Οι άνθρωποι εικονοποιούν τα πάντα μέσα τους. Καταστάσεις, συναισθήματα, γεγονότα, βιώματα, μνήμες (RΑM), σε μια εσωτερική εικονοποίηση. Είναι η ΕΝ-ΤΥΠΩΣΗ της εμπειρίας, που ανακαλείται κάθε φορά στην μνήμη (RΟM) για αποφάσεις, δράσεις, στόχους.
Η λειτουργία αυτή δημιουργεί και την ανάγκη της εξωτερικής εικονοποίησης. Αυτή είναι η απόλυτη χρήση της εικόνας στον κόσμο μας. Η επικοινωνία με την χρήση συμβολισμών έντονων, που μας συνδέουν με τον εσώτερο εαυτό μας, με σκοπό την ανάκληση συναισθημάτων, βιωμάτων, μνημών, την σύνδεση μας με αυτά και εν τέλει την ΣΥΝ-ΚΙΝΗΣΗ προς κάτι νέο.
Η χρήση της φωτογραφίας εντείνει το συναίσθημα με την πρόφαση του αληθινού είναι ευανάγνωστη και ο γρίφος, το παράδοξο, το σουρεαλιστικό, το τραγικό με την αντίστοιχη σύνθεση νοηματοδοτείται και η εντύπωση είναι ισχυρότερη.
Γι αυτό η διαφήμιση εγκατέλειψε την ζωγραφική, γι αυτό το βίντεο μπήκε στα κινητά μας, γιατί προσπαθούμε να αποδράσουμε από την εξωτερική πραγματικότητα και να μπούμε σε μια άλλη, που να μοιάζει μ αυτήν, αλλά ταυτόχρονα να είναι όπως μας αρέσει. Καταφθάνει σύντομα κοντά μας σαν μια εικονική επαυξημένη πραγματικότητα, απομακρυνόμενη από τα νοήματα και την σύνδεση με το ασυνείδητο, προσεγγίζει τις επιθυμίες και αναζητάει μόνο την ικανοποίηση.