Κάποτε με συναντά η σκέψη
πως υπάρχουν άγγελοι
ταξινομημένοι και ιεραρχούντες
αγγελιοφόροι
πως μας ακολουθούν αόρατοι
με μια τους κίνηση διώχνουν το κακό
με ταξιδεύει η θλιμμένη φιγούρα
του Bruno Ganz
άγγελος έρωτας στις στέγες του Βερολίνου
με ησυχάζει άξαφνα η σκέψη
πως αγαπημένες σκιές
περπατούν μαζί τους σε ιλαρά καλοκαίρια
κουρνιάζω σε ζέστη κρυφή
ενός ήλιου ποταμού
και στο ψιθύρισμα των φτερών τους
πως τίποτε δεν τελειώνει
Βάλια Γκέντσου [Ο δρόμος άνοιγε στο τέλος, Θεμέλιο, 2017, διασκευή]