Η Γλασκώβη υπήρξε η σημαντικότερη πόλη της Σκωτίας και μια από τις πιο σημαντικές πόλεις του Ηνωμένου Βασιλείου. Tον δέκατο έβδομο και δέκατο όγδοο αιώνα είχε εξέχουσα θέση ως κόμβος διεθνούς εμπορίου από και προς την Αμερική, μεταφέροντας κυρίως ζάχαρη, καπνό, βαμβάκι και μεταποιημένα προϊόντα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τη μεγάλη ανάπτυξη της πόλης και τη συγκέντρωση πλούτου ο οποίος δυστυχώς προέρχονταν σε μεγάλο βαθμό και από την εκμετάλλευση των λαών των βρετανικών αποικιών.
Στη δεκαετία του 1960, η ανάπτυξη της βιομηχανίας σε χώρες όπως η Ιαπωνία και η Δυτική Γερμανία, αποδυνάμωσε την κάποτε εξέχουσα θέση πολλών από τις βιομηχανίες της πόλης. Ως αποτέλεσμα αυτού, η Γλασκώβη μπήκε σε μια μακριά περίοδο οικονομικής παρακμής και ταχείας αποβιομηχάνισης, που οδήγησε σε υψηλή ανεργία, αστική αποσύνθεση, μείωση του πληθυσμού, εξάρτηση από την πρόνοια και κακή υγεία για τους κατοίκους της πόλης. Για τριάντα χρόνια η Γλασκώβη έγινε η πόλη των συμμοριών και των ναρκωτικών.
Το 1990 η Γλασκώβη προκειμένου να ξεφύγει από την κατάσταση που είχε βρεθεί πήρε μια σημαντική στροφή προς την ανάπτυξη και την καλλιέργεια της τέχνης. Η αρχή έγινε με το Φεστιβάλ Κήπου της πόλης της Γλασκώβης το 1988, την ανάδειξή της ως Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το 1990 ενω ταυτόχρονα η πόλη αναπτυσσόταν ως ευρωπαϊκό κέντρο επιχειρηματικών υπηρεσιών και χρηματοδότησης και προωθούσε την αύξηση του τουρισμού και των εσωτερικών επενδύσεων.
Σήμερα η Γλασκώβη είναι η τέταρτη μεγαλύτερη πόλη και έχει το τρίτο υψηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τα σημαντικότερα πολιτιστικά ιδρύματα της Γλασκώβης – η Συλλογή Burrell, η Πινακοθήκη και Μουσείο Τέχνης Kelvingrove, το Βασιλικό Ωδείο της Σκωτίας, η Βασιλική Εθνική Ορχήστρα της Σκωτίας, το Μπαλέτο της Σκωτίας και η Σκωτσέζικη Όπερα – είναι διεθνούς φήμης. Η πόλη είναι πλέον αξιοσημείωτη για την αρχιτεκτονική, τον πολιτισμό, τα μέσα ενημέρωσης, τη μουσική σκηνή, τους αθλητικούς συλλόγους και τις συγκοινωνιακές της συνδέσεις. Είναι η πέμπτη πόλη με τις περισσότερες επισκέψεις στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η Γλασκώβη φιλοξένησε τη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή του 2021 (COP26) στον κύριο χώρο εκδηλώσεών της, το SEC Centre.
Από μια τέτοια πόλη λοιπόν δε θα έλειπαν οι γκαλερί και οι εκθέσεις φωτογραφίας και έτσι είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ αρκετές.
Η πιο σημαντική έκθεση είναι αυτή της Margaret Watkins, μιας πρωτοπόρου φωτογράφου και σημαντικής προσωπικότητας του τέλους του 19ου αιώνα. Στη γοητευτική hidden lane θα βρείτε την Hidden lane Gallery στην οποία φιλοξενείται μια μεγάλη συλλογή φωτογραφιών της. Οι φωτογραφίες είναι οι πρωτότυπες καθώς δεν σώζονται κανενός είδους αρνητικά.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 ο Joseph Mulholland έλαβε ένα δώρο σε μορφή κουτιού στην εξώπορτα του από τη γειτόνισσα του Margaret Watkins. Δεν ήξερε ακόμη ότι το περιεχόμενό του επρόκειτο να αλλάξει ριζικά την πορεία της ζωής και των δύο. Η Watkins παρέδωσε το δώρο υπό έναν όρο, ότι ο Mulholland δεν θα ανοίξει το κουτί παρά μόνο μετά τον θάνατό της. Το μεγάλο κουτί, τυλιγμένο σε καφέ χαρτί, σφραγισμένο με κόκκινα κορδόνια, συνέχισε να φυλάσσει σχεδόν 700 ρολά φιλμ και πολλές φωτογραφίες για άλλη μια δεκαετία πριν το ξαναβρεί ο Mulholland μετά από το θάνατο της Watkins.
Μια από τις καλύτερες συλλογές καλλιτεχνικών έργων που πέτυχε η κάμερα στον Μεσοπόλεμο βγήκε από αυτό το κουτί, μια συναρπαστική ιστορία μιας ισχυρής γυναίκας, της οποίας οι φωτογραφίες αποτελούσαν μια γέφυρα μεταξύ του εικαστικού και του μοντερνισμού στη φωτογραφία και που ήταν επίσης μια από τις πρώτες φωτογράφους καλλιτεχνικής διαφήμισης. Την περασμένη δεκαετία, πολλές εκθέσεις με τα έργα της Margaret Watkins πραγματοποιήθηκαν διεθνώς και το εμπνευσμένο έργο της αναβιώνει τώρα χάρη στις προσπάθειες του κ. Mulholland και της Γαλλίδας επιμελήτριας Anne Morin.
Στον πολυχώρο street level photoworks φιλοξενείται η έκθεση “Caught between” του Colin Gray. Το Caught Between είναι μια νέα μονογραφική έκθεση του φωτογράφου και αποτελεί το τρίτο κεφάλαιο στην αυτοβιογραφική του εξερεύνηση της μνήμης, της απώλειας και του οικογενειακού άλμπουμ - ένα ταξίδι που ξεκίνησε πριν από τέσσερις δεκαετίες.
H εξαιρετική Kelvingrove Art Gallery της Γλασκώβης στεγάζει πλήθος έργων γάλλων και ολλανδών ζωγράφων καθώς και τον εντυπωσιακό πίνακα του Νταλί “Christ of Saint John of the Cross”. Η φωτογραφία έχει και αυτή τη θέσης της εκεί στεγάζοντας την εντυπωσιακή έκθεση «Coming into View» του ερασιτέχνη φωτογράφου Eric Watt. H έκθεση παρουσιάζει μερικές από τις πιο εντυπωσιακές εικόνες του που δείχνουν τη Γλασκώβη από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 έως τη δεκαετία του 1990. Πολλές από τις πιο συναρπαστικές φωτογραφίες δείχνουν παιδιά να παίζουν στους δρόμους και τα πάρκα, αλλά ο Watt κατέγραψε επίσης τον κόσμο των ενηλίκων σε όλη του την πολυπλοκότητα. Η δουλειά, ο ελεύθερος χρόνος, η πίστη και η πολιτική καταγράφονται με στοργή και περιέργεια. Αυτό που ξεχωρίζει περισσότερο από όλα όμως είναι η ίδια η Γλασκώβη και ο τρόπος που άλλαξε η πόλη με την πάροδο του χρόνου.
H Gallery of Modern Art (GoMA) της Γλασκώβης έχει εντυπωσιακά εκθέματα αλλά ελάχιστες φωτογραφίες. Ωστόσο, σε αυτές περιλαμβάνονται οι φωτογραφίες της Jane Evelyn Atwood, Kissing a Friend και Shaving – Domestic Bliss, από το φωτογραφικό δοκίμιο Jean-Louis: Living and Dying with AIDS.
Αυτές οι δύο φωτογραφίες σε συνδυασμό προσφέρουν μια ωμή και οικεία ματιά στους τελευταίους μήνες της ζωής του Jean-Louis. Ο Γάλλος ομοφυλόφιλος συμφώνησε να αφήσει τη φωτογράφο Jane Evelyn Atwood να καταγράψει τη ζωή του καθώς πλησίαζε στο τέλος του το 1987. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη δημοσίευση αυτής της συλλογής φωτογραφιών σε κορυφαία ευρωπαϊκά περιοδικά, κερδίζοντας το World Press Photo Foundation την επόμενη χρονιά. Ο Jean-Louis ήταν στην πραγματικότητα το πρώτο άτομο με AIDS στην Ευρώπη που φωτογραφήθηκε για να εμφανιστεί στον Τύπο.
H GoMA φιλοξενεί και την πασίγνωστη φωτογραφία του Henri Cartier-Bresson Behind the Gare Saint-Lazare σε μία εκτύπωση που είναι προσφορά του ίδιου του φωτογράφου.
Η Glasgow Gallery of Photography είναι μία μικρή γκαλερί στη Γλασκώβη που φιλοξενεί εκθέσεις. Εκεί είχα την ευκαιρία να δω τη διεθνή έκθεση “Women in photography” με συμμετοχή και της δικής μας Φωτεινής Ζαγκλάρα @fotinizaglara
Τέλος, από το Γλασκώβη δε λείπουν και οι υπαίθριες εκθέσεις! Στο Thornwood Park μπορεί κανείς να δει την υπαίθρια έκθεση “Ode to Joy” που περιλαμβάνει πορτραίτα των κατοίκων της περιοχής και των θαμώνων του πάρκου, φωτογραφημένα από τέσσερα μέλη του Happy Partick Camera Club.
