Είμαι χρήστρια, εδώ, και δέκα χρόνια. Αν το συλλογιστεί κανείς είναι ένα μεγάλο διάστημα… Από την άλλη θα μπορούσε κάποιος να πει το αντίθετο.
Ο χρόνος είναι σχετικός, πάντα μου άρεσε αυτή η θεωρία, με βόλεψε αρκετά μεγαλώνοντας…
Εδώ, κι ένα μήνα βρέθηκα, αιφνιδίως, σε κλινική απεξάρτησης. Έπαιρνα, βέβαια, στα κλεφτά μια δόση κάθε μέρα για να μην παθαίνει ισχυρά σοκ το σώμα και το μυαλό.
Αυτό με έκανε να παρατηρώ τα πράγματα από απόσταση. Στο συνιστώ θα σου κάνει καλό, πολύ καλό.
Κάπου - κάπου βγες από τον δικό σου μικρόκοσμο. Στο συνιστώ θα σου κάνει καλό, πολύ καλό.
Βγες έξω από εσένα για να σε δεις καλύτερα, κάντο ψύχραιμα. Καλό θα σου κάνει, στο προτείνω.
Πού και πού φωτογράφιζε έτσι χωρίς κόνσεπτ και άστες στην κάρτα της μηχανής. Κάντο για σένα.
Αν σε τρώει να δεις το αποτέλεσμα αντιστάσου. Έχω λόγο που στο προτείνω. Είναι μια άσκηση.
Ποια είμαι τώρα εγώ που έρχομαι με λέξεις να σου κάνω ένα μάθημα;
Εγώ είμαι εσύ κι εσύ ένα με μένα. Γιατί και πώς;
Είμαι ο καθρέφτης σου.
Είμαστε χρήστες κι οι δυο άρα έχουμε κοινά συμπτώματα απλά εγώ πέρασα σε ένα στάδιο που δεν έχεις βρεθεί ακόμα…είμαι στο επόμενο σ΄αυτό που θα ήθελα εσύ να έρθεις προετοιμασμένος.
Όλα αυτά γράφονται ένα τέταρτο πριν ξαναμπώ εδώ, τώρα, που με διαβάζεις που με έχεις μαζί σου. Έρχομαι φιλικά, ειρηνικά απεναντί σου να σου θυμίσω πως η ζωή είναι εκεί κάπου έξω και είναι ωραία.
Είμαστε όλοι ένας κόκκος άμμου σε ένα απέραντο σύμπαν. Αυτό είμαστε, μη το ξεχνάς. Φωτογράφισε όσο θες όμως, μην ερωτεύεσαι τις φωτογραφίες σου πάντα κάπου θα υπάρχει κάποιος καλύτερος φωτογράφος από σένα, ειδικά για κάποιους που ξέρουν από αυτά τα φωτογραφικά και κρίνουν σωστά και επιστημονικά. Όμως, έχεις κάτι μοναδικό κάτι ξεχωριστό σε όλο το σύμπαν. Έχεις εσένα, που είσαι σπουδαίος μέσα στην άγνοιά σου, είσαι μοναδικός, σκέψου το λίγο.
Ναι, είναι φοβερό, είναι τέλειο και καταπληκτικό!
Γίνε λοιπόν οι φωτογραφίες σου, δεν χρειάζεσαι άλλον καθοδηγητή πέρα από σένα. Βρες τον δρόμο σου, τον δικό σου δρόμο και περπάτησέ τον, αν δεν υπάρχει, αν χάνεσαι γίνε παρατηρητής για λίγο και φτιάξτον εσύ, μπορείς.
Από την άλλη είναι εύκολο να αντιγράψεις και να πατήσεις στα μονοπάτια άλλου/άλλων, γιατί μπορεί να είσαι καλομαθημένος ή γιατί μπορεί να μην είσαι εργατικός, όμως φίλη/φίλε μπορείς, ναι, μπορείς να κλέψεις σαν καλλιτέχνης αλλά πάντα θα ξέρεις μέσα σου πως απλά έκλεψες και πάτησες στον δρόμο άλλων, μίμηθηκες, έβαλες το δάχτυλο στο μέλι, ναι, και απόλαυσες τη γεύση που διήρκησε κάποια ελάχιστα δευτερόλεπτα (τι είναι ο χρόνος θα μου πεις) και μετά μια γεύση πικρή…
Ο δρόμος είναι δύσκολος και ανηφορικός, ναι. Κι από εκεί που είναι ανηφορικός ξαφνικά βρίσκεσαι σε αδιέξοδα και γυρίζεις πίσω και πας με τρεμάμενα πόδια αλλού, εκεί που δεν είχες σκεφτεί ποτέ πως μπορείς να πας.
Όμως, ο δρόμος είναι δικός σου, όπως και η ζωή, ναι. Φτιάξτον όπως επιθυμείς.
Και θυμίσου η ζωή δεν είναι διαγωνισμός. Να χαίρεσαι με τη χαρά και την επιτυχία του άλλου. Να μην τον φθονείς και να μην τον υπομονομεύεις.
Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε για μας είναι απλά να είμαστε ευτυχισμένοι από άποψη.
Το ακόμα καλύτερο και καταπληκτικό που έχουμε να κάνουμε είναι να είμαστε εμείς!
Με χαρά,
Δώρα
Inspirational & Motivational Music