Κάθε χρονική περίοδος, όπως και κάθε άνθρωπος, μπορεί να προσληφθεί κατά το πλείστον, με μια διττή αναγνωσιμότητα, προκειμένου να ενεργοποιηθεί η διαδικασία της μεταφορικής αποτύπωσης στον ψυχισμό. Έτσι και η φωτογραφία, ως μορφή τέχνης, διίσταται ανάμεσα στη πιστή περιγραφή και την καλλιτεχνική αποτύπωση, ούτως ώστε η όσμωση των δυο αυτών συνιστουσών να απεικονίζονται σε έναν κώδικα αυτοαναφορικότητας.
Οι φωτογραφίες της Νινέτας Λογοθέτη αποτελούν ένα προσωπικό «ντοκουμέντο» αποτύπωσης που θα μπορούσε να εκληφθεί ως ένας διάλογος και μια συνεχής θεματική ανταλλαγή που αποπνέει μια «παιχνιδιάρικη» διάθεση αυτοαναφορικότητας- και, συνεπαγωγικά, αυτοσυνείδησης. Είναι αυτή η διάθεση που την οδηγεί να αναπτύξει ένα έργο ολότελα δικό της που ξεπερνά τις όποιες επιρροές. Μια πραγματικά πλαστική εφευρετικότητα που πάλλεται ανάμεσα στο «popular» και το καλλιεργημένο, το αυθόρμητο και το στοχαστικό, το διαισθητικό και το διανοητικό, το ατμοσφαιρικό και το μεταφυσικό.
Το έργο της Νινέτας διακατέχεται από έναν ερωτισμό της απλότητας. Χαραμάδες μνήμης, στοιχεία νοσταλγίας, συνδυαστική οπτική χρωμάτων- σχεδόν ζωγραφικών- και εσωτερικότητας, φυσικός φωτισμός, χροιά θλίψης και μελαγχολίας, χαράς και αναγάλλιας, συνέργεια του οικείου με το ανοίκειο, του παρελθόντος με το τώρα,όλα λειτουργούν συγκινησιακά, εγείροντας συναισθήματα και προσωπικούς συνειρμούς στον θεατή, ενώ, ταυτόχρονα, διαμορφώνονται νέες διασυνδέσεις με το φωτογραφικό υλικό και τη δημιουργό του.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Νινέτα διαχειρίζεται- για άλλη μια φορά αυτοαναφορικά- την ακινητοποίηση της ανάμνησης, όχι ως τραυματική αμνησία, αλλά ως αίσθηση του void, του κενού. Η απώλεια του πατέρα διυλίζεται μέσα από ένα πλέγμα ανείπωτης αγάπης και σεβασμού που «ξορκίζει» τη θλίψη και την μετουσιώνει σε εξοσορροπητική αναμέτρηση με το χρόνο, ανακουφιστικά απαλλαγμένη από «φορτικά» συναισθήματα, ως να κάνει χρήση της διαπλαστικής μυσταγωγίας ενός παραμυθιού.
Οι καταστάσεις, τα συναισθήματα, οι σχέσεις, οι εποχές, μέσα από τις φωτογραφίες της Νινέτας, αποκτούν συνειδησιακή οντότητα ανάλογα με την καθαρότητα της ανάμνησης ή τη συσκότιση της μνήμης, τα δυο καίρια στοιχεία μίας ηθελημένα ονειρικής προδιάθεσης, την οποία η δημιουργός παραθέτει αυτούσια ως αναφορά στην ονειροπόληση, aquotationofadream.
Σταύρος Καβαλλάρης
Ιστορικός τέχνης
Επιμέλεια & Διοργάνωση έκθεσης: Δώρα Λαβαζού
Επιμέλεια, Editing portfolio: Ιωάννα Βασδέκη
Εκτυπώσεις: Idolo Lab
Ωράριο Έκθεσης: Καθημερινές 11:30 - 18:00- Σαββατοκύριακα: 12:00- 18:30