Αφορμή στάθηκε η διεθνής διάκριση της Νίκης Γλεούδη, στα International Photography Awards -Lucie Awards Honorable mention, για να ψάξουμε την ιστορία πίσω από αυτές τις φωτογραφίες. Η Νίκη θυμάται...
I believe I can fly
Οδηγώντας προς Πήλιο χάθηκα στον δρόμο κοντά στον Βόλο, όπου έκαναν κατασκευές στον κεντρικό δρομο. Χάθηκα σε κάποια στενά με το αυτοκίνητο και δεν είχα ιδέα πού βρισκόμουν. Χωράφια και λιγοστά χαμόσπιτα. Στη μέση του πουθενά είδα τρεις άντρες να κάθονται μπροστά από ένα κτίριο με σπασμένα τζάμια. Η φωνή της λογικής μου έλεγε να φύγω ή τουλάχιστον να μισοκατεβάσω το παράθυρο του αυτοκινήτου και να ρωτήσω. Αντ’ αυτού έσβησα τη μηχανή και κατέβηκα ρωτώντας τους αν μπορώ να τους φωτογραφίσω. Συνφώνησαν. Ο ένας τους είπε ότι θα ήθελε να με παντρευτεί. Αφού τους φωτογράφισα φευγαλέα παρατήρησα στο απέναντι καλυβάκι κάτι παιδάκια να παίζουν. Μου φάνηκε ενδιαφέρουσα σκηνή και προχώρησα ελπίζοντας ότι δεν θα είχα μπλεξίματα. Αφού έπιασα κουβέντα με τα παιδάκια αυτά πρόσεξα μακρυά στο χωράφι την μητέρα τους να απλώνει ρούχα και σιωπηλά πήρα την συγκατάθεσή της να τα φωτογραφίσω.
Φεύγοντας την ρώτησα αν θα ήθελε να της στείλω τη φωτογράφια. Μου απάντησε πως δεν είχε email, ούτε τηλέφωνο και όταν ζήτησα την διεύθυνσή της μου είπε ότι σε λίγες μέρες θα έφευγαν προς άγνωστη κατεύθυνση.
Dancing with Alexander the Great
Ιούνιος στη Θεσσαλονίκη.Κάνοντας βόλτα στην παραλία είδα στο άγαλμα του Μέγα Αλεξάνδρου χορευτές να κάνουν πρόβα με υπέροχη μουσική. Χόρευαν με όλη τους την ψυχή!