Ταξιδεύοντας στις αναμνήσεις μου, στην πατρίδα μου.
Άφησα τη γενέτειρα μου, τα Χανιά, στα 18 για να σπουδάσω στην…πρωτεύουσα.
Επιστρέφω στη γενέτειρα μου όταν το έχω ανάγκη, είναι κάτι σαν φάρμακο για μένα.
Κάθε φορά που επιστρέφω είμαι συναισθηματικά φορτισμένος ίσως επειδή ξαναβρίσκω την χαμένη μου παιδική ηλικία αναπολώντας την καθαρότητα εκείνων των χρόνων.
Άλλαξαν πολλά απ’ όταν έφυγα, μερικά σε θετική κατεύθυνση και άλλα όχι. Δεν ψάχνω να βρω το ισοζύγιο. Αυτό που παραμένει είναι η φιλοξενία και η αυθεντικότητα των ανθρώπων και μάλιστα σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Περιδιαβαίνοντας κάθε γωνιά, κάθε σοκάκι, ανακαλύπτω χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία όλα αυτά τα κομμάτια που συνδέουν το παρόν με το παρελθόν και αυτό είναι μαγικό.
Δεν θα έλεγα ότι είμαι πια έκπληκτος όταν επισκέπτομαι την πατρίδα μου, αλλά είμαι γεμάτος .... από το φως, τα χρώματα, τη θάλασσα, τις μυρωδιές και το παλιό ενετικό λιμάνι - το λιμάνι μου!
Νομίζω ότι μερικές φορές υπάρχει ανάγκη να θυμόμαστε και να καταγράφουμε τα συναισθήματά μας σε ένα κείμενο, σε ένα ποίημα ... ή σε μια φωτογραφία. Ίσως γιατί, σε κάποιον να το οφείλουμε!
Λίγα Λόγια από τον Αντώνη Γιακουμάκη
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στα Χανιά της Κρήτης. Τώρα ζω στο Χαλάνδρι.
Ασχολούμαι με την φωτογραφία από το 2012, αφού μέχρι τότε με «απορροφούσε» ....η Πληροφορική!
'Εχω παρακολουθήσει πολλά σεμινάρια και έχω λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και διαγωνισμούς.
Συμμετέχω ενεργά σε αρκετές φωτογραφικές ομάδες.
Φωτογραφία για μένα είναι όλα αυτά που δεν θέλω να ξεχάσω τη στιγμή που τα βλέπω, στον χώρο κάθε φορά που βρίσκομαι, κινούμαι, ακούω και παρατηρώ.
Δεν μπορεί να είναι αντικειμενική, αλλά μπορεί να είναι μια συνεχής υπενθύμιση ότι ο κόσμος δεν είναι μόνο αυτό που βλέπουμε.
Είναι δημιουργία, επικοινωνία, αφήγηση.
Είναι με άλλα λόγια αυτό το απροσδιόριστο και ασαφές που σε οδηγεί σε μια προσωπική οπτική προσέγγιση ανάλυσης και κατανόησης εικόνων, καταστάσεων … «στιγμών», χωρίς να το καταφέρνεις πάντα. Η φωτογραφική διαδρομή εξάλλου είναι μια συνεχής ανατροπή και αντιπαράθεση.
Σημαντικό στοιχείο της φωτογραφίας θεωρώ πως είναι το συναίσθημα, το αφήγημα και όχι η τεχνική της, γιατί όπως λέει και ο Ansel Adams ,
”Δεν κάνεις μια φωτογραφία απλά με την κάμερα. Οταν φωτογραφίζεις «κουβαλάς» μαζί σου όλες τις εικόνες που έχεις δει, τα βιβλία που έχεις διαβάσει, τη μουσική που έχεις ακούσει, τους ανθρώπους που έχεις αγαπήσει “!
https://www.ifocus.gr/magazine/presentation/2519-xania-antoni-giakoumaki#sigProId3499eb7249