Μια 29χρονη γυναίκα από τη Μινεσότα των ΗΠΑ είναι αλλεργική στον σύζυγό της, σε βαθμό που δεν μπορεί να τον φιλήσει ή να περάσει χρόνο μαζί του στο ίδιο δωμάτιο. Αν το κάνει, κινδυνεύει να πεθάνει. Η Τζοάνα Γουάτκινς υποφέρει από ένα σπάνιο σύνδρομο (Mast Cell Activation Syndrome), μια σοβαρή διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος, που την καθιστά αλλεργική σχεδόν στα πάντα, ακόμη και στην μυρωδιά του άνδρα της, σύμφωνα με το BBC.
Μια 29χρονη γυναίκα από τη Μινεσότα των ΗΠΑ είναι αλλεργική στον σύζυγό της, σε βαθμό που δεν μπορεί να τον φιλήσει ή να περάσει χρόνο μαζί του στο ίδιο δωμάτιο. Αν το κάνει, κινδυνεύει να πεθάνει. Η Τζοάνα Γουάτκινς υποφέρει από ένα σπάνιο σύνδρομο (Mast Cell Activation Syndrome), μια σοβαρή διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος, που την καθιστά αλλεργική σχεδόν στα πάντα, ακόμη και στην μυρωδιά του άνδρα της, σύμφωνα με το BBC.
Το ζευγάρι αναγκάζεται να καταφύγει σε ασυνήθιστες πρακτικές για μοιραστεί κάτι, π.χ. μια ταινία. Οι δυό τους βλέπουν το ίδιο έργο, αλλά σε διαφορετικά δωμάτια άλλων ορόφων και ταυτόχρονα, καθώς παρακολουθούν, ανταλλάσσουν μηνύματα με σχόλια για το έργο.
Η Τζοάνα ζει μόνη της σε μια σοφίτα με σφραγισμένα παράθυρα και κλειστές πόρτες και με ειδικά μηχανήματα να φιλτράρουν τον αέρα για να τον καθαρίσουν από αλλεργιογόνους παράγοντες. Η νόσος θα μπορούσε να απειλήσει τη ζωή της εξαιτίας ενός αλλεργικού σοκ. Όταν η γυναίκα, που ήταν δασκάλα, παντρεύτηκε το 2013, δεν περίμενε ότι η πάθησή της θα εξελισσόταν τόσο σοβαρά. Το 2016, το ζευγάρι συνειδητοποίησε πλέον ότι ήταν αδύνατο να μοιρασθεί μια κοινή ζωή.
-Πότε κατάλαβες πως έχεις αλλεργίες;
-ένα βράδυ την άνοιξη με ανοιχτά παράθυρα άρχισαν να τρέχουν τα μάτια μου έκλεισα τις κουρτίνες και ευχήθηκα να δακρύσω ξανά μαζί σου όταν βλεπουμε παλιές ταινίες.
Ο άνδρας της
Τότε έκλεισε τις κουρτίνες και άρχισε να φτερνίζεται τόσες φορές, που πέρασε η νύχτα και είχε έρθει η αυγή.
-Κάτι με πείραξε υποθέτω, θα κλείσω ραντεβού στον γιατρό να με ξαναδεί.
Πήγαμε μαζί και βρήκε ότι έχεις το πιο σπάνιο σύνδρομο
Στην αρχή νόμιζα ότι δεν σου άρεσε το άφτερ σέιβ που είχα βάλει ή των σεντονιών η οσμή.
Βλέπουμε ακόμα ταινίες, κωμωδίες αυτόν τον καιρό αλλά σε δωμάτια ξεχωριστά
-Δεν πειράζει, θα γελάσουμε την ίδια στιγμή
Από το δίπλα δωμάτιο ακούω το γέλιο της
Δεν της κρατάω το χέρι .
Συνήθισα, ο ήχος της μόνο μου αρκεί
Κοντά σου θα ‘ρθω κάποιο πρωί
φαντάσου τη νέα μας ζωή
στοχάσου πως είμαι δίπλα σου και πάλι
πως σου χαϊδεύω το κεφάλι
και πως σου λέω σιγανά
Καινούρια τώρα ζωή
ας ξαναρχίσουμε οι δυο μας
κι ας πούμε πως με πρωτόειδες αυτό το πρωί*
Τζοάννα
Στη σοφίτα που είμαι τώρα, έχουν σφραγίσει τα παράθυρα και μου λείπει του ήλιου η ζεστασιά.
Έχουν βάλει φίλτρα για τον αέρα και φοράω μάσκα.
Τα μάτια μου τρέχουν ασταμάτητα
Ξέρω πως είσαι κάπου κοντά
-τι σου λείπει περισσότερο; με ρώτησε η νοσοκόμα ένα πρωί με μάτια γκρι λίγο ψυχρά.
-η ελεύθερη αναπνοή νομίζω και η δική του μυρωδιά.
*Καινούργια τώρα ζωή, Tango του 1944 σε μουσική Λεό Ραπίτη και στίχους Μίμη Τραϊφόρου.