Η φωτογραφική εργασία «Η φύση μέσα μου» ξεκίνησε το 2020, κατά τη διάρκεια του πρώτου εγκλεισμού μας λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.
Σε δυσμενείς περιόδους η τάση που έχω ως άνθρωπος είναι να δημιουργώ έναν ονειρικό χώρο. Ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορώ να ταξιδεύω, να μπαινοβγαίνω και τελικά όλη αυτή τη διαδρομή να την εξωτερικεύω και να την επικοινωνώ με τη χρήση του φωτογραφικού μέσου. Η ενδοσκόπηση και η παρατήρηση της σύνδεσης του ανθρώπου με τη φύση, σε συνδυασμό με τη φωτογραφική διαδικασία έγιναν ένα όχημα διαφυγής από την καθημερινότητα.
Κατά τη διάρκεια της εξέλιξης της εργασίας, εμφανίστηκαν στην επιφάνεια μαζικές καταγγελίες για κακοποιητικές συμπεριφορές. Βιασμοί, χειρισμοί, εξουσία, γυναικοκτονίες. Επηρεασμένη από την καθημερινότητα, αποφάσισα να επικεντρωθώ στη γυναίκα. Επιθυμία μου ήταν να εκφράσω την ιερότητα και την ευθραυστότητα της γυναικείας φύσης. Να αποτυπώσω την εσωτερικότητα και την εκδήλωση, τη γέννηση και τη διαιώνιση.
Η εργασία αποτελείται από γυναίκες έτοιμες να σπάσουν τα δεσμά τους, γυναίκες έτοιμες να ανθίσουν, γυναίκες κρυμμένες πίσω από το εσωτερικό τους πάθος, «εγκλωβισμένες» ή ευλογημένες μέσα στην ευθύνη και την ιερότητα της μητρότητας.
Η πρώτη σκέψη ήταν τα δίπτυχα, ωστόσο κατά τη διάρκεια της δημιουργικής διαδικασίας κάποια δίπτυχα ενώθηκαν και έγιναν μια ενιαία σουρεαλιστική εικόνα.
Κάθε εικόνα περιλαμβάνει ένα γυναικείο σώμα, γυμνό, απενεχοποιημένο, ελεύθερο και ένα στοιχείο της φύσης ή κάτι που αποτυπώνει μια έννοια φυσική όπως ο χρόνος. Δυο στοιχεία ευάλωτα αλλά ταυτόχρονα και δυνατά, δυο στοιχεία που γεννιούνται και γεννούν. Τη γυναίκα και τη φύση, σαν προέκταση η μία της άλλης.
Η Δήμητρα Ψυχογυιού, είναι επαγγελματίας φωτογράφος που γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα.
Η ενασχόλησή της με τη φωτογραφία ξεκίνησε στην εφηβεία και η δέσμευση της σε αυτή έγινε όταν αντίκρισε ένα ρολό άκοπων δειγμάτων από φωτογράφιση συναυλίας του Joe Cocker.
Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Τμήμα Φωτογραφίας, κέρδισε τρεις υποτροφίες, παρακολούθησε σεμινάρια σχετικά με τον σκοτεινό θάλαμο, τη φωτογραφία μόδας, το φωτορεπορτάζ και την καλλιτεχνική φωτογραφία ως μέσο προσωπικής έκφρασης.
Γνωρίζοντας την νοηματική γλώσσα, αισθάνεται περαιτέρω την επιθυμία να συλλάβει και να παρουσιάσει τον κόσμο χρησιμοποιώντας την «σιωπηλή» απόδοση της φωτογραφίας.
Συμπεριλήφθηκε στο φωτογραφικό λεύκωμα «ο Σουρεαλισμός στη σύγχρονη Ελληνική φωτογραφία» από την Ε.Φ.Ε., παρουσίασε το έργο της σε δυο προσωπικές εκθέσεις ενώ έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές.
Επιθυμία της είναι να αφηγείται ιστορίες, με έναν «διαφορετικό» τρόπο γραφής, εκείνον της φωτο-γραφής.
