέχνη απλοποιεί. Δεν μοιάζει ποτέ ακριβώς με τη ζωή. Στις εικαστικές Τέχνες αυτή η προσεκτική επιλογή με στόχο την τάξη, ονομάζεται σύνθεση.

Είναι πιο δύσκολο στη φωτογραφία να καθιερώσεις ένα αναγνωρίσιμο στυλ, απ’ όσο στη ζωγραφική. Αυτό το γεγονός οδηγεί τους φωτογράφους σε απεγνωσμένες προσπάθειες να καθιερώσουν ύφος όποιο κι αν είναι αυτό, και να δημιουργηθούν τεχνικά προχωρημένες και κούφιες εικόνες.

Εξεζητημένα εργαλεία ερμηνείας, όπως η ψυχανάλυση, έχουν γενικώς τη τάση να απομακρύνουν από τις φωτογραφίες και να υπεραπλουστεύουν το μυστήριο και την βαθύτερη αξία του έργου Τέχνης.

Πολλοί κριτικοί βασίζονται στην εσφαλμένη αντίληψη ότι αφού η Τέχνη είναι μυστηριώδης, έτσι πρέπει να είναι και η κριτική. Αλλά κριτική και Τέχνη δεν είναι συνώνυμες. Η δουλειά της κριτικής είναι να διαλευκάνει το μυστήριο της Τέχνης χωρίς να το καταστρέφει.

Κάθε Τέχνη ξεπηδά μέσα από ένα σύμπλεγμα συμβάσεων που δημιούργησαν οι προγενέστεροι. Κάθε σοβαρός καλλιτέχνης δανείζεται όχι μόνον από αυτές τις συμβάσεις, αλλά και από τους καλλιτέχνες που θαυμάζει. Ένας νέος καλλιτέχνης μπορεί να προχωρήσει μόνον αν μετριέται με κάποιον πιο μεγάλο απ’  αυτόν. Η δημιουργία από το τίποτα είναι δυνατή μόνον από το Θεό.

Φόρμα Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος

Επικοινωνήστε μαζί μας για πληροφορίες σχετικά με τα Σεμινάριά μας


Μη-έγκυρη προσθήκη!
Μη-έγκυρη πρόσθηκη!
Μη-έγκυρη προσθήκη!
Μη-έγκυρη προσθήκη!
Πρέπει να αποδεχτείτε την Πολιτική Απορρήτου για να προχωρήσετε!

Πρόσφατα Άρθρα

News (27 Μαρ 2024)

Ο Φωτογραφικός Όμιλος Καβάλας και η @L.LOVES ART BOOKS παρουσιάζουν το Σάββατο 30 Μαρτίου και ώρα 19:30 στο Χαλήλ Μπέη Τζαμί στην Καβάλα την φωτογραφική εργασία του Αλέξανδρου Ζαφειρίδη με τίτλο So...

News (20 Μαρ 2024)

Ο IANOS, για έβδομη συνεχή χρονιά, διοργανώνει Διαγωνισμό Διηγήματος και Φωτογραφίας με θέμα, αυτή τη φορά, το «Παρά θίν’ αλός». Η ομηρική έκφραση παρά θίν’ αλός(Ιλιάδα, Α’, 326), σημαίνει στην...

News (20 Μαρ 2024)

Η Nikon, σε συνεργασία με τα The Comedy Wildlife Awards, είναι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει ότι ο παγκοσμίου φήμης διαγωνισμός είναι πλέον ανοικτός για τις συμμετοχές του 2024. Τα The...

News (20 Μαρ 2024)

Την Πέμπτη 21 Μαρτίου 2024, στις 19:00 θα πραγματοποιηθεί παρουσίαση του έργου τριών φωτογράφων του Φωτογραφικού Κύκλου στα πλαίσια των καθιερωμένων "Συναντήσεων της Πέμπτης" του σωματείου.Η...

Εκθέσεις Φωτογραφίας (20 Μαρ 2024)

Ομαδική έκθεση φωτογραφίας με θέμα "Ο Τόπος Μου" η οποία συνδιοργανώνεται από τρεις φωτογραφικές ομάδες: την "F22" της Πτολεμαΐδας (σε επιμέλεια του Σάκη Δαζάνη), την "Αντίθεση" της Βέροιας και την...

News (19 Μαρ 2024)

Στο πλαίσιο των εβδομαδιαίων συναντήσεων, η Φωτογραφική Ομάδα fplus, σε συνεργασία με την Αντιδημαρχία Πολιτισμού Δήμου Λαρισαίων, φιλοξενεί την Τρίτη 19 Μαρτίου 2024, και ώρα 19:30, στο Μύλο του...

Εκθέσεις Φωτογραφίας (15 Μαρ 2024)

Η Γκαλερί INTERZONE στην πόλη της Ρώμης φιλοξενεί την από κοινού έκθεση των Δάφνη Κοτσιάνη και Ηλία Γεωργιάδη με τίτλο "Density". Οι δύο Έλληνες εικαστικοί φωτογράφοι ως δίδυμο παρουσιάζουν τα έργα...

Εκθέσεις Φωτογραφίας (15 Μαρ 2024)

Η Fujifilm Hellas με υπερηφάνεια παρουσιάζει μέρος του φωτογραφικού έργου της ελληνικής κοινότητας των Official Fujifilm X-Photographers, που εγκαινιάζεται στο foyer του 2ου ορόφου και...

Εκθέσεις Φωτογραφίας (04 Μαρ 2024)

Το Photometria Photography Center έχει τη χαρά να σας παρουσιάσει τη 2η του έκθεση με δημόσιο κάλεσμα σε δημιουργούς! Η εκθεση "Εκείνη" αποτελεί μία αναδρομή στην αρχέγονη και σύγχρονη...

Cinema (27 Φεβ 2024)

 Η Ελληνοαμερικανική Ένωση συνεχίζει τη νέα κινηματογραφική της δράση “HAU Movie Club” και με αφορμή τον Μήνα Αφροαμερικανικής Παράδοσης προβάλλει την οσκαρική κλασική αμερικανική...

Εκθέσεις Φωτογραφίας (26 Φεβ 2024)

Ετοιμαστείτε για ένα φωτεινό ταξίδι στον κόσμο της φωτογραφίας! Η Photoglobe, η σχολή φωτογραφίας που αναδεικνύει τα ταλέντα της Θεσσαλονίκης, σας προσκαλεί σε μια έκθεση φωτογραφίας με τίτλο...

Εκθέσεις Φωτογραφίας (20 Φεβ 2024)

"Ανοιχτή" η  Βίλα Στέλλα (Γαλήνης και Σοφίας 5) για την ομαδική έκθεση φωτογραφίας με θέμα «Evanescence» από τις 23 έως τις 25 Φεβρουαρίου. Ώρες λειτουργίας από τις 18:00 έως τις 22:00, ενώ την...