Ο σημαντικός Κινέζος φωτογράφος Fan Ho ξεκίνησε να φωτογραφίζει σε πολύ μικρή ηλικία. Το φωτογραφικό έργο του, που περιστρέφεται κυρίως γύρω από την καταγραφή της ζωής στο Hong Kong στις δεκαετίες του 60 και του 70, περιλαμβάνεται στο βιβλίο του «Hong Kong Memoir». Φωτογράφιζε φτωχογειτονιές, αγορές, σοκάκια και δρόμους, καθώς και τοπία.
Ο ίδιος σε μία συνέντευξή του είχε πεί για τις φωτογραφίες του:
Οι άνθρωποι μου λένε ότι οι φωτογραφίες μου φαίνεται να περιγράφουν
ιστορίες, να έχουν κάποιο δράμα. Ίσως γι’αυτό να έγινα αργότερα σκηνοθέτης.
Και τα δύο μέσα χρησιμοποιούν εικόνες για να πουν την ιστορία τους, να
εκφράσουν τα συναισθήματα του δημιουργού τους και να επικοινωνήσουν
με το κοινό, αγγίζοντάς το συναισθηματικά.
Ίσως στα λόγια του αυτά να κρύβεται μία μικρή αδυναμία του που δεν τον κατατάσσει στους πολύ μεγάλους φωτογράφους. Η φωτογραφική μεταφορά της αίσθησης-συναισθήματος που προκαλεί η ωραιότητα της φύσης και γενικότερα ενός οποιουδήποτε θέματος ως μιάς καλής σύνθεσης, δεν είναι στοιχεία από μόνα τους ικανά να «μεταμορφώσουν» το εικονιζόμενο σε καλλιτεχνικό γεγονός. Μένουν στην εντύπωση, επικοινωνούν με ένα ευρύτερο κοινό στα όρια της κατανόησης και του θαυμασμού, αλλά δεν απογειώνουν την φωτογραφία.
Η πολυβραβευμένη φωτογραφία του - της λίμνης με τους αντικατοπτρισμούς - θα παραμένει πάντα μία Ωραία φωτογραφία, όχι όμως καλή με την έννοια της δημιουργίας ενός ιδιαίτερου καλλιτεχνικού γεγονότος. Η υπερβολική ωραιότητα του φυσικού τοπίου έκλεψε την παράσταση από τον φωτογράφο.
© Fan Ho: Mirror Lake, 1952