Φωτογράφος, εικαστικός, δάσκαλος, συγγραφέας, εμψυχωτής, σχεδιαστής παιχνιδιών, ερευνητής αλλά και εξερευνητής της ανθρώπινης προσωπικότητας.
Όλα τα παραπάνω συνδυάζονται με θαυμαστό τρόπο μέσα στην πολύπλευρη προσωπικότητα του Αχιλλέα Νάσιου.
Μου τόνισε ότι «δεν του αρέσουν οι στόχοι» παρόλα αυτά , συζητώντας μαζί του βλέπεις το όραμά του σαφές και καθαρό να ξεπηδά μέσα απ' τις λέξεις του.
'Ενας οραματιστής της Τέχνης, λοιπόν.
Τα περίφημα «παιχνίδια» του Αχιλλέα Νάσιου πρωτοεμφανίζονται, αναλογικά τότε, στο μέσο της δεκαετίας του 90. Το παιχνίδι, σαν παιδαγωγική μέθοδος που εμπεριέχει τη χαρά, τον γοητεύει και τον εμπνέει κι έτσι αποφασίζει να εντάξει τη φωτογραφία σ' αυτό. Πιστεύει ότι η φωτογραφική διαδικασία μπορεί κάλλιστα να ξεδιπλωθεί και να βιωθεί μέσα από ένα παιχνίδι, το οποίο σχεδιάζει πειραματικά και υλοποιεί δέκα φορές. Ακολουθεί μια μακρόχρονη παύση ανασύνταξης και καινούργιων εμπειριών και το «φωτογραφικό παιχνίδι» επανέρχεται το 2015, ψηφιακό πια, άρα πιο γρήγορο, πιο ενδιαφέρον και πιο δυναμικό. 'Ετσι συνεχίζεται μέχρι σήμερα, έχει βιωθεί από δεκάδες φωτογράφους και θεωρείται από τα πιο ενδιαφέροντα και δημοφιλή workshops μέσα στην ελληνική φωτογραφική κοινότητα.
Για να το περιγράψουμε κάπως, ένα παιχνίδι «αρχαρίων» πραγματοποιείται σε εσωτερικό χώρο και κάτω από δύσκολες φωτιστικές συνθήκες. Εδώ,η δημιουργική διαδικασία περνά απ' τους διαύλους του εσώτερου εαυτού και το φωτογραφικό μέσο αναλαμβάνει μέσα σ' ένα περιβάλλον καθαρά βιωματικό να καθορίσει τελικά μια αυθεντική και μοναδική φωτογραφική ταυτότητα για τον κάθε συμμετέχοντα.
Με το ίδιο σκεπτικό, οι πιο προχωρημένοι «παίζουν» σ' έναν άγνωστο εξωτερικό χώρο και η φωτογραφία, σαν αποτέλεσμα δράσης που πηγάζει από την αφιλτράριστη πρωτογενή σκέψη, είναι το αντικείμενο της έρευνας και των πειραματισμών τους.
Ο Αχιλλέας Νάσιος σαν ένας χορογράφος δινει τις οδηγίες του κι εν συνεχεία καλεί τους «χορευτές» να αυτοσχεδιάσουν και να δημιουργήσουν μόνοι τους έναν πρωτόγνωρο χορό, όπου το ένστικτο και το θαυμαστό τυχαίο έχουν τον πρώτο ρόλο.
Πέρα απ' αυτές τις δύο εκδοχές μία τρίτη διαδικτυακή, επίσης βασισμένη στην ετοιμότητα και την αναζήτηση του θέματος στις πιο «αόρατες» πτυχές του κόσμου που μας περιβάλλει, απασχολεί «παίκτες» σε εβδομαδιαία βάση.
Τις λήψεις ακολουθεί η εντρύφηση στις διαδικασίες του editing και σαν τελική φάση έρχεται η έκθεση του υλικού. Εκεί πια οι συμμετέχοντες αλλά και οι αποδέκτες όλης αυτής της δουλειάς καταλαβαίνουν ότι εχει επιτευχθεί μια ένωση διαφορετικών εαυτών που εκφράζουν όμως την ίδια δράση.
Είναι φανερό ότι τόσο ο βιωματικός χαρακτήρας του παιχνιδιού όσο και υπόγεια ένταση που το χαρακτηρίζει, κάνουν την διαδικασία της γέννησης μιας ιδέας, της μορφοποιησης και της τελικής της υλοποίησης σε μια κοινή εκθεση, γοητευτική κι αξέχαστη.
Τα παιχνίδια του Αχιλλέα Νάσιου παίζονται στην Ελλάδα αλλά επίσης σε Κύπρο και Σουηδία.
Σε ερώτηση μας για τυχόν πιο χαλαρή αντιμετώπιση της διαδικασίας από τους σουηδούς φωτογράφους ο Αχιλλέας Νάσιος μας είπε:
«Πουθενά οι συμμετέχοντες δεν είναι χαλαροί. Παρατηρώ όμως ότι στη Σουηδία είναι πιο δομημένοι και συγκεντρωμένοι, κρατούν σημειώσεις στα μεσοδιαστήματα των δράσεων με ό τι ένιωσαν και βίωσαν, προετοιμάζονται γενικά για τον επόμενο γύρο παιχνιδιού.»
Ρωτήσαμε επίσης, τον εμπνευστή και σχεδιαστή των παιχνιδιών να μας πει πως βλέπει την Ελλάδα μέσα στον διεθνή φωτογραφικό χάρτη.
-Υπάρχει σαφώς μεγάλη φωτογραφική κίνηση στην Ελλάδα. Όμως λίγοι είναι αυτοί που κάνουν την διαφορά και καταθέτουν μια προσωπική ταυτότητα στο έργο τους που θα τους ανοίξει και το δρόμο για μια διεθνή καρριέρα. Οι περισσότεροι έχουν την τάση να αντιγράφουν ή να μένουν κολλημένοι στην θεωρία μην αφήνοντας πολλά περιθώρια στην περαιτέρω εξέλιξη των δυνατοτήτων τους. Αναπολώ παλιές εποχές σπουδών όπου, σε μια τάξη των 12 ατόμων στην Πράγα έπρεπε ο καθένας από μας να βάλει την προσωπική του σφραγίδα στο ίδιο πράγμα, μη διανοούμενος καν ότι αυτή θα θυμίζει κάτι από εκείνη του διπλανού του. Πρωτογενείς σκέψεις και ιδέες, μοναδικότητα και καθαρή δημιουργία!
Επόμενη ερώτηση, με την ευκαιρία της έκθεσης ΙNSIDE OUT που πραγματοποιήθηκε στην iFocus Photo Gallery και όπου όλοι θαυμάσαμε πέρα απ΄ τις εικόνες των συμμετεχόντων και την εξαιρετική τοποθέτηση στο χώρο των εικόνων αυτών από τον επιμελητή της. Πόσο βαρύνει ο τρόπος παρουσίασης του έργου στο κοινό;
- Η έκθεση του μορφοποιημένου πιά υλικού αφού έχει περάσει και την διαδικασία της σύνταξης των εικόνων είναι το τελευταίο στάδιο της φωτογραφικής διαδικασίας. Εδώ, ο χώρος που θα δεχτεί τα έργα έχει κι αυτός ένα σημαντικό ρόλο. 'Οσο για το τι σημαίνει έκθεση, σημειώστε ότι αυτή αποτελεί το έργο στην ουσία. Ένα έργο μετά την ένωση, κοινό και αδιαίρετο.
Τελειώνουμε με τη μαγική φράση Hocus Photus! Tι ακριβώς σημαίνει;
- Είναι μια αστική, μη κερδοσκοπική εταιρία που την ξεκινήσαμε τρεις: o 'Aκης Χρήστου, η Ρίτα Αντωνοπούλου κι εγώ. Σκοπός της είναι να δημιουργήσει ένα δίκτυο Τεχνών & Επιστημών και μέσα από αυτό, να υπάρξει μια μεγάλη δεξαμενή μελλοντικών παικτών. Ζωγράφοι, γλύπτες, ποιητές, επιστήμονες, θα μπουν στην διαδικασία του παιχνιδιού, ο καθένας με το δικό του βίωμα και γλώσσα έκφρασης, θα δημιουργήσουν ελεύθερα και, τελικά, όλη αυτή η διαφορετικότητα θα οδηγήσει στην πιο ενδιαφέρουσα ένωση.
Τα Φωτογραφικά Παιχνίδια του Αχιλλέα Νάσιου διαρκούν συνήθως δύο με τρεις μέρες και απασχολούν τους συμμετέχοντες περίπου 8 ώρες κάθε μέρα. Οργανώνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα στη διάρκεια του χρόνου.
Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα φωτογραφικά παιχνίδια μπορείτε να επικοινωνήσετε στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Φωτογραφία εξωφύλλου Ευγενία Αραβαντινού