Κάθε φορά πριν πατήσει το κλικ έλεγε στο μοντέλο του ‘’Will you marrie me?’’ Στην ερώτηση για το ποιος είναι ο αγαπημένος σας φωτογράφος μόδας, οι περισσότεροι από εσάς που ασχολείστε με τη φωτογραφία αλλά και τη μόδα θα απαντούσατε, μα φυσικά ο Helmut Newton. Είναι ώρα, λοιπόν, να δούμε έναν φωτογράφο όπου μέσα από τα 30.000 αρνητικά του αποτύπωσε και απογειώσε τη γυναικεία ομορφιά των 50's με ανεπανάληπτο τρόπο. Αυτό το προσωπικό του στίγμα στη φωτογραφία μόδας συνάμα με την υψηλή αισθητική του καθιστούν το φωτογραφικό του έργο διαχρονικό και το τοποθετούν επάξια στο πιο ψηλό βάθρο τής φωτογραφίας μόδας σε παγκόσμιο επίπεδο.

Το δικό μας βλέμμα θα στραφεί σήμερα, στη ζωή και το έργο τού Erwin Blumenfeld. Ποιος ήταν άραγε;

Γεννήθηκε στο Βερολίνο στις 26 Ιανουαρίου του 1897, εβραϊκής καταγωγής και ήταν το μεσαίο παιδί ανάμεσα από το νεότερο αδερφό του Heinz και τη μεγαλύτερη αδερφή του Annie.

Το 1908 ξεκίνησε να φωτογραφίζει τυχαία αφού του δόθηκε μια φωτογραφική μηχανή. Από τότε θεωρεί τον εαυτό του φωτογράφο αν και γενικά δεν είχε καμία επίσημη εκπαίδευση στη φωτογραφία.

Το 1918 μετακομίζει στην Ολλανδία όπου ασχολήθηκε με τα γυναικεία τμήματα των πολυκαταστημάτων.

Το 1921 εκεί παντρεύεται τη συνομήλικη του Lena Citroen όπου και θα αποκτήσουν 3 παιδιά τη Lisette το 1922, τον Henry το 1925 και τη Yorick το 1933

Το 1923 άνοιξε ένα κατάστημα με γυναικείες τσάντες το Fox Leather Company.

Το 1932 μετακομίζει μέσα στο ʼμστερνταμ και ο Blumenfeld με ένα πλήρες εξοπλισμένο στούντιο φωτογραφίζει της πελάτισσες του, συχνά κιόλας γυμνές.

Το 1934 ξεκινάει τη καριέρα του σαν φωτογράφος.

Ένα χρόνο μετά, το γαλλικό περιοδικό Photographie δημοσίευσε φωτογραφίες του παρατηρώντας τον φωτογράφο και τη συμμετοχή του σε διάφορες γκαλερί. Αμέσως μετά το κατάστημα του με τα δερμάτινα χρεοκοπεί και τον Ιανουάριο του ίδιου χρόνου μετακομίζει στη Γαλλία. Εκεί, του ανατέθηκε να τραβήξει πορτραίτα γνωστών καλλιτεχνών όπως των Georges Rouault, Henri Matisse, Josephine Bake, François Mauriac κ.α.

Ο φωτογράφος Cecil Beaton ενθουσιασμένος με το έργο του Erwin Blumenfeld τον βοηθάει να εξασφαλίσει σύμβαση με τη γαλλική Vogue έτσι από το 1937 έως το 1939 οι φωτογραφίες του δημοσιεύονται στο Vogue και Harpers Bazaar. Το 1939 μετακομίζει με την οικογένεια του στη Νέα Υόρκη.

Ξεκινώντας ο Β' παγκόσμιος πόλεμος ο Blumenfeld επιστρέφει στη Γαλλία όπου και εισήχθη στα γαλλικά στρατόπεδα σαν αλλοδαπός, όπως συνέβει και στη κόρη του Lissete σε ηλικία 18 ετών περίπου. Τελικά το 1941 μέσω Μαρόκο διέφυγαν στη Νέα Υόρκη, όπου απέκτησαν και την αμερικανική υπηκοότητα.

Στις Η.Π.Α. με την Carmel Snow συντάκτρια της αμερικάνικης έκδοσης του Harz’s Bazaar, υπογράφει συμβόλαιο για 3 χρόνια.

Μία από τη χαρακτηριστικότερη φωτογραφία του Blumenfeld είναι το εξώφυλλο του Vogue Ιανουαρίου του 1950 (φωτό πάνω).

Για τα επόμενα 15 χρόνια ο φωτογράφος κοσμούσε με τις φωτογραφίες του εξώφυλλα και όχι μόνο εντύπων όπως Vogue, Look, Life και Flair. Παράλληλα εργάσθηκε και σαν φωτογράφος σε πολυκατάστημα στη Μινεάπολη αναλαμβάνοντας τις φωτογραφίσεις για πελάτες καλλυντικών όπως L’Oreal, Helena Rubinstein and Elizabeth Arden.

Το 1950 πλέον ήταν ο πιο ακριβοπληρωμένος φωτογράφος στο κόσμο, με τις περισσότερες φωτογραφικές καλύψεις για τη Vogue από οποιοδήποτε συνάδελφό του στον κόσμο, έχοντας μπροστά στο φακό του κορυφαία μοντέλα όπως Carmen Dell’Orefice and Lisa Fonssagrives.

Στα τέλη της δεκαετίας τού 1950 ξεκίνησε να δημιουργεί κινηματογραφικές ταινίες και προς το τέλος της ζωής του ξεκίνησε την εργασία για την αυτοβιογραφία του. Δυστυχώς, δεν πρόλαβε να τη δημοσιεύσει εν ζωή, ο τίτλος του είναι My One Hundred Best Photos όπου περιελάμβανε μόνο 4 από τις εικόνες μόδας του.

Στις 4 Ιουλίου το 1969 πέθανε στη Ρώμη, βρέθηκε νεκρός στα σκαλιά του σπιτιού του, μη λαμβάνοντας τα χάπια της καρδιάς του εκείνη την ημέρα ‘’προκαλώντας’’ έμφραγμα, μη θέλοντας να ταλαιπωρήσει τον ευατό του σε νοσοκομεία. Ο γιος του Henry άφησε πίσω του σε ηχητικό αρχείο τη ζωή του πατέρα του...

Erwin Blumenfeld ( φωτό πάνω, κάτω)