Το πρώτο φωτορεπορτάζ
Για το πρωτοποριακό φωτορεπορτάζ του, το 1948, στο περιοδικό LIFE, «Country Doctor» – που παρουσιάζεται εδώ, στο σύνολό του, μαζί με αρκετές αδημοσίευτες φωτογραφίες από τη φωτογράφιση – ο φωτογράφος W. Eugene Smith πέρασε 23 ημέρες στο Kremmling του Colorado, καταγράφοντας την καθημερινές προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας ακούραστος γενικός ιατρός ονόματι Dr. Ernest Ceriani.
Γεννημένος σε ένα ράντσο προβάτων στο Wyoming, ο Dr. Ceriani φοίτησε στην Ιατρική Σχολή Loyola του Chicago, αλλά επέλεξε να μην ακολουθήσει ιατρική καριέρα στη μεγάλη πόλη. Το 1946, μετά από μια θητεία στο Πολεμικό Ναυτικό, προσλήφθηκε από το νοσοκομείο στο Kremmling και μαζί με τη σύζυγό του Bernetha, που γεννήθηκε στο Colorado, εγκαταστάθηκαν στην αγροτική πόλη. Ο Δρ. Ceriani ήταν ο μοναδικός γιατρός για μια περιοχή περίπου 400 τετραγωνικών μιλίων, στην οποία κατοικούσαν περίπου 2.000 άνθρωποι.
Οι κατά καιρούς σχεδόν ανησυχητικά οικείες εικόνες του Eugene Smith απεικονίζουν με συγκλονιστική λεπτομέρεια τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας σεμνός, ακούραστος αγροτικός γιατρός – και σταδιακά αποκαλύπτουν τις εσωτερικές και εξωτερικές παγίδες μιας ξεκάθαρα ανταποδοτικής ζωής.
Το "Country Doctor" έγινε κλασικό ως φωτογραφική απεικόνιση όταν δημοσιεύτηκε, καθιερώνοντας τον Smith ως μάστορα της επιβλητικής νεανικής μορφής τέχνης του φωτογραφικού δοκιμίου και εδραίωσε το ανάστημά του ως ενός από τους πιο παθιασμένους και με επιρροή φωτορεπόρτερ του 20ου αιώνα. Το 1979, ιδρύθηκε το «W. Eugene Smith Memorial Fund» για να υποστηρίξει όσους εργάζονται με το βαθιά ανθρωπιστικό στυλ φωτογραφίας στο οποίο αφιέρωσε τη ζωή και την τέχνη του ο Smith.
Η ιστορία πίσω από το πρώτο φωτορεπορτάζ
Αν και υπήρξε μέλος του πρακτορείου Magnum για τέσσερα χρόνια μόνο, μεταξύ 1955 και 1958, ο καταξιωμένος φωτογράφος W. Eugene Smith είχε μόνιμο αντίκτυπο τόσο στο πρακτορείο όσο και στο φωτορεπορτάζ γενικά. Ο Smith συνέκρινε τον τρόπο εργασίας του με αυτόν ενός θεατρικού συγγραφέα. Οι ισχυρές αφηγηματικές δομές των φωτογραφικών του δοκιμίων θέτουν ένα νέο σημείο αναφοράς για το είδος. Η σειρά του “The Country Doctor”, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Life το 1948, καταγράφει την καθημερινή ζωή του Dr Ernest Guy Ceriani, ενός γενικού ιατρού που έχει επιφορτιστεί να παρέχει 24ωρη ιατρική περίθαλψη σε πάνω από 2.000 ανθρώπους στη μικρή πόλη Kremmling, στο Rocky. Βουνά. Η ιστορία ήταν σημαντική εκείνη την εποχή για να επιστήσει την προσοχή στην εθνική έλλειψη γιατρών της χώρας και στον αντίκτυπο αυτής στις απομακρυσμένες κοινότητες. Σήμερα το φωτοδοκίμιο θεωρείται ευρέως ότι αντιπροσωπεύει μια οριστική στιγμή στην ιστορία του φωτορεπορτάζ.
Κεντρικό στοιχείο στην πρακτική του Smith ήταν αυτό που περιέγραψε ως ξεθώριασμα «στην ταπετσαρία». Αν και ήταν σε αποστολή για μόλις τέσσερις εβδομάδες, η ικανότητά του να αφομειώνεται με το περιβάλλον είναι εμφανής. Από κοντινά πλάνα του Ceriani να κάνει χειρουργική επέμβαση μέχρι φωτογραφίες του εξουθενωμένου γιατρού που κοιμάται πάνω στο δικό του χειρουργικό τραπέζι, το φωτογραφικό δοκίμιο παρέχει μια ασυνήθιστα προσωπική εικόνα της οικειότητας της επαγγελματικής ζωής ενός γιατρού.
Περιγράφοντας την εμπειρία του να είναι ο ίδιος το υποκείμενο θέμα στην αποστολή του Smith, ο ίδιος ο Ceriani παρατήρησε: «Θα ήταν πάντα παρών. Θα ήταν πάντα κρυμμένος στις σκιές. Έκανα την εισαγωγή και μετά ασχολιόμουν με την εργασία μου λες κι αυτός ήταν απλά ένα πόμολο πόρτας».
«Γιατρός, χειρουργός, μαιευτήρας, παιδίατρος, ψυχίατρος, οδοντίατρος, οφθαλμίατρος και τεχνικός ιατρικού εργαστηρίου», όπως τον περιέγραψε το περιοδικό Life, ο Ceriani εκπαιδεύτηκε στην Ιατρική Σχολή Loyola του Chicago και μετά αποφάσισε να μην σταδιοδρομήσει ως γιατρός στην πόλη. Προσλήφθηκε από τo νοσοκομείο στο Kremmling του Colorado να είναι ο μοναδικός γιατρός για την περιοχή. Μέσα από τις εικόνες του Smith, παρακολουθούμε τις αυστηρότητες του εξαντλητικού προγράμματος του γιατρού: θεραπεία των καθημερινών ασθενειών, σοβαρών και ελαφριών, μιας ολόκληρης κοινότητας, από τη χορήγηση μιας ένεσης μορφίνης στο πίσω μέρος ενός αυτοκινήτου μέχρι τις στοιχειωμένες φωτογραφίες ενός ακρωτηριασμού. Αλλά η σειρά υπογραμμίζει επίσης τις ανταμοιβές της δουλειάς του Ceriani, την αφοσίωσή του στη δουλειά κερδίζοντας τον σεβασμό των ασθενών του.
Επιστρέφοντας από την αποστολή του, ο Smith επέλεξε διακόσιες φωτογραφίες για να στείλει στο Life, αλλά εξοργίστηκε με τον τρόπο που το περιοδικό επέλεξε να παρουσιάσει την ιστορία. Όπως και πολλά από τα άλλα σπουδαία φωτοδοκιμία του, ο “Αγροτικός Γιατρός” έχει μια ακολουθία, μία σειρά: η διάταξη εικόνων που παρέχει στους θεατές ένα προσεκτικά δημιουργημένο στιγμιότυπο της ύπαρξης του Ceriani. Με τη σειρά των φωτογραφιών του να είναι τόσο σημαντική όσο κάθε μεμονωμένο καρέ, η διαφωνία με τις δημοσιεύσεις σχετικά με τις επεξεργασίες τους ήταν σύνηθες φαινόμενο για τον Smith. Τελικά, όμως, το έργο του είναι τόσο ξεχωριστό γιατί παίρνει τη μορφή του παραδοσιακού φωτοδοκιμίου, ενώ εμποτίζει τις ιστορίες με ένα ψυχολογικό βάθος και μια περιπλοκή αφήγησης πρωτοφανούς μέχρι τώρα στο φωτορεπορτάζ.
Μετά από πολλές προηγούμενες παραιτήσεις, ο Smith άφησε τελικά το περιοδικό Life οριστικά το 1954, μετά από μια διαφωνία σχετικά με την επεξεργασία του δοκιμίου του για τον Albert Schweitzer, για να ξεκινήσει αυτό που πίστευε ότι ήταν το πιο σημαντικό έργο του: ένα φωτογραφικό αφιέρωμα στην πόλη του Pittsburg. Την επόμενη χρονιά, εντάχθηκε στο Magnum με τη διαβεβαίωση ότι θα μπορούσε να συνεχίσει ελεύθερα τα προσωπικά του projects. Το έργο του στο Pittsburg του έγινε σχεδόν εμμονή: του ανατέθηκε να περάσει μόλις τρεις εβδομάδες στην πόλη, ο Smith παρέμεινε για τρία χρόνια και παρήγαγε δεκάδες χιλιάδες εικόνες. Η ανάθεση χρεοκόπησε τον Smith. Το πρακτορείο Magnum, επίσης, ένιωσε τις οικονομικές επιπτώσεις της υποστήριξης μιας τέτοιας μαμούθ προσπάθειας. Ωστόσο, η αδυσώπητη αφοσίωσή του στο έργο του Pittsburg είναι απόδειξη της αφοσίωσης του Smith στο φωτορεπορτάζ και της δέσμευσης, όπως το έθεσε: «την αναζήτηση της αλήθειας, για την απάντηση στο πώς να κάνεις μια εικονογραφημένη ιστορία».
Κατάλογος φωτογραφιών
Ο Δρ. Ernest Ceriani κάνει μια επίσκεψη σε σπίτι με τα πόδια, Kremmling, Colo., 1948. Ο γενικός γιατρός ήταν ο μόνος γιατρός που εξυπηρετούσε μια επαρχία του Rocky Mountain που κάλυπτε 400 τετραγωνικά μίλια.
Ο Ralph Pickering κρατάει το 5 εβδομάδων μωρό του ενώ περιμένει ως ο πρώτος ασθενής της ημέρας του Δρ. Ceriani. Ο Pickering, ένας οδηγός με άλογα για τους τουρίστες που έρχονταν να δουν τα μαγευτικά Βραχώδη Όρη, ταξίδεψε από ένα απομακρυσμένο ράντσο για να φτάσει στο ιατρείο.
Ο Δρ Ceriani κάθεται στο κρεβάτι ενός ασθενούς καθώς αξιολογεί τα συμπτώματα της γρίπης κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στο σπίτι. Όταν ο Smith ξεκίνησε το «Country Doctor», φωτογράφισε για ένα χρονικό διάστημα χωρίς φιλμ στην κάμερά του, για να βοηθήσει τον Ceriani να συνηθίσει την παρουσία του χωρίς να σπαταλήσει πολύτιμο φιλμ.
Στο πίσω κάθισμα ενός αυτοκινήτου, ο Δρ. Ceriani χορηγεί μορφίνη με ενδομυϊκή ένεση σε μια 60χρονη τουρίστρια από το Σικάγο, που την βλέπουμε εδώ με τον εγγονό της, η οποίοα υπέφερε από μια ήπια καρδιακή διαταραχή.
Ο Δρ Ceriani εξετάζει ένα 4χρονο κοριτσάκι με πυρετό που έπασχε από αμυγδαλίτιδα. Αν και οι περισσότεροι ασθενείς του ήταν παιδιά, ο Ceriani ήταν αρχικά άπειρος στην παιδιατρική όταν ξεκίνησε το ιατρείο του και μελετούσε όποτε είχε την ευκαιρία.
Αν και δεν έκανε ποτέ διακοπές ούτε καν λίγες μέρες άδεια, ο Δρ. Ceriani χρησιμοποίησε ένα μικρό νοσοκομείο, το οποίο ήταν εξοπλισμένο με μηχάνημα ακτίνων Χ, κλίβανο αποστείρωσης και τέντα οξυγόνου, μεταξύ άλλων ιατρικών προμηθειών. Εδώ, εξηγεί μια ακτινογραφία – την οποία εμφάνισε ο ίδιος – σε έναν από τους κτηνοτρόφους ασθενείς του.
Ο γιατρός στερεώνει κολλητική ταινία σε έναν ασθενή που έσπασε κάποια πλευρά αφού ένα άλογο πέρασε από πάνω του. «Το εισόδημά του για την κάλυψη δώδεκα τομέων είναι μικρότερο από αυτό που βγάζει ένας γιατρός της πόλης με την εξειδίκευση μόνο σε ένα», σημείωσαν οι συντάκτες του LIFE, «αλλά ο Ceriani αποζημιώνεται από τη στοργή των ασθενών και των γειτόνων του, από την υψηλή θέση που έχει κερδίσει στην κοινότητά του, και από το γεγονός ότι είναι το αφεντικό του εαυτού του. Αυτό του είναι αρκετό».
Ο Δρ. Ceriani χρησιμοποιεί μια σύριγγα για να ποτίσει το κερί από το αυτί ενός ηλικιωμένου άνδρα για να βελτιώσει την ακοή του.
Ο Δρ. Ceriani εξετάζει τα ράμματα στο πληγωμένο χέρι ενός νεαρού ασθενούς.
Δύο φίλοι μεταφέρουν τον Δρ Ceriani στο φαράγγι του Γκορ για να μπορέσει να απολαύσει μερικές ώρες ψυχαγωγικού ψαρέματος, μια σπάνια χαλάρωση για τον σκληρά εργαζόμενο γιατρό.
Ο Δρ. Ceriani ψαρεύει στον ποταμό Colorado.
Τριάντα λεπτά μετά την εξόρμησή του για ψάρεμα, ο Δρ. Ceriani κλήθηκε σε έκτακτη ανάγκη: Ένα νεαρό κορίτσι κλωτσήθηκε στο κεφάλι από ένα άλογο και τραυματίστηκε σοβαρά.
Οι ανήσυχοι γονείς του παιδιού παρακολουθούν καθώς ο Δρ. Ceriani, περιτριγυρισμένος από νοσοκόμες, εξετάζει τη δίχρονη κόρη τους.
Ο γιατρός Ceriani έχει ράψει την πληγή του κοριτσιού για να ελαχιστοποιήσει τις ουλές, αλλά στη συνέχεια έπρεπε να βρει έναν τρόπο να πει στους γονείς ότι το μάτι της δεν μπορούσε να σωθεί και ότι έπρεπε να την πάρουν έναν ειδικό στο Denver για να το αφαιρέσουν.
Ο γιατρός βοηθάει έναν κτηνοτρόφο να μεταφέρει τον γιο του στο νοσοκομείο. Ο μεθυσμένος νεαρός εξάρθρωσε τον αγκώνα του όταν έπεσε σε ροντέο.
Ο τραυματισμένος αγκώνας απαιτεί οδυνηρή επαναφορά.
«Μην το πεις στη μητέρα μου», είπε ο νεαρός. Υπό την επίδραση του αιθέρα ακόμη, δεν συνειδητοποίησε ότι του κρατούσε το χέρι κατά τη διάρκεια της διαδικασίας.
Ο γιατρός Ceriani ελέγχει την αρτηριακή πίεση του 85χρονου Thomas Mitchell, ο οποίος ήρθε στο νοσοκομείο με γάγγραινα στο πόδι. Γνωρίζοντας ότι ο Mitchell μπορεί να μην ήταν αρκετά δυνατός για να αντέξει τον απαραίτητο ακρωτηριασμό, ο Ceriani είχε αναβάλει την επέμβαση.
Όταν ο Μίτσελ τελικά επανέκαμψε, ο γιατρός τον μετέφερε απαλά από τον υπόγειο θάλαμο μέχρι το χειρουργείο του νοσοκομείου, το οποίο δεν είχε ασανσέρ.
Ο Δρ Ceriani έλαβε μια νυχτερινή κλήση για να πάει στο σπίτι του Joe Jesmer, ενός 82χρονου άνδρα που έπαθε καρδιακή προσβολή
Ο Δρ Ceriani ανταποκρίθηκε σε τηλεφώνημα αργά το βράδυ, όταν ένας 82χρονος άνδρας υπέστη καρδιακή προσβολή σε μια πανσιόν. Ο σερίφης της πόλης Τσάνσι Βαν Πελτ και ένας από τους γείτονες στάθηκαν δίπλα.
Γνωρίζοντας ότι ο άνδρας που υπέστη το έμφραγμα στην πανσιόν δεν θα τα βγάλει πέρα τη νύχτα, ο Δρ. Ceriani καλεί έναν ιερέα από την κουζίνα.
Ο Δρ Ceriani βοηθάει τον σερίφη της πόλης να μεταφέρει το θύμα καρδιακής προσβολής στο ασθενοφόρο. Εκεί, ο γιατρός είδε ότι ο ασθενής του ήταν όσο το δυνατόν πιο άνετα, γνωρίζοντας ότι δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να τον σώσει.
Ο Δρ Ceriani κρατάει τον 11 μηνών γιο του Gary καθώς η σύζυγός του, Bernetha, στηρίζει τον 3χρονο Phillip σε έναν φράχτη ενώ παρακολουθούν μια παρέλαση. Αν και ήταν παντρεμένοι για τέσσερα χρόνια την εποχή που ο Smith φωτογράφιζε το προφίλ του γιατρού, η κυρία Ceriani εξακολουθούσε να αγωνίζεται με το απρόβλεπτο πρόγραμμα του συζύγου της.
Αφού τελείωσε μια χειρουργική επέμβαση που διήρκεσε μέχρι τις 2 τα ξημερώματα, ο Δρ. Ceriani στάθηκε εξαντλημένος στην κουζίνα του νοσοκομείου με ένα φλιτζάνι καφέ και ένα τσιγάρο. «Οι νοσοκόμες», σημείωσε το LIFE, «τον προτρέπουν συνεχώς να χαλαρώσει και να ξεκουραστεί, αλλά επειδή γνωρίζουν καλά ότι δεν μπορεί, του κρατούν μια κανάτα φρέσκου καφέ να σιγοβράζει όλες τις ώρες».
Ο γιατρός Ceriani ελέγχει το πόδι του 4χρονου Jimmy Free, το οποίο κόπηκε όταν το αγόρι πάτησε σπασμένο γυαλί.
Ο Δρ. Ceriani εξετάζει το έργο του μετά τον μερικό ακρωτηριασμό του ποδιού ενός ασθενούς, Kremmling, Colo., Αύγουστος 1948. Ο ασθενής, Thomas Mitchell, έπασχε από γάγγραινα λοίμωξη.
Ο Δρ. Ceriani μετά από έναν επιτυχή τοκετό.
Τα περιεχόμενα της τσάντας του αγροτικού γιατρού.
Ο Δρ Ceriani ξεκουράζεται πάνω στο χειρουργικό του τραπέζι
Πηγές:
- https://www.life.com/
- https://www.magnumphotos.com/