Η Πράγα είναι αναμφίβολα μία από τις ομορφότερες Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Μία πόλη σαν παραμύθι. Είναι επίσης από τις πιο πολυφωτογραφημένες. Ο τουρίστας-επισκέπτης, έχει αμέτρητες γωνιές και αξιοθέατα να αποτυπώσει με τον φακό του. Θα προσπαθήσει να συλλάβει και να συγκρατήσει με τις φωτογραφίες του όλη αυτή την ομορφιά που ξεχειλίζει γύρω του. Όσο όμως καλή φωτογραφική μηχανή και αν έχει, όσο άριστες γνώσεις τεχνικής διαθέτει και εφαρμόσει, δεν θα μπορέσει παρά να συλλάβει και να μεταφέρει ένα μόνο μέρος αυτής της ομορφιάς και ποτέ την πληρότητά της. Και αυτό γιατί το πλήρες συναίσθημα και η ευφορία της στιγμής, που είναι επιφορτισμένα και με άλλες αισθήσεις, - ήχους, οσμές, καλή διάθεση,- δεν περνάνε μέσα από τον φακό, ούτε μπορούν και με τον λόγο να μεταφερθούν στους άλλους. Η φωτογραφία που έχει στόχο την πραγματικότητα θα είναι πάντα λειψή.
Φυσικά βέβαια αυτό δεν είναι απαγορευτικό στο να πάρει τις φωτογραφίες, διατηρώντας και με αυτές την ανάμνηση της επίσκεψής του και το τεκμήριο της παρουσίας του.
Ο δημιουργός φωτογράφος όμως έχει άλλη αφετηρία. Γνωρίζοντας ότι μπροστά του έχει μία πόλη σαν παραμύθι, παίρνει και από αυτό αφορμή για να φτιάξει το δικό του «παραμύθι». Δεν τον ενδιαφέρουν τα υπέροχα χρώματα της Πράγας (ασπρόμαυρη φωτογραφία), ούτε το αξιοθέατό της (πύλη). Αφήνει την πύλη στο απόλυτο μαύρο για να επικεντρωθεί στο φως και το τραμ που «εισβάλλουν» μαζί από το άνοιγμά της ένα ομιχλώδες πρωϊνό, συνθέτοντας με όλα αυτά ένα οπτικό ποίημα. Η φωτογραφία τώρα είναι καλλιτεχνικά πλήρης γιατί δεν στηρίζεται αποκλειστικά στην πραγματικότητα από την οποία προήλθε, αλλά στη επιτυχή μεταμόρφωσή της σε φωτογραφική πραγματικότητα.
Η όσο το δυνατόν ταχύτερη κατανόηση των δύο παραπάνω τρόπων προσέγγισης, θα μας κάνει να ξεχωρίζουμε την διαφορά μίας Ωραίας και καλά-τεχνικής φωτογραφίας από μία καλλι-τεχνική φωτογραφία. Εν τέλει, αυτή δεν είναι καν μία φωτογραφία της Πράγας, αλλά μία φωτογραφία που έγινε στην Πράγα. Ο φωτογράφος μετέτρεψε μία πύλη της Πράγας σε θεατρική σκηνή του «παραμυθιού» του.
φωτο: ©Josef Sudek – Morning tram, Prague, 1924