«Εσκόπευα στης κάμαράς μου έναν τοίχο να την θέσω.
Αλλά την έβλαψε η υγρασία του συρταριού.
Σε κάδρο δεν θα βάλλω την φωτογραφία αυτή.
Έπρεπε πιο προσεχτικά να την φυλάξω.
Αυτά τα χείλη, αυτό το πρόσωπο –
α για μια μέρα μόνο, για μια ώρα
μόνο, να επέστρεφε το παρελθόν τους.
Σε κάδρο δεν θα βάλλω την φωτογραφία αυτή.
Θα υποφέρω να την βλέπω έτσι βλαμένη.
Άλλωστε, και βλαμένη αν δεν ήταν ,
θα μ’ενοχλούσε να προσέχω μη τυχόν καμιά
λέξις, κανένας τόνος της φωνής προδόσει –
αν με ρωτούσανε ποτέ γι’αυτήν.»
(Κ.Π. Καβάφης, Ποιήματα, ύψιλον/βιβλία)