Το Trust me I am a photographer, απευθύνεται σε νέους φωτογράφους, όπως ο Βασίλης Μανίκας, δίνοντας την ευκαιρία σε ανθρώπους που αγαπούν τη φωτογραφία να προβάλουν τη δουλειά τους.

Πότε και με ποια αφορμή ξεκίνησε η φωτογραφική σου διαδρομή;

Φωτογράφιζα από παλαιότερα, αλλά ήταν στην Κομοτηνή το 2008 όταν ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι ήρθε η ώρα να αφήσω την ζωγραφική, που ήταν ο τρόπος έκφρασής μου μέχρι τότε, και να ασχοληθώ πιο εντατικά με την φωτογραφία.

Τι σε εμπνέει για να φωτογραφίσεις;

Οι φωτογραφίες μου δε θέλω να είναι απλή αποτύπωση. Η κάθε φωτογραφία θέλω να διηγείται μία ιστορία ακόμα καλύτερα να την υπονοεί... Συνήθως βοηθάει στην ιστορία μου και για αυτό επιδιώκω να υπάρχει το ανθρώπινο στοιχείο μέσα στο κάδρο μου, είτε σε πρώτο πλάνο είτε κάπου στο βάθος, αν και όχι απαραίτητα.

Έχεις επιλέξει κάποιο συγκεκριμένο είδος φωτογραφίας που θες να ακολουθήσεις;

Αν και δε μου αρέσει να μπαίνουν ταμπέλες, ασχολούμαι κατά βάση με τη λεγόμενη ¨φωτογραφία δρόμου¨. Φυσικά, όπως και κάθε ταξίδι έτσι και στη φωτογραφία που είναι ταξίδι ζωής, υπάρχουν νέοι ορίζοντες και προορισμοί

Τι σημαίνει για σένα φωτογραφία;

Ξεκίνησε σαν τρόπος έκφρασης και δημιουργίας, έγινε επικοινωνία με τον εαυτό μου και με τους συνανθρώπους μου και πλέον μετουσιώνεται σε βίωμα. Για μένα είναι ένας τρόπος να αποδομήσω την πραγματικότητα και να την δω από ένα νέο πρίσμα.

Ποιος φωτογράφος θεωρείς πως σε έχει επηρεάσει;

Όλοι μαζί και κανείς συγκεκριμένα. Είτε είναι διάσημοι είτε άσημοι φωτογράφοι. Όταν πατάς το ¨κλικ¨ τότε είσαι ο εαυτός σου ο οποίος έχει επηρεαστεί και φιλτράρει ότι έχεις δει και αισθανθεί στη ζωή σου και το έχεις μεταστοιχειώσει σε δικό σου. Από όλους και από όλα παίρνεις στοιχεία, θετικά και αρνητικά, και όλα αυτά σε βοηθούν και σε επηρεάζουν. Η ¨κακή¨ φωτογραφία είναι εξίσου χρήσιμη με την ¨καλή¨.

Πώς επεμβαίνεις και πώς επεξεργάζεσαι τη φωτογραφία σου για να φτάσεις στο τελικό αποτέλεσμα;

Δε θέλω να ¨πειράζω¨ πολύ τις φωτογραφίες μου. Η επεξεργασία που κάνω είναι σχετικά απλή και κυμαίνεται κυρίως στα επίπεδα του contrast, των τόνων φωτεινότητας και ίσως κάποιο μικρό crop του κάδρου. Όταν φωτογραφίζεις πρέπει να έχεις δει το αποτέλεσμα που θέλεις στο μυαλό και στο μάτι σου, οπότε θεωρώ ότι μόνο μικρές διορθωτικές παρεμβάσεις στη φωτογραφία είναι θεμιτές.

Ο Βασίλης Μανίκας γεννήθηκε στη Λάρισα το 1979. Την περίοδο 2008-2013 παρακολούθησε στην Κομοτηνή σεμινάρια φωτογραφίας του Πέτρου Κοτζαμπάση. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Φωτογραφικής Ομάδας Κομοτηνής (Φ.Ο.Κ.), καθώς και μέλος του Κέντρου Δημιουργικής Φωτογραφίας Θράκης (ΚΕ.ΔΗ.ΦΩΤ.) την περίοδο 2011-2014. Παρακολούθησε επίσης πλήθος σεμιναρίων πάνω στην τεχνική και στην τέχνη της φωτογραφίας.

Συμμετείχε στο φωτογραφικό λεύκωμα "Πορτραίτα της Πόλης" και σε πλήθος συλλογικών εκθέσεων. Συνεργάζεται με το περιοδικό "ΦΩΤΟγράφος", ενώ το 2010 συνεργάστηκε με το μουσικό σχήμα Ensemble AИASTROPHOS στο project "3 Pictures for flute and violin". Το project παρουσιάστηκε το 2010 στο ʼμστερνταμ και το 2011 στην Αθήνα.

Tο 2014 επέστρεψε στην Λάρισα, όπου παρακολουθεί τις συναντήσεις της φωτογραφικής ομάδας Fplus.

Φωτογραφίζει με Canon 5D MarkII, 50mm,1.8f