Αυτό το φωτογραφικό ταξίδι είναι εύκολο για μένα, γεμάτο συναισθήματα και αναμνήσεις … που δεν χρειάζεται να ξυπνήσουν γιατί είναι μόνιμα βαθιά ριζομένα μέσα μου…
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, και που ο πατέρας μου μας ταξίδευε μόνο εκεί, τα καλοκαίρια μας στο κτήμα κάπου έξω από την Αμαλιάδα, δεκαετία 70 - 80 ακόμα ρεύμα δεν είχαμε, αγροτόσπιτο βλέπεις ένα πολύ μεγάλο δωμάτιο μόνο, με τις λάμπες υγραερίου, το πηγάδι για νερό και μπάνιο σε βαρέλι… Το φούρνο με τα ξύλα να μοσχοβολάνε τα γεμιστά και το φρέσκο ψωμί της γιαγιάς.
Τα αστέρια και ο ουρανός για τηλεόραση, τα τζιτζίκια και τα τριζόνια για ραδιόφωνο …
Και η μυρωδιά της γης, η βρεγμένη πατάτα, το δροσερό καρπούζι, ο τρύγος και η σταφίδα που περίμενε στα αλώνια να ωριμάσει και ο πατέρας, οι θείοι μου έτρεμαν μην τυχόν και βρέξει πριν τον 15αυγουστο και σαπίσει ….
Η γη που μοσχοβόλαγε από την στιγμή που μπαίναμε στο νομό ….
Γιατί η Ηλεία είναι ευλογημένη γη
Καλοδεχούμενα χώματα για καλλιέργειες.Ότι σπείρεις σε περιμένει ο καρπός του …
Και η γη εκεί στην κοιλάδα του Αλφειού που διάλεξαν οι αρχαίοι και άνθισε το πιο δοξασμένο ιερό της αρχαίας Ελλάδας και έγινε ο τόπος που γέννησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η Ολυμπία που μάγεψε όλο το κόσμο. Και το δρυοδάσος της Φολόης μοναδικό στα Βαλκάνια … Ατέλειωτος παράδεισος πράσινου… Η λίμνη Καϊαφα με τα γνωστά λουτρά της.
Και η γη της και η θάλασσα της!
Απέραντη θάλασσα του Ιονίου και η ατέλειωτη παραλία με την χρυσή άμμο κατά μήκος του νομού. Να περπατάς στην καυτή αυτή χρυσή άμμο και να βλέπεις τον ήλιο κάθε μέρα να πλαγιάζει πάνω της … δεν χορταίνεται ….
Δεν είναι λένε ενδιαφέρον για ένα φωτογράφο το ηλιοβασίλεμα. Εγώ όμως ποτέ δεν του αντιστάθηκα!
Και οι άνθρωποι της φιλότιμοι, γλεντζέδες, αλλά και θερμόαιμοι, εκεί που μπορεί να σε κεράσουν κρασί όταν σε δουν σε κάποιο μαγαζί και να πιείτε στην υγειά σας εκεί μπορεί και να τσακωθούν μαζί σου αν τους κόψεις ένα κλαδί ελιάς ή επέμβεις στην γη τους, μαζί ζουν εκεί και οι Ρομά μετανάστες χριστιανοί από την Κωνσταντινούπολη, γιατί όχι έτσι κι αλλιώς είναι αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της γης.
‘Εχει χρώμα η Ηλεία πολύ χρώμα, πράσινο και γαλαζιο συνυπάρχουν. Γενικά θα έλεγα ένας παράδεισος για μένα και για λίγους, άγνωστος για τους πολλούς, και ίσως από την πλευρά μου φωτογραφικά να φαίνεται όλο αυτό με υπερβολή …
Λίγα λόγια για την Ελένη Πατρινού
Γεννήθηκα και ζω στην Αθήνα. Η φωτογραφία με έχει απορροφήσει πολύ τα τελευταία 5 χρόνια. Αρκετά σεμινάρια και workshop στο πρώην στούντιο Μελενίκου, και νυν Calderone, συμμετοχή σε εκθέσεις. Στην αρχή με τράβηξε το τοπίο, μετά σχεδόν όλα. Οτιδήποτε κεντρίζει την ματιά μου και το μυαλό μου.
H φωτογραφία για μένα είναι δημιουργία, επικοινωνία, ανάγκη έκφρασης!
https://www.ifocus.gr/magazine/presentation/2837-odoiporiko-heleia-patrinou-eleni#sigProId22ec39f0a9