Τη δεκαετία του 1920 οι μαραθώνιοι χορού ήταν η τελευταία λέξη της μόδας στην ψυχαγωγία. Ο κόσμος έψαχνε ευκαιρία να σπάσει τα ρεκόρ σε κάθε είδους δραστηριότητα και ο χορός ήταν μία από αυτές. Η γυναίκα που έκανε την αρχή, λεγόταν Άλμα Κάμινγκς και το 1923 χόρεψε για 27 ώρες χωρίς διάλειμμα. Πολλές γυναίκες που ονειρεύονταν να διαπρέψουν στον κινηματογράφο ή στα καμπαρέ, ακολούθησαν το παράδειγμά της. Στη συνέχεια έπεισαν και τους άντρες να τις συνοδεύσουν και μέσα σε λίγα χρόνια, οι μαραθώνιοι χορού έγιναν ένα από τα δημοφιλέστερα θεάματα σε Η.Π.Α. και Μεγάλη Βρετανία....
-Σας αρέσει ο χορός;
-Μου αρέσει να στροβιλίζομαι και να μετρώ
Άλμα
27 σου είπα
και ύστερα;
Θα κερδίσουμε το βραβείο είναι κάποιο σεβαστό ποσό
Δεν το έκανα για τα λεφτά όμως
Στα διαλείμματα έπινα λίγο νερό και κλεφτά σου έβρεχα τα χείλη
-Απαγορεύονται τα φιλιά
"Όταν ήταν μικρή η Αλμα μία μάγισσα τη μάγεψε να αγαπηθεί μόνο όταν χορέψει κάποιος μαζί της όσο να παραδοθεί η αναπνοή"
Γι' αυτό σε διάλεξα
ήσουν ο πιο ντροπαλός απ'όλους
δεν ήξερες καλά τα βήματα στην αρχή.
Ο Διαλεχτός Χορευτής
Δεν την πείραζε που την πάτησα
-μέτρα δυνατά
άρχισα να μετράω λοιπόν
Το πιο όμορφο κορίτσι είχα αγκαλιά
-Να σε πιάσω στη μέση
-Να με πιάσεις γλυκά
Λιποθύμησα στο τέλος
-έσβησαν τα φώτα;
Η ψυχή,
τα πόδια
παραβγαίνει
ξανά και ξανά
έφυγαν τα μάγια
κι έχουμε φτερά