Μικρός πίστευα πως ο πατέρας μου είναι ναυτικός, έλειπε 9 μήνες τον χρόνο.
‘Ηθελε να με κάνει δημοσιογράφο και τελείωσα το δημοσιογραφικό εργαστήρι στην Ακαδημίας, ωστόσο τα πράγματα πήραν άλλη τροπή από μόνα τους.
Στο Λύκειο ακόμα 16-17 χρονών μου ζήτησε να τον βοηθήσω στο γραφείο και έτσι άρχισα να τον ακολουθώ και φυσικά από πού ξεκίνησα;
Aπό τον σκοτεινό θάλαμο… Εμφάνιζα φιλμ, λοιπόν, και παρακολουθούσα να τυπώνει στις μικρές λεκάνες, στο σκοτεινό θάλαμο. ΄Ηταν το πρώτο σοκ που πήρα.
Βρίσκοντας ρυθμό και ακολουθώντας την τακτική και τις οδηγίες του πατέρα γινόμουν καλός και γρήγορος! Ακολούθησε το edit, η επιλογη των φωτογραφιών από τα φιλμ. Στα 4-5 φιλμ, 2- 3 φωτογραφίες περνούσαν την διαλογή για να στείλουμε στο εξωτερικό.
Στο Associated Press ψάχναμε την εικόνα που έχει όλο το θέμα, μου έλεγε πάντα! Δύσκολος παίκτης, πολύ…και ποτέ ευχαριστημένος μα την αλήθεια.
Δ. Τελειομανής;
Π. Ναι! Έναν καλό λόγο δύσκολα άκουγες στην δουλειά, Δώρα
Δ. Ωστόσο, σου έδωσε ώθηση να γίνεσαι όλο και καλύτερος.
Π. Δεν το καταλάβαινα, τότε.
Δ. Σε έκανε συνεσταλμένο, γειωμένο στην πραγματικότητα.
Π. Μάλλον με τσίτωνε, με πείσμωνε. ‘Ενα μεσημέρι μου ετοίμασε δυο κάμερες και δυό-τρεις φακούς σε μια τσάντα και μου τα έδωσε λέγοντάς μου, έχει μια πορεία στην Σταδίου θέλω να καλύψεις το θέμα, και έτσι βγήκα έξω, αν θυμάμαι ήταν το 1986 σε μια πορεία φοιτητών, εκεί, πήρα το βάπτισμα
Σιγά σιγά και με πολύ ερώτηση και ψάξιμο βρήκα αυτό που ήθελε το πρακτορείο και ποια λέγεται "καλή εικόνα"
Ο πατέρας λίγα λόγια και πολύ ελαστικός με άφηνε να κινούμαι ελεύθερα. Η αλήθεια, επίσης, είναι ότι ήμουν ο γιος του Σαρρηκώστα, το Πάρης δεν το ήξεραν, ήμουν ο γιος ενός καταξιωμένου δυνατού και από όλους, σχεδον, τους φωτορεπόρτερ αποδεκτός σαν επαγγελματίας.
Αλλά…πάντα ο γιος του Σαρρηκώστα. Πρέπει να άκουσα το ΜΠΡΑΒΟ σε ένα με δυο θέματα. Μια πορεία στο Κολωνάκι διαμαρτυρόμενοι για μια ταινία που παιζόταν στο σινεμά Embassy κι άλλη μία φορά σε κάποιο ράλλυ Ακρόπολις.
Δύσκολος παίκτης! Δεν θα ξεχάσω το 1987 στο Eurobasket που ήμουν μαζί του σαν βοηθός, και με έστειλε στην οροφή του γηπέδου να κάνω φωτό από πάνω την ώρα του παιχνιδιού. Φυσικά, θυμάστε τι έγινε τότε με την Ελλάδα να κατακτά το κύπελο.
Αυτό ήταν… Δεύτερη δυνατή φλασιά με τα αθλητικά. Ταρακουνήθηκα από την ένταση που ζούσα δίπλα στους παίκτες μέσα στο γήπεδο και είπα στον ευατό μου ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ. Είχε έρθει η ώρα να αποδείξω στον ΜΕΓΑΛΟ ότι μπορώ.
Δ. Tελικά, ήρθε η αποδοχή από τον Master;
Π. Ξαφνικά και απροσδόκητα έρχεται πρόταση από το αντίπαλο γραφείο, τo REUTERS! Ζητούσαν έναν ακόμα φωτογράφο για βοηθό.
Με φώναξε και μου το ανακοίνωσε ο πατέρας. Στην ερώτηση εάν ήθελα να πάω η απάντηση ήταν, ΦΥΣΙΚΑ!
ΘΑ ΗΜΑΣΤΑΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ! Το 1989 λοιπόν και φωτογραφίζω για το REUTERS. ‘Εκανα οτι πέρναγε από το χέρι μου και το μάτι να κάνω τη διαφορά και τα κατάφερα…
Δημοσιεύσεις σε Heralnd tribune λόγω πρακτορείου και άλλες εφημερίδες εξωτερικού. Ανέβαινε η ομαδα !!!!! Ο Γιάννης Μπεχράκης έρχεται στο Reuters και είμαστε μαζί για 2 χρόνια στο πρακτορείο. ‘Εχω βρει τα πατήματά μου, cool και ταπεινός και κάνω καλή δουλειά, τα πάω καλά. Ο Μπεχράκης αρχίζει τα ταξίδια στο εξωτερικό και εγώ είμαι εντός για τα υπόλοιπα. ΄Ωσπου στα τέλη ’91 έρχεται μια άλλη απροσδόκητη πρόταση. Η δημιουργία ενός αθλητικού φωτογραφικού πρακτορείου σε επίπεδα και προδιαγραφές υψηλές.
Ο Νίκος Φλώρος ο δεύτερος δάσκαλός μου και όχι μόνο έρχεται και συζητάμε, παρουσία του πατέρα, ότι με θέλει να φτιάξουμε ένα μεγάλο και σωστό αθλητικό πρακτορείο.
Και μαντέψτε…
‘Ηταν ένα πολύ μεγάλο δώρο για εμένα... Θα είχα απέναντί μου να φωτογραφίζω αυτό που με γέμιζε και ήταν πολλά υποσχόμενο.
Αρχές του ’92 ξεκινάμε και για καλή μας τύχη έχουμε μπροστά μας τους Ολυμπιακούς αγώνες της Βαρκελώνης.
25 μέρες μαζιί με τον Νίκο Φλώρο στην Βαρκελώνη. Ναι, και ιδρύεται το ACT SPORTS!
Οι πρώτοι μου Ολυμπιακοί αγώνες σε ηλικία 24 ετών & οι πρώτοι του Νίκου Φλώρου σε ηλικία 44 ετών.
Δ.Το Act Sports, λοιπόν, ήταν συνιδιοκτησία δική σου και του κ.Φλώρου. Τι πορεία είχε; Εσύ τόσο νεαρός αντιμετώπισες δυσκολίες κι αν ναι ποιες ήταν;
Είμαι ο πρώτος υπάλληλος φωτογράφος που προσλήφθηκε στο ACT SPORTS, λοιπόν, και είναι κάτι ξεχωριστό αυτό για μένα.
‘Ημουν και αισθανόμουν έτοιμος. Είμαι στην πρώτη γραμμή αγοράς εξοπλισμού μηχανημάτων - και όχι μόνο. Το βάρος και οι απαιτήσεις μεγάλες.
Το ’92 στην Βαρκελώνη έχω την τιμή και συνάμα τη χαρά να είμαι στο χρυσό της Πατουλίδου και του Πύρρου Δήμα. Απίστευτες στιγμές, απίστευτη ατμόσφαιρα , απίστευτα συναισθήματα με έχουν κατακλείσει.
Εκείνη, την εποχή παράλληλα έχουμε κάνει συνεργασία με το ΕΘΝΟΣΠΟΡ - ένθετο περιοδικό στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ - με τον αήμνηστο Ανδρέα Μπόμη.
Οι εικόνες μας δημοσιεύονται σε περιοδικό και είμαι πολύ περήφανος για τη δουλειά μας.
Δ. Δύσκολο το αθλητικό ρεπορτάζ και απαιτητικό. Δώσε μας την εικόνα εκείνης της εποχής.
Πρέπει να είσαι νωρίς στο σημείο που θα φωτογραφίσεις και προπάντων να γνωρίζεις το άθλημα που φωτογραφίζεις. Οι μεγάλοι φακοί 300 mm - 400 mm δεν σου αφήνουν περιθώρια να παίξεις. Οι εικόνες πρέπει να δείχνουν ένταση και να είναι “σφιχτές”, δηλαδή, γεμάτα κάδρα - κοντινά όσο γίνεται, να αποτυπώσεις την αγωνία και την προσπάθεια τού αθλητή. Μιλάμε για βάρος, μιλάμε για τεράστια προσοχή μην κλαπεί κάτι μέσα σε τόσους φωτογράφους από διάφορες εθνικότητες που όλοι επιδιώκουν να έχουν την καλύτερη θέση να φωτογαρφίσουν.
Φωτογραφίζοντας την Πατουλίδου στον τελικό και να γυρνάει με την σημαία χωρίς να ξέρει που βρίσκεται, οι φωνές και η ένταση από τον κόσμο, να βλέπεις μπροστά σου τον Πύρρο να φωνάζει την ώρα που σηκώνει τα κιλά της νίκης ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!
Καταλαβαίνετε ότι ήμουν και εγώ εκεί…Κομμάτι που προσέφερα ότι καλύτερο μπορούσα φωτογραφικά να ξέρει ο κόσμος τι έγινε εκεί και ήμουν περήφανος.
Μετά από 25 μέρες στην Βαρκελώνη, και 10 κιλά ελαφρύτερος, είδα πού είμαι και τι πραγματικά αγαπούσα. Ακολούθησαν τρομερές - ιστορικές στιγμές στην πορεία μου.
Πολλά ταξίδια στο εξωτερικό γέμιζα το διαβατήριο με βίζες πολύ εύκολα, πολλά και διαφορετικά μέρη.
Σκανδιναβία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία, Νησία Φερόε, ανατολικές χώρες Ρουμανία, Ρωσία, Νότια Αφική, Πορτογαλία, Αμερική,
Στίβος, υδατοσφαίριση, πάλη, άρση βαρών, ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλει και κωπηλασία, γεμάτο το πρόγραμμα και οι Ελληνικές ομάδες σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο, συνεχώς ανέβαιναν!
Ταξίδια, σταθμοί Barcelona 92, USA 94 το πρώτο Μουντιάλ που συμμετείχε η εθνική μας ομάδα, SYDNEY 2000 Ολυμπιακοί Αγώνες, EURO2004 με την Εθνική μας ομάδα να κατακτά το Κύπελλο, ΑΘΗΝΑ 2004 η δική μας Ολυμπιάδα, SOUTH AFRICA 2010 με εθνική ομάδα ποδοσφαίρου και πολλά final four, μπάσκετ με ελληνικές ομάδες. Είχα την τιμή και την τύχη να βρεθω δίπλα και να φωτογραφίσω μεγάλες στιγμές του ελληνικού αθλητισμού από την Πατουλίδου, τον Πύρρο, τον Κεντέρη και τη Θάνου,την εθνική μας ομάδα στην Πορτογαλία που ήμουν μαζί τους και πολλούς μεγάλους ακόμα αθλητές ‘Ελληνες και ξένους.
‘Οταν ήρθε η ώρα τής συνταξιοδότησης του πατέρα το 1996 γύρισε και με ρώτησε εάν ήθελα να συνεχίσω στο πόστο του στο A.P.
Μαντέψτε την απάντηση…’Οχι δεν θα πάρω! Από το 2004, επίσης, ως επίσημος φωτογράφος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής στην Ελλάδα είχα την πολυτέλεια να ζω κάθε φορά που έχουμε Αφή Φλόγας στην Αρχαία Ολυμπία και δίνουνε τη Φλόγα στο εξωτερικό.
Είναι μια άλλη ατμόσφαιρα που χαίρεσαι γιατί είσαι ‘Ελληνας.
Πολλές δυσκολίες και πίεση να είσαι στο right time & right place αλλά και το πάλι αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πάλι το ίδιο θα έκανα!
Α! και μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες στη Βαρκελώνη ξαναβρήκα το όνομά μου ! Και ο πατέρας χαμογελούσε ευκολότερα !!!!
Τι ΑΛΛΟ να σου πω, Δώρα
Δ. Να μου πεις για το σήμερα.
Π. Στο σήμερα φωτογραφίζω για κάποιες ομοσπονδίες όπως γυμναστικής, κωπηλασίας, πάλης, άρσης βαρών κυρίως πανελλήνια πρωταθλήματα .
Επίσης, λίγο πολιτικούς, υπουργούς και ότι ανάγκες έχουν (από εκεί που ξεκίνησα) και έχω φτιάξει μια πολύ καλή ομάδα που κάνουμε βίντεο κλιπ και φωτογραφήσεις για ξενοδοχεία - προιόντα και social media.
Δ. Στείλε ένα μήνυμα στα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με το φωτορεπορτάζ. Τι θα πρέπει να προσέξουν και πώς θα πρέπει να κινηθούν με τον τόσο ανταγωνισμό τριγύρω;
Π. Στα νέα παιδιά που επιθυμούν να μπουν στην δουλειά αυτή θα έλεγα ότι χρειάζεται ΑΓΑΠΗ για την εικόνα, ΕΠΙΜΟΝΗ για τις αντίξοες συνθήκες & δυσκολίες, ΤΡΕΛΛΑ για να είναι μπροστά στο θέμα και να μην αντιγράφουν άλλους - να έχουν και να επιδιώκουν την δικιά τους εικόνα, με την δικιά τους υπογραφή!
Είναι ένα επάγγλεμα που δεν θα σου φέρει πολλά χρήματα αλλά απίστευτη ικανοποιήση για την ΕΙΚΟΝΑ που θα δώσεις σε όποιο κομμάτι τής φωτογραφίας επιλέξεις!
