One day in the year of the fox
Came a time remembered well
When the strong young man of the rising sun
Heard the tolling of the great black bell
One day in the year of the fox
When the bell began to ring
Meant the time had come for one to go
To the temple of the king
There in the middle of the circle he stands
Searching, seeking
With just one touch of his trembling hand
The answer will be found
Daylight waits while the old man sings
"Heaven, help me"
And then like the rush of a thousand wings
It shines upon the one
And the day had just begun...
Όλες οι φωτογραφίες πάντα μιλάνε και μιλάνε πολύ άμα εμείς καταλαβαίνουμε την γλώσσα τους. Θα μπορούσε να γραφτεί βιβλίο για κάθε μία από αυτές, Αλλά αν δεν γνωρίζεις κινέζικα και δεν έχεις σχέση με τον Κινεζικό πολιτισμό ένα κινέζικο ποίημα είναι απλά κινέζικα. Η κατανόηση απαιτεί συναίσθηση και δεν την έχουμε όλοι μας. Δεν είναι κακό. Είναι μια μορφή νοημοσύνης, μια από τις πολλές τις οποίες άλλοι έχουν και άλλοι όχι.
Όταν λοιπόν γνωρίζεις, ότι υπάρχουν τόσα πολλά που δεν γνωρίζεις, λόγω πολλές φορές και νοημοσύνης που δεν διαθέτεις, δεν κάνεις τον πολύξερο ή τον σοφό δάσκαλο. ΠΟΤΕ. Γιατί τότε γνωρίζεις ότι δεν γνωρίζεις. Ούτε πάλι δεν μπορείς να κατηγορήσεις κάποιον ο οποίος πάντα ενεργεί με αυτό που οι συνθήκες και η κατασκευή του τον έκαναν να θεωρεί σωστό.
Είμαστε όλοι σε έναν δρόμο αυτογνωσίας, γι’ αυτό είμαστε εδώ, αλλιώς θα είμασταν παρέα με τον καλό Θεούλη.
Ας μην γινόμαστε λοιπόν θεούληδες επί γης, γιατί αν είμαστε αυτό τουλάχιστον απαιτεί ταπεινότητα.
Η αναζήτηση της γνώσης είναι η πραγματική θεραπεία των πάντων, ακόμη και η αγάπη, από βαθιά εσωτερική, συνειδητή και ασυνείδητη γνώση πηγάζει.
Η αναζήτηση τής γνώσης αυτό που κάνει είναι να σε κάνει να κατανοήσεις ότι, ό,τι και να γνωρίσεις δεν είσαι γνώστης.
I have become a wonderer and a moment capturer, of an inner photographic exploration of the land and its people. I capture light and its relation to shapes and forms. I search for the infinitely small moment where we can taste beauty and incorporate it once and for all in our private eternity. I search for words that will help me manifest the poetic logos of photography. Photography for me becomes an eternal pursue of the Human Being, a journey to the centers of my soul, a path to transcendence of this virtual world toward the world of poetry, so that one day I could speak of the unspoken. Light capturing is one of the reasons I exist.
MY MANIFESTO
"I’m an eye. A Tasos eye. I, with a machine, show you a world the way only I can see it. I free myself for today and forever. I’m in constant movement. I approach and pull away from objects, I creep in them and behind them. I move in parallel spaces, I fall and rise with my falling and rising emotions. This is I, my eye and the machine's eye, maneuvering in the chaotic movements, recording one movement after another in the most complex combinations, Freed from the boundaries of time and space, I co-ordinate any and all points of the universe, wherever I want them to be, I am moving along with the universe. My way leads towards the creation of a fresh perception of the world. Thus I explain in a new way the world mystique to you.
Inspired from Dziga’s Vertov, Soviet film director–Kino-Eye Manifesto (1923)