Μία νέα ζωή ανοίγεται για τον Abul Bajandra, τον «άνθρωπο-δένδρο», όπως χαρακτηρίζεται από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, ο οποίος πάσχει από μια σπάνια ασθένεια, την «Epidermodysplasia Verruciformis» ή αλλιώς την ασθένεια του «ανθρώπου-δένδρου».
Μία νέα ζωή ανοίγεται για τον Abul Bajandra, τον «άνθρωπο-δένδρο», όπως χαρακτηρίζεται από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, ο οποίος πάσχει από μια σπάνια ασθένεια, την «Epidermodysplasia Verruciformis» ή αλλιώς την ασθένεια του «ανθρώπου-δένδρου».
Ο Bajandra βρισκόταν σε θάλαμο του νοσοκομείου του Dhaka Medical College και επί ώρες ανέμενε με αγωνία τη στιγμή που θα έμπαινε στο χειρουργείο.
Η ασθένειά του αφορά σε δερματική διαταραχή (εξογκώματα σαν ελιές) που εντοπίζεται κυρίως στα άνω και κάτω άκρα, τα οποία σε βαριές περιπτώσεις λαμβάνουν τη μορφή κλαδιών δέντρου.
Μιλώντας στο CNN λίγο πριν από την επέμβαση ο Bajandra ανέφερε: «Δεν νομίζω ότι μπορώ να κοιμηθώ απόψε. Για έναν ταπεινό άνθρωπο σαν εμένα μοιάζει με ένα όνειρο πολύ καλό για να είναι αληθινό».
Τα χέρια του έμοιαζαν με κλαδιά δέντρου και έχουν αντικαταστήσει τα δάχτυλά του, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί.
Δεν μπορεί να κάνει καμία καθημερινή εργασία μόνος του, δεν μπορεί να φάει, να πιει, να πλύνει τα δόντια του, ούτε καν να κάνει μπάνιο, ανέφεραν οικεία του πρόσωπα στο CNN.
Μέχρι πρότινος βασιζόταν μόνο στη βοήθεια της συζύγου του, της 21χρονης Halima. Τελικά η εγχείρηση έγινε και στέφθηκε από επιτυχία.
Πλέον ο Abul Bajandra ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία, έχοντας αποκτήσει ένα «αληθινό» χέρι, ενώ σε δεύτερο στάδιο θα εγχειριστεί εκ νέου στο δεύτερο άνω άκρο του για την αποκατάστασή του.
-θυμάσαι το όνειρο που είδες χθες βράδυ;
-ένα δένδρο είχε φυτρώσει στο σαλόνι και τα κλαδιά του απλώθηκαν τόσο που χάθηκαν μέσα το σκοτάδι.
Bajandra
Θα γίνω από δένδρο άνθρωπος το έχουν πει όλοι οι γιατροί
-Γνωρίζετε ποιά από τις δύο φύσεις σας είναι πιο ισχυρή;
Τους είπα ότι με δυσκολία διαβάζω και μου γύριζες τις σελίδες εσύ.
-Πες μου μια ιστορία τότε
Ξάπλωσες πάνω στο χέρι μου και άρχισες
"Ήταν μια φορά Ένα Μόνο του Κλαδί.."
Σε άκουγα όλο το βράδυ
Λες ωραίες ιστορίες και ανοίγω τα μάτια μπροστά σου Χαλιμά
-Ξέρεις με αλλάζεις, σου είπα και κοίταξα τα πόδια μου που είχαν εξείχαν από τα σεντόνια τα νοσοκομιακά
Στη βρύση τη βουνίσια
σιμά είν’ η φλαμουριά,
στον ίσκιο της καθόμουν
να ονειρευτώ συχνά.
Εχάραζα στη φλούδα
ονόματα ιερά
και πάντα εκεί γυρνούσα
σε λύπη ή σε χαρά.*
Halima
Σήμερα είπα την τελευταία ιστορία.
-Και ύστερα;
-Θα βγεις από το χειρουργείο και θα σε γυρίσουν στο κρεβάτι που ανεβοκατεβαίνει
Στα ακροδάχτυλα θα αποκτήσεις αφή (και θα με χαϊδεύεις) , είπαν οι γιατροί.
"Όταν γύρισαν πλέον σπίτι με ο Bajandra κοιμήθηκε στο σαλόνι για να μην την αγκαλιάσει το βράδυ κατά λάθος και πονέσει καθώς τα χέρια του ήταν ευαίσθητα μετά την επέμβαση. Ξύπνησε το επόμενο πρωί ανάμεσα σε κίτρινα φύλλα και στο κεφάλι του έπαιζε ένα παιδικό τραγούδι με ένταση επαναληπτική
Το δένδρο στο σαλόνι είχε φύγει από το σπίτι τους
και άφησε μερικά φύλλα κίτρινα πάνω στο χαλί
για να θυμούνται πως είχε ζήσει κάποτε και εκεί"
Στίχοι:
Wilhelm Muller
Μουσική:
Franz Schubert