Πώς να ξεκινήσεις ενα οδοιπορικό για την Κέρκυρα; ‘Οταν πριν από εσένα έχουν περάσει τόσοι και τόσοι. Ζωγράφοι, ποιητές και φωτογράφοι. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο ο δάσκαλος μου Νίκος Βουργίδης έλεγε οτι ειναι δύσκολο να φωτογραφηθεί η Κέρκυρα, ειδικά όσον αφορά στη φωτογραφία τοπίου. Αλλα και απο πολιτιστικής πλευράς όταν έχει φωτογραφηθεί αυτό το νησί από τους Adrian Ginsberg, Νίκο Οικονομόπουλο, Herbert List, Rene Burri και πολλούς άλλους.
Τι διαφορετικό να έχω εγώ να πω; Τι να δείξω…;
Φωτογραφίζοντας κυρίως μόνο για 6 μήνες το χρόνο, από τα τέλη Οκτωβρίου ως τα τέλη Απριλίου. Τα θέματα μου είναι πιο χειμωνιάτικα και πιο μελαγχολικά ή πιο καθημερινά, χωρίς το βάρος του κοσμοπολίτικου και τουριστικού χαρακτήρα του νησιού. Άνθρωποι χαλαροί στις καθημερινές δραστηριότητές τους. Παιδιά να παίζουν στις χειμωνιάτικες διακοπές και τις απόκριες…!
Ξέρω ότι δεν γράφω καλά ούτε με το μολύβι ούτε με το φώς. Σας δίνω τις εικόνες αυτές περιγράφοντας μόνο ένα μικρό κομμάτι του τόπου μου. Το δικό μου ασπρόμαυρο κομμάτι του!
Πάνω σε μια χειμωνιάτικη αχτίνα, όπως λέει και ο Σεφέρης:
«ΠΑΝΩ ΣΕ ΜΙΑ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΗ ΑΧΤΙΝΑ»
Είπες εδώ και χρόνια:
«Κατά βάθος είμαι ζήτημα φωτός».
Και τώρα ακόμη σαν ακουμπάς
στις φαρδιές ωμοπλάτες του ύπνου
ακόμη κι όταν σε ποντίζουν
στο ναρκωμένο στήθος του πελάγου
ψάχνεις γωνιές όπου το μαύρο
έχει τριφτεί και δεν αντέχει
αναζητάς ψηλαφητά τη λόγχη
την ορισμένη να τρυπήσει την καρδιά σου
για να την ανοίξει στο φως.
https://www.ifocus.gr/magazine/fotografika-portfolios-synenteykseis/2551-6-mines-kerkyra-alexandros-tsiolis#sigProIde77cf8633b