Mια συλλογή φωτογραφιών ενός απολογισμού συναισθημάτων μέσα από μία δυνατά συνειδητά τονισμένη αντίθεση, τόσο στην λήψη και εκτύπωση όσο και στο περιεχόμενο των εικόνων. 

Είναι σημαντικό να σταθούμε μια στιγμή παραπάνω στις φωτογραφίες του Δημήτρη ώστε να ακολουθήσουμε την διαδικασία σύλληψης τους, να δούμε ίσως διάφορες εξηγήσεις και νοήματα που δημιουργούν στην πρώτη τους ανάγνωση. 

Υπάρχει χάος αλλά και ομορφιά στις εικόνες αυτές.

Η έννοια του περιεχομένου των εικόνων του δεν βρίσκεται ξεκάθαρα σε αυτό που απεικονίζουν αλλά σου δημιουργούν ένα συναίσθημα εξοικείωσης ή μιας συμφωνίας συνύπαρξης ανάμεσα στον φωτογράφο τα επιβλητικά κτήρια, κάποια αγριολούλουδα που τόλμησαν να ξεμυτίσουν δίπλα στο μπετόν, τα μακρινά γκρίζα λιμάνια, γειτονιές του χθες, του σήμερα, του Βορρά ή του Νότου.

Μπορούμε σαν θεατές να ακολουθήσουμε τον φωτογράφο να περιπλανιέται μέσα στα τοπία του και τις στιγμές του. Τοπία που μοιάζουν βγαλμένα κάποιες φορές από το Solaris, μας προβληματίζουν με τις εκάστοτε ερωτήσεις τους. Η αμεσότητα που μας παρέχει ο φωτογράφος μας τακτοποιεί την συνολική δομή του εσωτερικού ή εξωτερικού τοπίου και η κάθε απάντηση και ερμηνεία είναι πιθανή.

Τα πορτρέτα είναι άμεσα και το βλέμμα στην εικόνα συναντά κατευθείαν το δικό μας. Ο φωτογράφος έχει λειάνει την διαδικασία λήψης και μας επιτρέπει να είμαστε και εμείς εκεί, μέσα στο εσωτερικό ίσως αυτών των τοπίων. 

Το έντονο κοντράστ του ασπρόμαυρου και το περιεχόμενο των φωτογραφιών μας προδιαθέτει ίσως για κάτι πιο φωτεινό. Μετά από μια ματιά στα βλέμματα, τα γυμνά σώματα, τα πρόσωπα που βρίσκονται απέναντί μας, τόσο κοντά που οι αναπνοές ή το κλείσιμο μιας πόρτας ακούγονται, κατανοούμε τη ματιά του καλλιτέχνη.

Όλες οι φωτογραφίες μας γεννούν σκέψεις, ερωτήσεις αλλά με τον δικό τους τρόπο τακτοποιούν έννοιες και απαντήσεις, άμεσα συνυφασμένες με το παρελθόν, το παρόν και το πώς θα είναι το αύριο, το μέλλον. Ο φωτογράφος συνειδητά τοποθετεί τις ερωτήσεις και φαίνεται να αναζητά απάντηση μέσα από τις εικόνες του, αλλά, δεν μαθαίνουμε ποτέ την απάντηση. 

Οι φωτογραφίες του Δημήτρη Λάμπρη μας μεταφέρουν σε χώρους και συναισθήματα που ίσως όλοι μας έχουμε βιώσει.

Άλεξ Παπαϊωάννου

Αθήνα 2023

struc·ture

 (strŭk′chər)

n.

  1. Something made up of a number of parts that are held or put together in a particular way: hierarchical social structure.
  2. The way in which parts are arranged or put together to form a whole; makeup: triangular in structure.
  3. The interrelation or arrangement of parts in a complex entity: political structure; plot structure.
  4. Something constructed, such as a building.
  5. Biology
        a. The arrangement or formation of the tissues, organs, or other parts of an organism.
        b. An organ or other part of an organism.
tr.v. struc·tured, struc·tur·ing, struc·tures
        To give form or arrangement to: structure a curriculum; structure one's day.

Σύντομο βιογραφικό

Ο Δημήτρης γεννήθηκε το 1983. Τον γοητεύουν η Πόλη και οι άνθρωποί Της.

Info

"Structures"-  Δημήτρης Λάμπρης

φωτογραφική έκθεση 

στον o.art.ath 

Σποράδων 36 Κυψέλη 

15-25/03/2023 18:00-21:00

εκτός Κυριακής -Δευτέρας