Με ιδιαίτερη χαρά η iFocus Gallery ανοίγει τις πόρτες της και φιλοξενεί την έκθεση φωτογραφίας του Δημήτρη Μέλλου με τίτλο ChinaTown, στη Στοά της Όπερας στο κέντρο της Αθήνας.

Εγκαίνια: Κυριακή 11 Φεβρουαρίου, στις 19.00

Διάρκεια: 11 Φεβρουαρίου με 1 Μαρτίου

Χώρος: iFocus Gallery  Ακαδημίας 57 & Ιπποκράτους 13 (Εντός Στοάς Όπερας)

Είσοδος ελεύθερη

Ωράριο έκθεσης: 11.00-18.00 από Δευτέρα ως Παρασκευή  & 18.00-21.00 τα Σαββατοκύριακα.

ChinaTown

Η κινέζικη συνοικία (Chinatown) είναι ίσως η μόνη γειτονιά στο Μανχάτταν που κρατάει ακόμα μια ατμόσφαιρα που θυμίζει το παρελθόν της Νέας Υόρκης: μιας πόλης που δεν ήταν αποστειρωμένη και πολυτελής όπως σήμερα, αλλά πολύ πιό ωμή, πολύβουη, χαοτική, βρώμικη, μια πόλη των μεταναστών και της εργατικής τάξης.

Η Chinatown περιλαμβάνει τμήματα της Lower East Side, της κατ’ εξοχήν συνοικίας των μεταναστών από τη Νότια και Ανατολική Ευρώπη στο γύρισμα του 20ου αιώνα. Οι σημερινοί μετανάστες από την Κίνα έχουν πάρει την θέση των Ιταλών, Ανατολικοευρωπαίων, Εβραίων, και άλλων προ εκατονταετίας φτωχών μεταναστών, στις ίδιες φτηνές πολυκατοικίες. Παρελθόν και παρόν αναμινγύονται στην Chinatown, αλλά δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα ισχύει αυτό. Ήδη ο χαρακτήρας της γειτονιάς έχει αρχίσει να αλλοιώνεται, και πολλά κτήρια κατεδαφίζονται, μαγαζιά κλείνουν, και αντικαθίστανται από μοδάτα ξενοδοχεία, μπουτίκ, καφέ, και άλλα δείγματα “ανάπτυξης”.

Άρχισα να φωτογραφίζω στην Chinatown πριν χρόνια, ελκόμενος από την ιστορία της αλλά και από την ενέργεια και τη ζωντάνια που αποπνέει. Μου θύμιζε το ιστορικό κέντρο της Αθήνας, την κεντρική αγορά και τους γύρω δρόμους. Συν τω χρόνω όμως η δουλειά μου άρχισε να τροφοδοτείται όχι μόνο από την περιέργεια και το ενδιαφέρον για το παρόν της γειτονιάς, αλλά πρωτίστως από μια αγωνία για το τι μέλλει γενέσθαι, για το πόσο ακόμη η Chinatown θα καταφέρει να κρατήσει τη μοναδική φυσιογνωμία της πριν μετατραπεί απλά σε τουριστική ατραξιόν και σκιά του παλιού εαυτού της. Η δουλειά αυτή λοιπόν διακινείται από μια προαναγγελθείσα νοσταλγία. Η φωτογραφική πράξη μου παρέχει την απατηλή παρηγοριά πως συντηρώ κάποια ψήγματα του παρόντος μετουσιωμένα σε ένα μέσο που δεν μπορεί να αγγίξει η πάροδος του χρόνου.

Προσπάθησα στις φωτογραφίες αυτές να συγκεράσω το κίνητρο της αντικειμενικής αποτύπωσης και τεκμηρίωσης με την αισθητική και τη μεθοδολογία της φωτογραφίας δρόμου. Δεν επέλεξα μια πιό καθαρά ρεπορταζιακή προσέγγιση, γιατί με ενδιαφέρει η διακριτική καταγραφή της ζωής καθώς εκτυλίσσεται, όσο το δυνατόν πιό ανεπηρέαστη από την παρουσία του φωτογράφου. Ελπίδα μου είναι ότι οι φωτογραφίες αυτές μεταδίδουν στο θεατή την αίσθηση ότι βρίσκεται και εκείνος εκεί, τριγυρίζοντας στα στενά της Chinatown και ρουφώντας λαίμαργα με τη ματιά του την ομορφιά και την ποίηση της καθημερινότητας.

Statment in English

New York City’s Chinatown is just about the only neighborhood in Manhattan that still retains some of the atmosphere of old New York: a city that was not as sterilized and gentrified as it is today, but much more down-to-earth; raw, gritty, noisy, often dirty, a city of immigrants and the working class.

Partly due to its geographical overlap with parts of the Lower East Side, today’s Chinatown is uncannily reminiscent of the immigrant neighborhoods of a century ago, allowing us to imagine what it must have been like on those crowded streets we see in old photographs. In this part of town, recent immigrants from China are still making a new home in America—in many of the same tenement buildings that were occupied by generations of past immigrants from eastern and southern Europe more than 100 years ago. In no other part of today’s New York does the past still feel so alive, but I don’t know how much longer this will last.

I started photographing in Chinatown several years ago, drawn by its history but also by its contemporary vibrancy and energy and the strong sense of community of the Chinese diaspora. More recently, though, my project has attained an added urgency and poignancy, as it is becoming clear that even Chinatown is, inexorably, gradually succumbing to the forces of modernization and gentrification. Grocery stores are shutting down and old apartment buildings are being demolished in order to make way for fancy new hotels, boutiques, and the like.

I am anguished to see Chinatown start losing its character right before my eyes, and the act of photographing affords me the illusory comfort that I am preserving some little bits and pieces of it in a form impervious to the passage of time. My work is fueled by a sense of loss and nostalgia foretold.

These photographs blend a documentary impulse with a street photography methodology and aesthetic. I like documenting life unobtrusively as it unfolds, striving for a fly-on-the-wall style as much as possible. My aim is to convey to the viewer the experience of wandering around the streets of Chinatown as a curious and interested outsider, greedily imbibing the poetry and beauty of the fabric of everyday life.

Λίγα λόγια για τον Δημήτρη Μέλλο

Ο Δημήτρης Μέλλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Τα τελευταία χρόνια ζει στη Νέα Υόρκη, όπου εκπόνησε διδακτορικό στην κλινική ψυχολογία. Μετά από σύντομη ενασχόληση με τη φωτογραφία τη δεκαετία του ’90 ενόσω ήταν μέλος του Φωτογραφικού Κύκλου, σταμάτησε να φωτογραφίζει για ένα μεγάλο διάστημα. Άρχισε πάλι να φωτογραφίζει συστηματικά γύρω στο 2008.

Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα, τα Γιάννενα, και την Canberra της Αυστραλίας, και έχει λάβει μέρος σε ομαδικές στην Αθήνα, τη Βαρκελώνη, το Λονδίνο, το Βερολίνο, τη Νέα Υόρκη, το Σαν Φρανσίσκο, και άλλες πόλεις.

Η δουλειά του έχει αποσπάσει πολλά διεθνή βραβεία και τιμητικές διακρίσεις.

O Δημήτρης είναι επίσης μέλος της διεθνούς ομάδας φωτογράφων δρόμου VIVO.

Website: www.dimitrimellos.com

DIMITRI MELLOS BIO

Dimitri Mellos was born and raised in Athens, Greece. After a brief foray into photography in the early 1990s while he was a member of The Photography Circle in Athens, he again started photographing seriously and consistently around 2008, after moving to New York to pursue a PhD in clinical psychology. His work has been exhibited in Greece as well as in Barcelona, London, Berlin, Lublin, Canberra, Miami, New York, San Francisco, and elsewhere. Among other distinctions, Dimitri was chosen as a Juror’s Pick for the 2016 Magnum Photography Awards, and a Finalist for the 2016 Lensculture Street Photography Awards. In addition, he has won first place at the PX3 Awards, the International Photography Awards and the WPGA Pollux Awards. He has also been a Finalist for the Fotovisura Grant, the Magnum Expression Award and the Renaissance Photography Prize.  

Dimitri is also a member of the international street photographers’ collective VIVO.