Θέλουμε οι φωτογραφίες του περιοδικού να έχουν ψυχή. Στη φωτογραφία μπορεί να έχεις το τέλειο κάδρο ή το τέλειο θέμα αλλά η φωτογραφία σου να είναι ψυχρή. Χωρίς πνοή. Αυτό είναι κάτι που δεν διδάσκεται. Είναι ό,τι κουβαλάει ο καθένας μέσα του...Γιάννης Μπουρνιάς-εκδότης του περιοδικού NOMAS

Το περιοδικό NOMAS μας ταξιδεύει στο πριν, στο τώρα, στο μετά. Λειτουργεί ως χρονομηχανή μέσα σε κείμενα του κάποτε, εικόνες του τώρα, αρώματα και γεύσεις από το αύριο. Ξεφυλλίζοντάς το, κανείς νομίζει πως μεταφέρεται σε ένα ονειρικό τοπίο. Ποια είναι η μαγική συνταγή της επιτυχίας σας;

Χαίρομαι που το λέτε αυτό γιατί αυτό ακριβώς θέλαμε να κάνουμε. Σκεφτήκαμε πως το ταξίδι έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον αν δεις έναν τόπο συνολικά μέσα στο χρόνο. Είναι μια μαγική εικόνα που αν συμπληρώσεις τις τελείες θα φτιάξεις την ευθεία που ενώνει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον. Αναζητάμε λοιπόν ημερολόγια συγγραφέων από περασμένους αιώνες, που ο αναγνώστης μπορεί να τα συγκρίνει τόσο με τις φωτογραφίες της πόλης όπως είναι σήμερα όσο και με το Linas Diary που είναι ένα σύγχρονο οδοιπορικό σε κάθε πόλη που επισκεπτόμαστε. Φωνές που έρχονται από το παρελθόν όμως και μιλάνε για τη συγκεκριμένη πόλη είναι και οι φωνές των ποιητών. Γι αυτό σε κάθε τεύχος έχουμε πάντα ένα με δύο ποιήματα. Και φυσικά είναι οι φωτογραφίες. Όπως κάθε άνθρωπος κουβαλάει μέσα του τη μνήμη ενός τόπου στον οποίο έζησε έτσι πιστεύω και οι τόποι κουβαλούν μέσα τους την μνήμη των ανθρώπων που πέρασαν από κει. Εμείς αυτό προσπαθούμε να αποδώσουμε κάθε φορά.

Ο τύπος, τα περιοδικά, οι εφημερίδες και οτιδήποτε έχει σχέση με το χαρτί και το τύπωμα, στις μέρες μας έχει πληγεί σχεδόν θανάσιμα από την οικονομική κρίση. Σχεδόν... γιατί ξαφνικά προκύπτει κάτι νέο, όπως το NOMAS, μέσα από τις στάχτες του illustration χαρτιού των περιοδικών μόδας και gossip. Σκέφτεται κανείς: «Μα είναι τόσο τρελό, τολμηρό! Μία έκδοση που ταξιδεύει εκτός Ελλάδας, που ρισκάρει, που ξεπερνά φόβους και αδυναμίες». Από που προκύπτει αυτή η κινητήρια δύναμη;

Δεν υπάρχουν ιδανικές συνθήκες για να δημιουργήσεις. Αν περιμένεις τις ιδανικές συνθήκες δεν θα κάνεις ποτέ τίποτα. Ο Τζακ Λόντον έγραψε το καλύτερο βιβλίο του στο αμπάρι ενός πλοίου στο οποίο ήταν μούτσος. Ναι το NOMAS είναι παιδί της αγωνίας που γεννάει η κρίση στην οποία ζούμε. Αλλά ταυτόχρονα είναι μια χρονοκάψουλα που μας επιτρέπει να ταξιδεύουμε τόσο χρονικά όσο και γεωγραφικά. Αυτή η διαρκής μετακίνηση είναι που μας διασώζει. Η απόφαση να μην σταματήσουμε να ονειρευόμαστε είναι που μας κινεί. Κι αυτή η απόφαση δεν αφορά μόνο σ εμένα αλλά όλους τους συνεργάτες που συμμετέχουν σε κάθε τεύχος.

Το μεγαλύτερο μέρος σπουδαίων ανακαλύψεων και ανανεώσεων γεννήθηκαν από το νομαδισμό. Το περιοδικό-βιβλίο ή φωτογραφικό λεύκωμα «NOMAS» τι θέση προσδοκά να έχει μέσα στον κόσμο της φωτογραφίας; Σε ποιους απευθύνεται, και κατά πόσο έχει απήχηση; Μας κινεί δε ιδιαίτερα το ενδιαφέρον για το πως τα πάει στο εξωτερικό.

Θέλουμε οι φωτογραφίες του περιοδικού να έχουν ψυχή. Στη φωτογραφία μπορεί να έχεις το τέλειο κάδρο ή το τέλειο θέμα αλλά η φωτογραφία σου να είναι ψυχρή. Χωρίς πνοή. Αυτό είναι κάτι που δεν διδάσκεται. Είναι ό, τι κουβαλάει ο καθένας μέσα του. Θέλουμε επίσης το περιοδικό να είναι πρεσβευτής των έργων που μας εμπιστεύονται καλλιτέχνες φωτογράφοι σε κάθε πόλη που πηγαίνουμε. Έτσι ώστε αυτός που ζει για παράδειγμα στην Αμερική ή στην Ιαπωνία ξεφυλλίζοντας το περιοδικό να μπορεί να πάρει μια γεύση απ αυτό που συμβαίνει στο Πόρτο ή στο Παρίσι σήμερα.

Το NOMAS απευθύνεται σε όσους αγαπούν το ταξίδι. Αφορά επίσης στους περίεργους. Η περιέργεια είναι κινητήρια δύναμη για πολλά πράγματα. Σε βοηθάει να πας παρακάτω. Απευθυνόμαστε λοιπόν σε ανθρώπους με ανησυχίες που δεν βολεύονται εύκολα και οι οποίοι έχουν μια ιδιαίτερη αισθητική.

Στο εξωτερικό αν και έχουμε βγάλει μόλις τρία τεύχη πάμε πολύ καλά. Οι κριτικές από τους ξένους είναι πολύ θετικές. Μας ζητάνε μάλιστα σε μέρη που είναι δύσκολο να μπει ένα περιοδικό αν δεν είναι πραγματικά καλό όπως έγινε πρόσφατα με την Librairie Galignani στο Παρίσι ή όπως το Mouki mou στο Λονδίνο. Όλα αυτά χωρίς να έχουμε κάνει κάποια ιδιαίτερη διαφήμιση. Τώρα ετοιμάζουμε και το site NOMAS για να μπορεί ο κόσμος να μας βρίσκει πιο εύκολα να παίρνει μια γεύση από το κάθε τεύχος και να μπορεί όποιος θέλει να γίνεται και συνδρομητής.

Ο επόμενος σταθμός σας είναι το Παρίσι,. Θα θέλαμε πολύ να δούμε πώς το προσεγγίζει το NOMAS, με ανυπομονησία περιμένουμε να δούμε την ατμόσφαιρα που θα μας δώσει η φωτογραφική ματιά του NOMAS. Το NOMAS τελικά είναι ένας φωτογράφος αστικού τοπίου, μόδας, πορτραίτου, φύσης Είναι όλα αυτά μαζί. Τι δυσκολίες αντιμετωπίζει σε κάθε φωτογραφικό ταξίδι του;

Το NOMAS είναι περιπλανώμενος και περιηγητής. Ταξιδεύει, οσμίζεται και έπειτα διηγείται. Αυτή είναι η ιστορία μας. Αυτή θα πούμε και για το Παρίσι. Με τον δικό μας μοναδικό τρόπο. Η απόφαση να αφιερώσουμε το τεύχος στο Παρίσι προέκυψε μετά την επίθεση στην εφημερίδα Charlie Hebdo, τον Ιανουάριο του 15. Και όπως φαίνεται, μετά τα γεγονότα της 13ης Νοέμβρη, αυτή η απόφαση απεδείχθη προφητική. Το νέο τεύχος έχει πολλά να πει και σημαντικά. Φιλοξενεί συνεντεύξεις και κείμενα με ιδιαίτερη βαρύτητα, παρουσιάζει την «νέα» Τέχνη της κεντρικής Ευρώπης μέσα από την ματιά του καταξιωμένου ιστορικού Τέχνης Frederic Bonnet και αποτυπώνει τον «δρόμο» της Γαλλικής πρωτεύουσας δίχως περιττές σκιές. Η απεικόνιση του Παρισιού στο τεύχος έχει αρκετό ρεαλισμό.

Κανένα ταξίδι δεν είναι εύκολο, όλα κρύβουν εκπλήξεις και αρκετές δυσκολίες. Διαφορετικά θα ήταν βαρετά.

Το ifocus είναι ένα νέο διαδικτυακό περιοδικό που μας ταξιδεύει στον κόσμο της φωτογραφίας. Πολλοί αναγνωρισμένοι αλλά και ανερχόμενοι φωτογράφοι θα συμπορευθούν μαζί μας με σκοπό να τοποθετήσουμε, τη φωτογραφία αλλά και τον κόσμο που τη περιβάλλει, στη θέση που της αρμόζει, να την επαναπροσδιορίσουμε, να τη βγάλουμε από τη μιζέρια και την αφάνεια. Ως αναγνωρισμένος φωτογράφος και τώρα πια εκδότης, τι θα συμβουλεύατε έναν νέο ή μια νέα φωτογράφο εδώ στην Ελλάδα. Οι περισσότεροι συνάδελφοί σας αποτρέπουν τους νέους να ασχοληθούν επαγγελματικά με τη φωτογραφία. Νομίζω πως έχετε διαφορετική άποψη και θα ήθελα παρακαλώ να δώσουμε μια ανάσα αισιοδοξίας στα νέα παιδιά, που θα διαβάσουν αυτή τη συνέντευξη, δίνοντάς τους μια εμπειρία (ιστορία) δική σας, η οποία σας οδήγησε σε αυτό το δημιουργικό και πετυχημένο μονοπάτι.

Εξακολουθώ να θεωρώ τον εαυτό μου ερασιτέχνη και εύχομαι όσο φωτογραφίζω να συνεχίζω να αντιμετωπίζω την ενασχόλησή μου με τη φωτογραφία με αυτό τον τρόπο. Αυτή είναι μια συμβουλή - προτροπή που έχω να δώσω σε νέους φωτογράφους. Να είναι εραστές της Τέχνης τους. Και αυτή θα τους ανταμείβει. Μια ακόμη συμβουλή είναι: «Να έχουν τα μάτια τους ανοιχτά και να αναζητούν το καινούριο. Η προσκόλληση στο παλιό είναι μη εξελίξιμη και ως εκ τούτου δεν μπορεί να προσφέρει πρώτη ύλη». Τέλος θεωρώ σημαντικό, να διαβάζουν και να μιλούν με παλαιότερους φωτογράφους. Όμως για να γίνει το τελευταίο πρέπει οι παλαιοί φωτογράφοι να ανοίξουν τις πόρτες τους. Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Στην δύσκολη εποχή που ζούμε η μετάδοση της γνώσης και της εμπειρίας έχουν τεράστια σημασία!

Θα ήθελα να μας δώσετε το μότο αυτής της συνέντευξης, μια ευχή για το ξεκίνημά μας και ένα αγαπημένο σας μουσικό κομμάτι για να συνοδεύσουμε αυτό το κείμενο.

Το μότο μου είναι προσωπικό, είναι αυτό που λέω κάθε μέρα στον εαυτό μου: Μην το βάζεις κάτω. Εύχομαι στο iFocus καλή επιτυχία από καρδιάς, να ανοίξει νέους δρόμους και να εγείρει ερωτήματα. Οι άνθρωποι ρωτώντας αποκτούν γνώση.

Αγαπώ πολλά κομμάτια, αν πρέπει να διαλέξω ένα αυτό θα ήταν το Wild is the wind, τραγουδισμένο από τον Bowie. 

O Γιάννης Μπουρνιάς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε φωτογραφία στο Λονδίνο (London College of Printing), καθώς και ιστορία τέχνης, μεταξοτυπία και χαρακτική. Παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στο Central St. Martins College of Art and Design, και κινηματογράφου στο London College of Printing. Aσχολήθηκε με τη φωτογράφηση εξωφύλλων βιβλίων. Aπό το 2000 ασχολείται επαγγελματικά με τη φωτογραφία μόδας και διαφήμισης. Oι φωτογραφίες του έχουν μια έντονη φορμαλιστική κατασκευή, αλλά ταυτόχρονα και μια μυστηριώδη εσωτερική διάσταση. Δεν εξαντλούνται στην εντυπωσιακή τους επιφάνεια. H πλαστικότητα της μορφής συνδυάζεται με ένα μυστηριώδες και πολυσχιδές περιεχόμενο. O αισθησιασμός του δεν συνδέεται με τα εικονιζόμενα πρόσωπα αλλά με την ίδια τη φωτογραφία. H ατμόσφαιρα κυριαρχεί και υποβιβάζει τα πρόσωπα σε συντελεστές και όχι υποκείμενα της εικόνας.

Σημεία πώλησης

«Πωλείται, 8 ευρώ, ειδική τιμή μόνο για την Ελλάδα εξ αιτίας της κρίσης. Στο εξωτερικό πωλείται κυρίως σε concept stores και museum shops κα η τιμή του είναι αρκετά πιο υψηλή. Τα σημεία πώλησης στην Ελλάδα είναι: Ιανός ( Αθήνα, Golden Hall, Θεσσαλονίκη). Βιβλιοπωλείο Φωταγωγός, (Κολοκοτρώνη 59Β & Λιμπονά). Κiosk, (Πραξιτέλους 1, Σύνταγμα). Free Thinking Zone, (Σκουφά 64, Κολωνάκι). Μαρτίνος Antique and Fine Art Gallery, (Πινδάρου 24, Κολωνάκι). International Press, Πανεπιστημίου 73, Ομόνοια. Βιβλιοπωλείο Λεμόνι, (Ηρακλειδών 22, Θησείο). Booktalks, (Αρτέμιδος 47, Π.Φάληρο). Ευριπίδης (Χαλάνδρι Κηφισιά)».