Η ιστορία πίσω από τη φωτογραφία που ώθησε την Susan Meiselas να γίνει φωτογράφος
Από το 1972 έως το 1975, η Susan Meiselas περνούσε τα καλοκαίρια της φωτογραφίζοντας και παίρνοντας συνεντεύξεις από γυναίκες που έκαναν στριπτίζ στις τοπικές γιορτές μικρών πόλεων στη Νέα Αγγλία, την Πενσυλβάνια και τη Νότια Καρολίνα. Καθώς παρακολουθούσε τις παραστάσεις από πόλη σε πόλη, απεικόνιζε τις χορεύτριες στη σκηνή αλλά και εκτός αυτής, φωτογραφίζοντας τις δημόσιες παραστάσεις τους καθώς και την ιδιωτική τους ζωή. Επίσης, μαγνητοφώνησε συνεντεύξεις με τις χορεύτριες, τους φίλους τους, τους διαχειριστές της παράστασης και τους πελάτες που πλήρωναν για να τις δουν. Η ειλικρινής περιγραφή της Meiselas για τη ζωή αυτών των γυναικών έφερε έναν κρυφό κόσμο στην προσοχή του κοινού. Το «Carnival Strippers», ένα φωτογραφικό project που δημιουργήθηκε στα πρώτα χρόνια του γυναικείου κινήματος, αντικατοπτρίζει τον αγώνα για ταυτότητα που χαρακτήρισε μια περίπλοκη εποχή αλλαγών.
Η φωτογράφος του Magnum Susan Meiselas αφηγείται την ακολουθία των γεγονότων που την οδήγησαν στη λήψη μιας φωτογραφίας της Lena στο Βερμόντ, μια εικόνα που έγινε εμβληματική της σειράς «Carnival Strippers» και εξηγεί γιατί λειτούργησε ως καταλύτης στη μελλοντική της καριέρα.
Πού και πώς έγινε η λήψη της συγκεκριμένης φωτογραφίας;
Μπορώ να θυμηθώ αυτή τη στιγμή λες και δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε. Δεν έψαχνα για κάτι συγκεκριμένο, καθώς τριγυρνούσα σε εκείνους τους εκθεσιακούς χώρους, αλλά όταν είδα αυτό το κορίτσι να στέκεται σε αυτό που έμοιαζε με εξέδρα δημοπρασιών, σταμάτησα. Ήταν εκεί για να παρασύρει άντρες στο «The Girl Show», όπου οι γυναίκες έκαναν στριπτίζ μέσα σε μια σκηνή. Γυναίκες σαν εμένα δεν μπορούσαν να μπουν. Η Λένα ήταν μια νεαρή γυναίκα στα 20 της από μια μικρή πόλη στο Μέιν, ήταν κοντά στην ηλικία μου. Έμαθα μόνο το όνομά της και άκουσα την ιστορία της λίγες μέρες μετά τη δημιουργία αυτής της εικόνας.
Η εικόνα έγινε το καλοκαίρι του 1973, στο Essex Junction, Vermont, στο πίσω μέρος των κρατικών εκθεσιακών χώρων, όχι πολύ μακριά από τις βόλτες και τους πάγκους με τα ζαχαρωτά. Στεκόμουν να την παρακολουθώ, μαζί με κυρίως άντρες θεατές. Είχα μια κάμερα Leica εκείνη την εποχή.
Τι συμβαίνει έξω από το κάδρο;
Έξω από το κάδρο είναι αυτοί που βρίσκονται πίσω μου και γύρω μου και ούρλιαζαν βλέποντάς την. Μερικές φορές οι γυναίκες παρακολουθούσαν δίπλα στους άντρες τους. Το καμαρίνι ήταν πίσω από τη δημόσια σκηνή, κρυμμένο μέσα στο φορτηγό. Η ιδιωτική παράσταση στα παρασκήνια ήταν μόνο για άνδρες. Δεν μπορείτε να ακούσετε τον κράχτη να φωνάζει στο μαζεμένο πλήθος ή τους γρατσουνισμένους 45 δίσκους με τους οποίους χόρευε κάθε κορίτσι.
Εάν δεν είχες κάνει τη συγκεκριμένη λήψη, τι άλλο θα έκανες εκείνη τη στιγμή;
Αυτή είναι μόνο μια φευγαλέα ματιά σε μια πολύπλοκη σχέση. Η Λένα περιβάλλεται από άντρες που θέλουν να την χειραγωγήσουν. Αποτύπωσα πολλές άλλες στιγμές στην εργασιακή ζωή τόσο των διευθυντών όσο και των γυναικών του «The Girl Show», συμπεριλαμβανομένων των αλληλεπιδράσεών τους με το κοινό και της δυναμικής μεταξύ των γυναικών που έπαιζαν και ταξίδευαν μαζί. Πέρασα τρία καλοκαίρια ακολουθώντας τα από πόλη σε πόλη σε όλη τη Νέα Αγγλία.
Πες μας ένα μυστικό για αυτή τη φωτογραφία.
Αυτή είναι η εικόνα που με ενέπνευσε να γίνω φωτογράφος και να αρχίσω να φαντάζομαι πως θα περάσω μια ζωή όπου θα αφηγούμαι ιστορίες με εικόνες.
Πηγή: Magnum Photos