Ο Koushik Sinha Roy είναι καθηγητής λυκείου στο επάγγελμα και φωτογράφος δρόμου με πάθος. Ξεκίνησε τη φωτογραφία δρόμου το 2015. Του αρέσει να ταξιδεύει και να καταγράφει τη ζωή των ανθρώπων. Ως ένθερμος παρατηρητής τού αρέσουν εκείνες οι προσωπικές στιγμές όπου το ψυχολογικό δράμα των θεμάτων του μπορεί να μελετηθεί και να αναδειχθεί μέσω της φωτογραφίας. Αναζητά την οπτική ποίηση μέσα στο χάος που επικρατεί στους δημόσιους χώρους κι  αυτό του δίνει μεγάλη ικανοποίηση. Είναι φωτογράφος δρόμου με έδρα την Καλκούτα της Ινδίας και είναι διαχειριστής σε ομάδες φωτογράφων δρόμου όπως το APF (Art Photo Feature) και το LOTS (Life On The Streets) . Είναι ο ιδρυτής τηςσ φωτογραφικής ομάδας στο Instagram "lyrical-sp" .

Πώς επηρέασε η πανδημία το φωτογραφικό σου έργο; 

Δεν βγήκα στο δρόμο για φωτογράφιση κατά τη διάρκεια της περιόδου Μαρτίου-Αυγούστου 2020 λόγω της πανδημίας. Στη συνέχεια, οργάνωσα κάποια σύντομα ταξίδια για να πάρω λίγο καθαρό αέρα και να ξαναπιάσω τη φωτογραφία μετά από σχεδόν μισό χρόνο περιορισμού. Πήγε καλά μέχρι το τέλος του 2020. Αναγκάστηκα να αλλάξω λίγο το φωτογραφικό μου στυλ από τον Σεπτέμβριο έως τον Δεκέμβριο του 2020 λόγω του κορονοϊού. Άρχισα να φωτογραφίζω συχνά από τον Ιανουάριο του 2021 στην Καλκούτα και επέστρεψα στον προηγούμενο τρόπο φωτογράφισης από κοντινή απόσταση. Έτσι, όσον αφορά το φωτογραφικό μου στυλ, αυτή η πανδημία δεν με έχει επηρεάσει πολύ, αλλά ένιωσα ότι ο ψυχισμός, το κεντρικό σημείο στο οποίο γεννιέται η φωτογραφία άλλαξε.

Ποιες θεωρείς τις καλύτερες φωτογραφίες σου και γιατί;

Δύο φωτογραφίες μου αρέσουν πολύ, η μία τραβήχτηκε στο Gopalpur, Orissa, στην Ινδία και μ’αρέσει για τη δύναμη της σύνθεσής της και η άλλη τραβήχτηκε στο Dhulagori, της Δυτικής Βεγγάλης, πάντα στην Ινδία, και μου αρέσει το αφήγημά της.

Τι σε ενέπνευσε να γίνεις φωτογράφος, και ειδικά φωτογράφος δρόμου;

Η πολύπλευρη διάσταση του δρόμου και των ανθρώπων της σε συνάρτηση με τις ψυχολογικές τους εκφάνσεις είναι η κύρια έμπνευσή μου για τη φωτογραφία δρόμου.

Ποια είναι τα αγαπημένα σου μέρη για λήψη;

Λατρεύω τον μητροπολιτικό χαρακτήρα της Καλκούτας. Είναι ο παράδεισος της φωτογραφίας δρόμου, καθώς υπάρχουν πολλές δραστηριότητες όλη την ημέρα. Γενικά περιδιαβαίνω τους δρόμους της αλλά μερικές φορές ταξιδεύω και στην υπόλοιπη Ινδία.

Τι σε εμπνέει περισσότερο στη φωτογραφία δρόμου;

Το αναπάντεχο συμβάν και η ψυχολογική του διάσταση για τον φωτογράφο.

Ποια είναι η ροή εργασίας σου (επεξεργασία, κριτήρια επιλογής, κροπάρισμα ή όχι);

Χρησιμοποιώ το Adobe Camera Raw με καλά αποτελέσματα για το γούστο μου. Κροπάρω εάν απαιτείται, γιατί θέλω η σύνθεση της εικόνας μου να είναι τέλεια.

Πέρα από το πάθος και το ταλέντο, η επιλογή της φωτογραφικής μηχανής είναι επίσης μέρος της διαδικασίας. Τι χρησιμοποιείς και γιατί;

Χρησιμοποιώ απλές Canon. Πιστεύω ότι είναι ο φωτογράφος που τραβά τις φωτογραφίες κι όχι η μηχανή του και ως εκ τούτου, μου αρέσει να πειραματίζομαι με όλους τους τύπους μηχανών όπως ανέφερα παραπάνω. Χρησιμοποιώ ακόμα και το κινητό μου συχνά για προπόνηση και έτσι η ματιά μου εκπαιδεύεται συνεχώς.

Φωτογραφίζεις κυρίως σε ασπρόμαυρο ή σε έγχρωμο; Γιατί αυτή η επιλογή;

Τραβάω τόσο έγχρωμες όσο και ασπρόμαυρες φωτογραφίες, αλλά τον τελευταίο καιρό νιώθω ότι τείνω περισσότερο προς το ασπρόμαυρο, λόγω της μινιμαλιστικής προσέγγισής του, όσον αφορά την εστίαση της προσοχής. Oυκ εν τω πολλώ το ευ!

Πώς βλέπεις τη φωτογραφία σου στο μέλλον. Μετανιώνεις για κάτι, υπάρχει κάτι που σου λείπει;

Ελπίζω να συνεχίσω να κάνω μια ασυνήθιστη και διαφορετική φωτογραφική δουλειά που ξεπερνά την κλασική φωτογραφία δρόμου. Μου λείπουν πολύ περισσότερα πράγματα από αυτά που έχω πάρει μέχρι τώρα! :) 

________________________________

Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε από τον Μιχάλη Μοσχολιό στις 5 Οκτωβρίου 2016 και ενημερώθηκε τον Απρίλιο του 2021 για τις ανάγκες του περιοδικού Street Core Photography

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•