Δεν είναι λίγες οι φορές -μάλλον είναι ο κανόνας- όπου το περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγαλώνει κάποιος, διαμορφώνει την παιδική του ηλικία αλλά και την μετέπειτα ζωή του.
Ο Jindrich Streit (γεν. 1946), από τις μεγαλύτερες μορφές της τσέχικης φωτογραφίας, ευτύχησε να μεγαλώσει σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Ο πατέρας του, φωτογράφος και ο ίδιος, είχε φτιάξει έναν μικρό κινηματογράφο στο πανδοχείο που διατηρούσαν, στοχεύοντας στην πολιτιστική μόρφωση των κατοίκων του μικρού χωριού τους. Ο μικρός Jindrich μετέφερε και πωλούσε γάλα και οι καθημερινές διαδρομές του στην ύπαιθρο, συναντώντας χωρικούς στα φτωχικά σπίτια τους, χαράχτηκαν βαθιά στην μνήμη του και επηρέασαν καθοριστικά την φωτογραφία του. Η μητέρα του επίσης τον πήγαινε σε θέατρα, συναυλίες και εκθέσεις.
Πολυσχιδής προσωπικότητα και ο ίδιος, ακολουθώντας το παράδειγμα των γονιών του, αμέσως μετά τις σπουδές του άρχισε να διδάσκει αρχικά στο σχολείο του, αργότερα στο πανεπιστήμιο σαν καθηγητής. Καθηγητής, φωτογράφος, κινηματογραφιστής, επιμελητής και διοργανωτής εκθέσεων και γενικότερα με πολλές παρεμβάσεις στην πολιτιστική ζωή της Τσεχίας. Από τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής του θεωρεί την γνωριμία του με τον Robert Frank και την επιλογή από τον John Szarkowski φωτογραφιών του για την μόνιμη συλλογή τoυ MoMA. Έχει φωτογραφίσει σε πολλές χώρες -με ποικίλη θεματογραφία-και έχει εκδώσει 98(!) βιβλία, με σημαντικότερο οπωσδήποτε το «Village People, 1965-1990».
Ο Streit ανοίγει την καρδιά του στους ανθρώπους που φωτογραφίζει στο φυσικό τους περιβάλλον, αλλά και οι ίδιοι φαίνεται πως του αφήνονται, σε μια ατμόσφαιρα αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Τους φωτογραφίζει με μεγάλο σεβασμό και τους εμφανίζει αξιοπρεπείς μέσα στις δύσκολες συνθήκες που ζουν, χωρίς να κρίνει την κατάστασή τους. Αυτό φαίνεται στις φωτογραφίες που δείχνουμε εδώ, αλλά φαίνεται και κάτι άλλο που ο ίδιος είχε τονίσει: «Ακόμα και αν φωτογραφίζω κάποιον που περνάει δύσκολα, προσπαθώ να βρίσκω μια θετική σπίθα. Να μπορεί ο θεατής των φωτογραφιών μου να πεί ότι η ζωή δεν είναι εύκολη,αλλά έχει πάντα μια λύση».
* Στην σειρά «Flash σε φωτογράφους», παρουσιάζονται κάθε φορά τέσσερις φωτογραφίες ενός ή μίας φωτογράφου, είτε από μία θεματική τους ενότητα, είτε χαρακτηριστικές του γενικότερου ύφους τους και συνοδεύονται από ένα μικρό σχόλιο, σαν μια πρώτη αφορμή για μια περαιτέρω διερεύνηση του έργου τους.
«Η τέχνη της φωτογραφίας είναι σαν να παίζεις βιολί. Πρέπει να ασκείσαι καθημερινά για να πετύχεις δεξιοτεχνία και αν αφήσεις το όργανό σου και επιστρέφεις σ’ αυτό μόνο περιστασιακά, η σπίθα χάνεται. Είναι σαν την προπόνηση ενός ελίτ αθλητή».
Jindrich Streit