Στη Πάρο πήγαινα διακοπές συχνά. Σε συγκεκριμένη παραλία.
Τελείως συμπτωματικά στον ίδιο χώρο έτυχε να φτιάξω το εξοχικό μου, απέναντι από τη θάλασσα. Με πολύ κόπο είναι αλήθεια.
Γνώρισα τον τόπο, τους κατοίκους του, τις ομορφιές και τα προβλήματά του. Δέθηκα με το νησί.
Καλλιέργησα ντομάτες και μάζεψα ελιές.
Ζω εκεί αρκετές μέρες κάθε χρόνο. Πάνω από 21 χρόνια τώρα. Και η ματιά μου στο τοπίο και στη ζωή της Πάρου, είναι ίσως διαφορετική από την γνωστή τουριστική εικόνα του νησιού.
Στη φωτογραφία είμαι ερασιτέχνης και αυτοδίδακτος. Και την δεκαετία του 1970 απόκτησα επιτέλους την πρώτη μου αναλογική μηχανή, με βιδωτούς φακούς. Ευτυχία!
Με ένα μαγικό φιλμ, το Kodachrome έβγαζα slides δοκιμάζοντας την θαυμαστή γκάμα των χρωμάτων του. Ήρθαν μετά οι ψηφιακές. Μπήκα ξανά στο παιχνίδι. Μπήκα στο διαδίκτυο. Μπήκα σε φωτογραφικές ομάδες.
Από το 2008. Στην Photopia. Έκανα και κάποιες παρουσιάσεις, σεμινάρια με θέματα σχετικά με την λήψη και την επεξεργασία της εικόνας.
Α! Έλαβα μέρος και σε κάποιες ομαδικές εκθέσεις.
Το κυριότερο, έκανα πολλούς και πολύ καλούς φίλους φωτογράφους και έμαθα πολλά. Άξιζε τον κόπο η προσπάθεια!
«Οι καλύτερες φωτογραφίες μου είναι αυτές που έχασα και δεν πρόλαβα να τραβήξω. Γι’ αυτό και συνεχίζω μήπως τελικά τα καταφέρω…»
https://www.ifocus.gr/magazine/fotografika-portfolios-synenteykseis/2410-odoiporiko-paros-garo-kalaitzian#sigProIdc29474aff0