-Προς το παρόν συλλέγω φωτογραφίες και κάποια στιγμή στο μέλλον θα δω αν και τι μπορώ να τις κάνω. Για την ώρα παίρνω πολύ χαρά από τη φωτογραφική διαδικασία και αυτό μου αρκεί.

Πότε κάνεις το πρώτο ουσιαστικό κλικ με τη μηχανή σου. Προηγήθηκε κάποια μελέτη ή ακόμα και εκπαίδευση;

Αν εκπαίδευση εννοείς κάποια σχολή όχι δεν έχει προηγηθεί κάτι τέτοιο. Το 2012 παρακολούθησα το βασικό σεμινάριο του Πλάτωνα Ριβέλλη τον οποίο συνεχίζω να παρακολουθώ μέχρι σήμερα. Πιστεύω ότι για να κάνουμε καλή φωτογραφία χρειάζεται παιδεία φωτογραφική αλλά και γενικότερη την οποία προσωπικά επιδιώκω όχι μόνο μέσα από τη φωτογραφία αλλά και μέσα από το διάβασμα τις ταινίες κ.α.

Τι είναι αυτό που σε κάνει να θες να δεις και ξαναδείς τις εικόνες κάποιου σπουδαίου φωτογράφου.

Οι φωτογράφοι που θαυμάζω είναι δάσκαλοί μου και κοιτάω τις φωτογραφίες τους για να με εμπνεύσουν.

Κάποιοι φωτογράφοι απλά περνούν από το διάβα μας χωρίς να 'στεκόμαστε' ιδιαίτερα στη δουλειά τους θα έλεγα μπορεί να μην στεκόμαστε και καθόλου. Ωστόσο για το ευρύ φωτογραφικό και μη κοινό θεωρούνται μάστερς. Ποια είναι η δική σου θέση;

Ανάλογα με τα κριτήρια που έχει αναπτύξει ο καθένας κρίνει και κατατάσσει τον κάθε φωτογράφο. Το μάτι εθίζεται στην κακή ή την καλή φωτογραφία, όσο βλέπουμε καλή φωτογραφία έχουμε περισσότερες πιθανότητες να γίνει καλή και η δική μας.

Με αφορμή την επερχόμενη ομαδική έκθεση του φωτογραφικού κύκλου με τίτλο mini portfolios θα ήθελα να μας πεις για τη δική σου συμμετοχή. Τι κατά την άποψη σου αποκομίζει ένας φωτογράφος από τις ομαδικές εκθέσεις.

Τη δική μου συμμετοχή μπορεί να τη δει κάποιος στην έκθεση και είναι καλύτερο από το να μιλήσω γι’αυτή. Σε μια έκθεση φωτογραφίας, είτε είναι ατομική είτε ομαδική, επικοινωνούμε τη δουλειά μας με άγνωστους αποδέκτες, είναι κατά κάποιο τρόπο σα να συνομιλούμε μαζί τους.

Με την ευκαιρία να ευχαριστήσω τον Πλάτωνα Ριβέλλη για την επιμέλεια της έκθεσης και τη συμμετοχή μου σ´αυτή.

Τι θα έλεγες σε έναν νέο φωτογράφο που ξεκινά τα πρώτα του βήματα στη φωτογραφία, στην καλλιτεχνική φωτογραφία, ο οποίος βομβαρδίζεται από πληθώρα σεμιναρίων. Tι θεωρείς πως είναι αυτό που σε κάνει τα τελευταία τέσσερα χρόνια να παραμένεις μαθητής του Πλάτωνα Ριβέλλη;

Θα του έλεγα αυτό που ανέφερα και παραπάνω για την παιδεία που πρέπει να αποκτήσουμε σαν φωτογράφοι αλλά και γενικότερα. Συνεπώς, ο δάσκαλος που θα εμπιστευθεί κάποιος νέος - και όχι μόνο - φωτογράφος θα πρέπει να συμβάλει στην καλλιέργεια του. Αυτό, είναι κάτι που γίνεται μέσα από τα σεμινάρια του Πλάτωνα και είναι ο βασικός λόγος που παραμένω μαθητής του.

Το έργο που παρουσιάζουμε εδώ αποτελεί μέρος μια συστηματικής εργασίας πάνω σε ένα Project ή απλά είναι μια σύνθεση από διάφορες λήψεις που έκανες κατά καιρούς και που στο τέλος διαπίστωσες πως σκιαγραφούν το φωτογραφικό σου προφίλ; Γίνονται μια αφήγηση της φωτογραφικής σου πορείας και αναζήτησης;

Μάλλον είναι πιο κοντά στο δεύτερο. Προς το παρόν συλλέγω φωτογραφίες και κάποια στιγμή στο μέλλον θα δω αν και τι μπορώ να τις κάνω. Για την ώρα παίρνω πολύ χαρά από τη φωτογραφική διαδικασία και αυτό μου αρκεί.

Τι είναι αυτό που σε έλκει και σου δίνει ώθηση ώστε να φωτογραφίσεις; 

Πρώτα απ’όλα είναι η χαρά της φωτογραφικής διαδικασίας, έπειτα, αποκτούν αξία (φωτογραφική) πράγματα που χωρίς τη φωτογραφία θα πέρναγαν απαρατήρητα και τέλος το αποτέλεσμα πολλές φορές με εκπλήσσει και αυτό είναι κίνητρο για εμένα να φωτογραφίζω.

Ποιους φωτογράφους (μαστερς) αγαπάς και ποιος είναι ο αγαπημένος σου σκηνοθέτης;

Craigie Horsfield, Paul Strandt, Bill Brandt, Diane Arbus, Roy De Carava, Saul Leiter, August Sander και πολλοί άλλοι.  Ο αγαπημένος μου σκηνοθέτης είναι ο Andrei Τarkovsky.

Τι σημαίνει για εσένα φωτογραφία;

Εκτός από εργαλείο αποτύπωσης μνήμης, είναι το μέσο που με κάνει να προσπαθώ να βελτιώσω τον εαυτό μου.

Γιάννης Ζήσης

Ζει στην Αθήνα. Είναι μέλος του Φωτογραφικού Κύκλου και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις.

Μπορείτε να δείτε περισσότερη δουλειά του Γιάννη στο www.yianniszisis.gr