“Είδα ένα αγόρι περίπου δέκα ετών να περνάει. Στην πλάτη του κουβαλούσε ένα μωρό.
Εκείνες τις μέρες στην Ιαπωνία, βλέπαμε συχνά παιδιά να παίζουν με τα αδερφάκια ή τις αδερφές τους στην πλάτη τους, αλλά αυτό το αγόρι ήταν σαφώς διαφορετικό.
Έβλεπα ότι είχε έρθει σε αυτό το μέρος για έναν σοβαρό λόγο. Δεν φορούσε παπούτσια. Το πρόσωπό του ήταν ανέκφραστο.
Το μικρό κεφάλι ήταν αναποδογυρισμένο σαν το μωρό να κοιμόταν βαθιά. Το αγόρι στάθηκε εκεί για πέντε ή δέκα λεπτά”.
“Οι άντρες με λευκές μάσκες πλησίασαν και άρχισαν ήσυχα να βγάζουν το σχοινί που κρατούσε το μωρό. Τότε είδα ότι το μωρό ήταν ήδη νεκρό.
Οι άνδρες κράτησαν το νεκρό σώμα από τα χέρια και τα πόδια και το έβαλαν στη φωτιά.
Το αγόρι στάθηκε ίσια χωρίς να κινηθεί, παρακολουθώντας τις φλόγες.
Δάγκωνε το κάτω χείλος του τόσο δυνατά που άρχισε να τρέχει αίμα.
Η φλόγα έκαιγε χαμηλά σαν να δύει ο ήλιος.
Το αγόρι γύρισε και απομακρύνθηκε σιωπηλά”.
Η παραπάνω φωτογραφία ενός παιδιού που κουβαλά στην πλάτη του τον νεκρό αδερφό του είναι μια φωτογραφία που τραβήχτηκε από τον φωτορεπόρτερ Joe O'Donnell το 1945 για τον στρατό.
Η φωτογραφία αυτή απεικονίζει τα επακόλουθα των εκρήξεων ατομικής βόμβας στο Ναγκασάκι και τη Χιροσίμα της Ιαπωνίας το 1945. Οι φωτογραφίες του έδειχναν τη μέγιστη καταστροφή αυτών των πόλεων και των θυμάτων που ζούσαν σε αυτές, ιδιαίτερα των παιδιών, είτε νεκρά, με σοβαρά εγκαύματα, ορφανά ή άστεγα .
Η παραπάνω φωτογραφία τραβήχτηκε στο Ναγκασάκι. Ο Joe O'Donnell ήταν μάρτυρας της καύσης των νεκρών όταν ένα παιδί σηκώθηκε και στάθηκε στην προσοχή. Στην πλάτη του παιδιού, παρατήρησε ένα μωρό με το κεφάλι του γερμένο σαν να κοιμόταν βαθιά. Παρακολούθησε το παιδί για λίγο μέχρι που άντρες με λευκή μάσκα πλησίασαν και πήραν το μωρό. Το μωρό ήταν νεκρό. Το παιδί και ο Joe O'Donnell παρακολούθησαν καθώς το νεκρό μωρό ρίχτηκε στις φλόγες και έκαιγε μέχρι που το μόνο που μπορούσαν να δουν ήταν στάχτη.
Joe O'Donnell | Nashville WWII Stories
Γεννημένος στις 7 Μαΐου 1922 στο Johnstown της Pennsylvania, ο Joseph Roger O’Donnell, πιο γνωστός ως Joe O’Donnell, ήταν Αμερικανός ντοκουμενταρίστας, φωτορεπόρτερ και φωτογράφος της Υπηρεσίας Πληροφοριών των Ηνωμένων Πολιτειών.
Μετά το γυμνάσιο, εντάχθηκε στους πεζοναύτες και στάλθηκε σε μια σχολή φωτογραφίας. Αφού οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν ρίξει δύο ατομικές βόμβες που ονομάζονταν Fat Man και Little Boy στις δύο πόλεις της Ιαπωνίας που σκότωσαν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, ο στρατός ανέθεσε στον Joseph να εισέλθει στην Ιαπωνία και να καταγράψει τα αποτελέσματα του βομβαρδισμού.
Ο Joseph, ο οποίος τότε ήταν 23χρονος Πεζοναύτης, ήταν ένας από τους πρώτους ανθρώπους που μπήκαν στη χώρα μετά τις επιθέσεις με ατομική βόμβα. Η πρόσβαση στις βομβαρδισμένες πόλεις ήταν περιορισμένη, οπότε ο Joseph πήγε στο Ναγκασάκι.
Όταν έφτασε εκεί, τον υποδέχτηκε αρχικά μια μυρωδιά σήψης πριν δει το τοπίο που κάποτε ήταν το Ναγκασάκι. Η πόλη ισοπεδώθηκε με τρόπο που δεν θα πίστευες ότι ήταν κάποτε πόλη.
Μόλις μπήκε στο Ναγκασάκι, αντάλλαξε 20 πακέτα τσιγάρα με ένα άλογο που ονόμασε Boy. Ο Joseph γύρισε την πόλη βγάζοντας φωτογραφίες. Έδινε σοκολάτα σε παιδιά που του πόζαραν.
Τράβηξε φωτογραφίες που έδειχναν μια τάξη με παιδιά να κάθονται στα θρανία τους, όλα καμένα σε στάχτες με τα περισσότερα κεφάλια τους κομμένα.
Συνέχισε και τράβηξε μια φωτογραφία που λειτούργησε ως σύμβολο του γιατί ο κόσμος πρέπει να καταργήσει τα πυρηνικά όπλα. Σύμφωνα με τον Joseph: “Είδα ένα αγόρι περίπου δέκα ετών να περνάει. Στην πλάτη του κουβαλούσε ένα μωρό. Εκείνες τις μέρες στην Ιαπωνία, βλέπαμε συχνά παιδιά να παίζουν με τα αδερφάκια ή τις αδερφές τους στην πλάτη τους, αλλά αυτό το αγόρι ήταν σαφώς διαφορετικό. Έβλεπα ότι είχε έρθει σε αυτό το μέρος για έναν σοβαρό λόγο. Δεν φορούσε παπούτσια. Το πρόσωπό του ήταν ανέκφραστο. Το μικρό κεφάλι ήταν αναποδογυρισμένο σαν το μωρό να κοιμόταν βαθιά. Το αγόρι έμεινε εκεί για πέντε με δέκα λεπτά”.
“Οι άντρες με λευκές μάσκες πλησίασαν και άρχισαν ήσυχα να βγάζουν το σχοινί που κρατούσε το μωρό. Τότε είδα ότι το μωρό ήταν ήδη νεκρό. Οι άνδρες κράτησαν το σώμα από τα χέρια και τα πόδια και το έβαλαν στη φωτιά. Το αγόρι στάθηκε ίσια χωρίς να κινηθεί, παρακολουθώντας τις φλόγες. Δάγκωνε το κάτω χείλος του τόσο δυνατά που άρχισε να τρέχει αίμα. Η φλόγα έκαιγε χαμηλά σαν να δύει ο ήλιος. Το αγόρι γύρισε και απομακρύνθηκε σιωπηλά”.
Όταν τελείωσε ο Joseph στο Ναγκασάκι, ταξίδεψε στη Χιροσίμα και επίσης σε άλλες πόλεις που δέχθηκαν επίθεση με συμβατικά όπλα. Λέγεται ότι είχε μαζί του δύο κάμερες, τη μία που του έδωσαν οι στρατιωτικοί και η άλλη ήταν δική του. Όταν τελείωσε την αποστολή του, επέστρεψε την κάμερα και τις φωτογραφίες στον στρατό. Οι άλλες φωτογραφίες που τραβήχτηκαν από την κάμερά του ήταν πολύ σπαραχτικές για να τις δημοσιεύσει και ο Joseph τις κράτησε κλειδωμένες σε ένα μπαούλο στο σπίτι του.
Η φωτογραφία κυκλοφόρησε στο κοινό το 1989. Ένας από τους επιζώντες της επίθεσης με ατομική βόμβα στο Ναγκασάκι αναγνώρισε το αγόρι στη φωτογραφία αλλά δεν ήξερε το όνομά του. Το όνομα του επιζώντος ήταν ο συγγραφέας Masanori Muraoka. Ο Μουραόκα είπε ότι συνάντησε για πρώτη φορά το αγόρι της φωτογραφίας στο Εθνικό Δημοτικό Σχολείο Zenza, που σήμερα είναι γνωστό ως Zenza Elementary School και έπαιξαν μαζί πολλές φορές.
Ο συγγραφέας ήταν 11 ετών όταν έπεσε η βόμβα στην πόλη. Είπε ότι συνάντησε το αγόρι μετά την επίθεση στο βουνό πίσω από το σπίτι του και τον παρατήρησε να κρατάει ένα μωρό ενός έτους στην πλάτη του. Το αγόρι είπε «Η μητέρα μου δεν είναι εδώ», και ο Μουραόκα απάντησε, «ίσως σε ψάχνει». Στη συνέχεια, ο Μουραόκα παρακολούθησε το αγόρι να απομακρύνεται από κοντά του, κατεβαίνοντας από το βουνό. Αυτή ήταν η τελευταία φορά που είδε το αγόρι.
Το 2019, ο Πάπας Φραγκίσκος έκανε έκκληση για έναν κόσμο χωρίς πυρηνικά όπλα κατά την επίσκεψή του στο Ναγκασάκι της Ιαπωνίας. Προέτρεψε τους παγκόσμιους ηγέτες να τερματίσουν τα πυρηνικά όπλα, λέγοντας ότι προσέφεραν στα έθνη τους μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας.
Ανέφερε σε εκατοντάδες ανθρώπους στο Atomic Bomb Hypocenter Park της πόλης ότι είναι πεπεισμένος ότι ο κόσμος χωρίς όπλα είναι εφικτός και αναγκαίος και υπενθύμισε στους παγκόσμιους ηγέτες ότι αυτά τα πυρηνικά όπλα δεν μπορούν να μας προστατεύσουν από τρέχουσες απειλές για την εθνική και διεθνή ασφάλεια.
Δίπλα του βρισκόταν η φωτογραφία του αγοριού και του νεκρού αδερφού του, που εμφανιζόταν σε όλους ως «Ο καρπός του πολέμου». Ο Πάπας Φραγκίσκος συνέχισε προτρέποντας τους ηγέτες να επιμείνουν στον έλεγχο των συμβατικών όπλων και να καταργήσουν τα πυρηνικά όπλα.
Όσον αφορά το αγόρι της φωτογραφίας, έχουν γίνει προσπάθειες για να τον βρουν, αλλά επειδή πολλά έγγραφα σχετικά με αυτόν καταστράφηκαν από τη φωτιά κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού, αυτές οι προσπάθειες αποδείχτηκαν μάταιες.
Σύμφωνα με τον Μουραόκα: “Μάλλον έζησε μια ήσυχη ζωή κρατώντας τη θλίψη και τον πόνο κλειδωμένο στην καρδιά του. Δεν πρέπει να επαναλάβουμε την τραγωδία του αγοριού”. Συνέχισε λέγοντας:
“Όποιος κι αν ήταν το αγόρι που στεκόταν στο κρεματόριο, συνεχίζει να μιλά για την αξία της ειρήνης και την καταστροφή που έφερε ο πόλεμος”.
Πηγές:
https://culturacolectiva.com/photography/picture-of-boy-in-nagasaki-with-dead-brother-joe-odonnell/