«Δεν φωτογραφίζω αυτά που βλέπω, επειδή τα έχω ήδη δει. Αυτό που πραγματικά θέλω να αποτυπώσω είναι αυτό που τα μάτια μου δεν μπορούν να δουν. Φωτογραφίζω αυτά που νιώθω και δεν μπορώ να δώ»

 Η Adriana Lestivo γεννήθηκε το 1955 στο Μπουένο 'Αιρες της Αργεντινής. Είναι μια σύγχρονη φωτογράφος, από τις πιο διακεκριμένες στη χώρα της. Οι -κυρίως- ασπρόμαυρες φωτογραφίες της διαπραγματεύονται θέματα όπως η αγάπη και η μοναχικότητα, με αγαπημένο θέμα της, πάντα, τις γυναίκες.

Η Adriana πιστεύει ότι το «Παρελθόν» και η «Αγαπη» είναι τα δύο θεμέλια της φωτογραφικής της κληρονομιάς.

Οι φωτογραφίες της είναι ο απόηχος πραγμάτων τα οποία συνέβησαν στο παρελθόν. Και όχι απλά γεγονότα αλλά συναισθήματα που σε κάποια χρονική στιγμή αποτυπώθηκαν σε εικόνες.

«Δεν φωτογραφίζω αυτά που βλέπω, επειδή τα έχω ήδη δει. Αυτό που πραγματικά θέλω να αποτυπώσω είναι αυτό που τα μάτια μου δεν μπορούν να δουν. Φωτογραφίζω αυτά που νιώθω και δεν μπορώ να δώ»

"Love" 1992-2005

Η Adriana χαρακτηρίζεται από μία ταπεινότητα, που καθρεφτίζεται και με τη στάση της απέναντι στην ίδια της την τέχνη σαν καλλιτέχνης. Αρκετές φορές παρομοιάζει αυτή την σχέση σαν αυτή του «Αφεντικού» και «Υπηρέτη»

Κοιτάζοντας την δουλεία της είναι φανερό ότι οι φωτογραφίες της υπερβαίνουν το επιφανειακό, εμβαθύνοντας, έτσι, σε εσωτερικές διαδρομές.

Σύμφωνα με αυτή, το φωτογραφικό αποτέλεσμα είναι πέρα από τον καλλιτέχνη και την τεχνική του, αλλά είναι σκέψεις και ανησυχίες που βγαίνουν μέσα από το ταλέντο και το όραμά του.

 Το θέμα της αγάπης είναι κυρίαρχο σε, σχεδόν, όλες τις εικόνες της. Ειδικά η αγάπη μεταξύ μητέρας και κόρης

"Mothers and daughters" 1995-1999 

Πέρα από την έπνευση που πηγάζει από την εσωτερικότητά της, σηματνικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα της δουλειάς της παίζει και ο κοινωνικός της περίγυρος. Η Adriana είναι κοινωνικά ενεργοποιημένη και πέραν της φωτογραφίας, τρέφοντας ιδιαίτερη αγάπη για τους ανθρώπους γύρω της, μια συναστοφή που της παρέχει μια εσωτερική γαλήνη, όπως δηλώνει. Κάτι πολυ σημαντικό για εκείνη και βασικό συστατικό για όταν φωτογραφίζει.

Η Adriana πιστεύει ότι πλέον περιτρυγιριζόμαστε από πολλές εικόνες στην καθημερινότητά μας. Γι αυτήν «το λιγότερο είναι περισσότερο» και γι αυτό παίρνει τον χρόνο της όταν φωτογραφίζει. Προτιμά να αδειάζει το μυαλό της πρώτα και να επικεντρώνεται στις εικόνες και συναισθήματα που θέλει να αποτυπώσει. Παρόλο που πολλοί καλλιτέχνες βλεπουν τον κόσμο σαν μια λευκή εικόνα που θα τον γεμίσουν με τις εικόνες που θέλουν, ο κόσμος της Adrianaς είναι γεμάτος κι αυτή θα σβήσει τα πράγματα που δεν χρειάζεται.

"Mujeres presas" 1991-1993

Παρατηρώντας τις εικόνες της βλέπουμε όντως ότι οι λήψεις προέρχονται από ένα καθαρό μυαλό. Τίποτα δεν έχει γίνει βεβιασμένα, οι λήψεις της έχουν περάσει από σκέψη και κάθε αντικείμενο που βρίσκεται μέσα στο κάδρο της υπάρχει επειδή, ακριβώς ,συνεισφέρει στο μήνυμά της φωτογραφίας. Οι φωτογραφίες της είναι ταυτόχρονα απλές και δυνατές.

Όταν θέλει να έρθει στον πυρήνα της φωτογραφίας όπως αυτή την αντιλαμβάνεται, συχνά αναρωτιέται αν το αποτέλεσμα φτάνει στην καρδιά του θέματος που διαπραγματεύεται, αν αυτά που φωτογραφίζει την αλλάζουν σαν άνθρωπο, αν η δουλεία της επηρεάζει άλλους και τι συναισθήματα βγαίνουν στη θέασή τους.

Είναι σαφές ότι δεν φωτογραφίζει απλά για να κάνει κάτι.

«Το να είσαι σε δημιουργική φάση δεν σημαίνει ότι πρέπει να τραβάς φωτογραφίες όλη την ώρα. Το να είσαι δημιουργικός σημαίνει πολλά περισσότερα. Είναι μια βαθεία διαδικασία που παίρνει χρόνο μέχρι να δημιουργηθούν οι λήψεις»

"The Salsera" 1992

 Παραδέχεται ότι περνάει αρκετό καιρό χωρίς να τραβά φωτογραφίες, πάρα μόνο απλά να παρατηρεί. Έως να έρθει εκείνη η στιγμή που κάτι να τη δονήσει συναισθηματικά να πιάσει τη φωτογραφική της μηχανή.

Με τη δουλεία της επιδιώκει να φτάσει πιο βαθειά από την επιφάνεια της εικόνας, κοντά στη καρδιά του θέματος. Η διαδικασία αυτή, παρόλο που πολλές φορές τη φοβίζει, αποτελεί σημαντικό συστατικό στον τρόπο που φωτογραφίζει.

"Mothers and daughters" 1995-1999

Η Adriana θέλει να επικοινωνήσει με ένα διαφορετικό τρόπο, να μεταφέρει συναισθήματα, να συγκίνησει τους ανθρώπους.

Adriana Lestivo

Περισσότερα για την Adriana  www.adrianalestido.com.ar__________________________________________________________________________

Κείμενο: Τόλης Χατζηγνατίου

The Soundtrack for writing this: Pink Floyd - Mother (1979)